Wikipedia

Holborn (stacja metra)

stacja metra w Londynie

Holborn – stacja londyńskiego metra położona na trasach Central Line (między Tottenham Court Road a Chancery Lane) i Piccadilly line (między Covent Garden a Russell Square). Znajduje się przy skrzyżowaniu ulic High Holborn i Kingsway, w pierwszej strefie biletowej[1].

Holborn
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Dzielnica

Kingsway

Data otwarcia

1906

Liczba peronów

4

Central Line
Poprzednia stacja

Tottenham Court Road

Następna stacja

Chancery Lane

Piccadilly line
Poprzednia stacja

Covent Garden

Następna stacja

Russell Square

Położenie na mapie gminy Camden
Mapa konturowa gminy Camden, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Holborn”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Holborn”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Holborn”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Holborn”
Ziemia51°31′03″N 0°07′12″W/51,517500 -0,120000
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Stacja została otwarta przez Great Northern, Piccadilly and Brompton Railway (GNP&BR, obecnie Piccadilly Line) 15 grudnia 1906 roku, pod nazwą Holborn (Kingsway)[2]. Kingsway była nową ulicą, łączącą High Holborn ze Strand. Słowo "Kingsway" usunięto z mapy metra w latach 60. XX wieku.

GNP&BR wybudowała stację w miejscu przecięcia z tunelami Central London Railway (CLR, obecnie Central Line) pod ulicą High Holborn. CLR działała od 1900 roku, a najbliższą stacją na tamten czas była (nieistniejąca już) British Museum Station, oddalona o 250 metrów na zachód. Pomimo iż linie budowane były przez odrębne przedsiębiorstwa kolejowe, zwyczajną praktyką było takie planowanie tras i lokalizacji stacji, aby umożliwić pasażerom przesiadki pomiędzy liniami. Miało to miejsce w przypadku innych linii, łączących swoje trasy ze stacjami CLR, jednak ustawienie tunelu CLR w kierunku stacji British Museum nie pasowało do kierunku tunelu GNP&BR w stronę Strand. Skrzyżowanie High Holborn i Kingsway było lepszą lokalizacją niż to wybrane przez CLR. Platformy Central Line nie były otwarte dla pasażerów Piccadilly line aż do 25 września 1933 roku[2].

W pierwotnej konfiguracji stacja posiadała cztery platformy. Dwie platformy obsługiwały gałąź linii w kierunku Aldwych, z czego jedna prowadziła do Russell Square, a druga była miejscem postojowym pociągów. Aby pociągom kierującym się na południe umożliwić ominięcie tunelów w stronę Aldwych, trasę zbudowano pod pozostałymi tunelami i platformami[3].

W przeciwieństwie do innych stacji, które zaprojektował Leslie Green, fasada stacji Holborn zbudowana została z kamienia, a nie ze standardowej czerwonej terakoty. Wynikało to z przepisów prawa budowlanego nałożonych przez London County Council, która wymaga stosowania kamienia na fasady przy ulicy Kingsway. Wejście i wyjście ze stacji zostały zbudowane z granitu, a pozostałe części zbudowano w tym samym stylu, lecz używając kamienia z Portland[3].

Wniosek o powiększenie tuneli pod High Holborn został przedstawiony brytyjskiemu parlamentowi w listopadzie 1913 roku, jednak wybuch I wojny światowej wstrzymał wszelkie prace konstrukcyjne[4]. Podobnie jak wiele innych stacji w centrum Londynu, stacja Holborn została zmodernizowana na początku lat 30. XX wieku. Fasady o strony Kingsway i High Holborn zaprojektował Charles Holden[5]. Usunięto windy i wybudowano nową, przestronną halę biletową. Dostęp do stacji zapewniły ruchome schody (będące drugimi pod względem długości w całym systemie metra w Londynie, najdłuższe znajdują się na stacji Angel).

Podczas II wojny światowej tunele na stacji Holborn oraz stacja Aldwych zostały zamknięte (1940-1946) i służyły jako schrony, magazyny i stacje elektryczne. Po wojnie usługi komunikacyjne zostały przywrócone, jednak w 1993 roku władze London Underground ogłosiły, iż koszt wymiany wind jest zbyt wysoki i stacja Aldwych została ostatecznie zamknięta 30 września 1994 roku[2].

Połączenia edytuj

Stację obsługują autobusy linii 1, 8, 19, 25, 38, 55, 59, 68, 91, 98, 168, 171, 188, 242, 243, 521 i X68, a także nocne linie N1, N8, N19, N35, N38, N41, N55, N68, N91, N98 i N171.

Galeria edytuj

  •  
    Platforma Central line w kierunku zachodnim
  •  
    Platforma Piccadilly Line w kierunku zachodnim
  •  
    Symbol stacji
  •  
    Schody ruchome na stacji

Przypisy edytuj

  1. ↑ Tube map. Transport for London. [dostęp 2012-01-04]. (ang.).
  2. ↑ a b c Holborn - history. London Moving. [dostęp 2012-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)]. (ang.).
  3. ↑ a b Aldwych - Holborn branch (Piccadilly Line). Subterranea Britannica. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).
  4. ↑ nr. 28776. str. 8539–8541. London Gazette, 25.11.1913. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).
  5. ↑ Piccadilly Line: Hammersmith to King's Cross St Pancras. Tubewalker. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Holborn_(stacja_metra)&oldid=69316442”