Homo ergaster
Homo ergaster – to wymarły gatunek lub podgatunek archaicznych ludzi, którzy żyli w Afryce we wczesnym plejstocenie czyli ok. 1,9–1,6 mln lat temu. To, czy H. ergaster stanowi własny gatunek, czy też należy go włączyć do H. erectus, jest ciągłym i nierozwiązanym sporem w ramach paleoantropologii. Zwolennicy synonimizacji zwykle określają H. ergastera jako „Afrykański Homo erectus”[1] lub „Homo erectus ergaster”[2].
Homo ergaster | |
Groves & Mazak, 1975 | |
![]() Czaszka Homo ergaster mająca 1 mln 600 tys. lat, znaleziona w 1975 roku w Koobi Fora w Kenii (nr katalogowy KNM-ER 3733) | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Rząd | naczelne |
Rodzina | człowiekowate |
Podrodzina | Homininae |
Rodzaj | Homo |
Gatunek | H. ergaster |
CharakterystykaEdytuj
Charakteryzował się wysoką, zaokrągloną czaszką i szkieletem w ogólnych zarysach podobnym do szkieletu Homo sapiens. Miał wzrost ok. 180 cm i smukłą budowę ciała z długimi kończynami, pojemność puszki mózgowej ocenia się na 800–900 cm³. Najprawdopodobniej jadał mięso, a jego zęby policzkowe nie były duże.
Znaleziska paleontologiczneEdytuj
Najbardziej znanym znaleziskiem jest szkielet chłopca zwany "Chłopcem znad Jeziora Turkana", odkryty w roku 1984 przez zespół pod kierownictwem Richarda Leakeya. Szczątki te datuje się na co najmniej 1,6 mln lat. Najwięcej odkryć szczątków Homo ergaster dokonano na terenie Kenii.
Prawdopodobnie H. ergaster lub pokrewny mu gatunk był tym, który rozpoczął ekspansję z Afryki.
Wytwarzane narzędziaEdytuj
Wczesny H. ergaster odziedziczył kulturę narzędzi kultury olduwajskiej od australopiteków i wcześniejszego Homo, choć szybko nauczył się ciosać ze skał znacznie większe skalne płatki. Już 1 mln 650 tys. lat temu H. ergaster zaczął wytwarzać na dużą skalę płatkowate wyroby oraz pięściaki, które charakteryzują kulturę aszelską[3]. Ten nowy przemysł narzędziowy rozwinął się szeroko w Afryce Wschodniej w okresie od 1 mln 600 tys. do 1 mln 400 tys. lat temu [4].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Tattersall 2013 ↓, s. 5.
- ↑ Tattersall 2013 ↓, s. 14.
- ↑ Klein 2005 ↓, s. 85.
- ↑ Klein 2005 ↓, s. 94.
BibliografiaEdytuj
- Richard Klein: Hominin dispersals in the Old World. W: The Human Past: World Prehistory & the Development of Human Societies. Chris Scarre (red.). Thames & Hudson, 2005. ISBN 978-0500285312.
- Ian Tattersall: Homo ergaster and Its Contemporaries. W: Handbook of Paleoanthropology. W. Henke; I. Tattersall (red.). Springer, 2013. ISBN 978-3-642-39978-7.