Honorata Łukasiewicz
Honorata Łukasiewicz (ur. 1837, zm. 24 września 1897 w Krakowie) – działaczka społeczna, żona Ignacego Łukasiewicza, założycielka szkoły koronkarskiej w Chorkówce.
| Data urodzenia |
1837 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 września 1897 |
Życiorys edytuj
Honorata Stacherska była córką Emilii, siostry Ignacego Łukasiewicza, i Ernesta Leopolda Dydaka-Stacherskiego herbu Ostoja[1]. Aby móc zalegalizować swój związek, musieli uzyskać zgodę rządu Galicji i papieża. 20 kwietnia 1857 papież Pius IX udzielił im dyspensy i mogli wziąć ślub. Pod koniec 1857 roku Łukasiewiczowie zamieszkali w Jaśle, gdzie dzierżawili aptekę od Romualda Palcha[2]. 1 lutego 1858 urodziła im się córka Marianna, która zmarła w grudniu 1859 roku i została pochowana na Starym Cmentarzu w Jaśle. Łukasiewiczowie przyjęli na wychowanie Walentynę Antoniewicz[1]. Była córką nauczyciela Łukasiewicza[3]. Została ona żoną burmistrza Krosna Modesta Humieckiego[4]. Po zamieszkaniu w 1865 roku w Chorkówce[5] Honorata w 1875 roku założyła tam szkołę koronkarską i zatrudniła nauczycielkę z Poznania. Od stycznia 1876 roku w szkole zaczęło naukę 6 dziewcząt z rodzin chłopskich. W 1880 roku uczyło się w niej 12 dziewcząt[6]. W maju 1880 roku szkoła otrzymała nagrodę za koronki[7].
Mieszkała w Krakowie na ulicy św. Krzyża 6. Zmarła 24 września 1897 roku. Jej zwłoki zostały przewiezione pociągiem do Zręcina, gdzie została pochowana w grobie rodzinnym[8].
Upamiętnienie edytuj
- Franciszek Mirandola zadedykował swój debiutancki tomik „pamięci H. Łukasiewiczowej”. Była ona starszą siostrą matki i jego matką chrzestną. Mirandola poświęcił jej dwa wiersze Żałoba oraz Pogrzeb[9].
- w 2019 roku odbyła się premiera filmu Łukasiewicz nafciarz romantyk. Scenariusz oparto na książce Feliksa Jana Szczęsnego Morawskiego Światek Boży i życie na nim. Książka to zapis wywiadu z Ignacym Łukasiewiczem z 1869 roku. Rolę Honoraty w tym dokumencie fabularyzowanym zagrała Dagny Ciora[10].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wiesław Hap, Życie i działalność Ignacego Łukasiewicza na tle początków światowego i jasielskiego [przemysłu naftowego., „Rocznik Jasielski” (10), 2011, s. 7-28.
- ↑ Honorata Łukasiewiczowa - Trudna miłość [online], www.poland.us [dostęp 2020-03-26].
- ↑ Życie i działalność Ignacego Łukasiewicza [online] [dostęp 2020-03-26].
- ↑ Modest Humecki. Zapomniany łemkowski burmistrz Krosna [online], krosno24.pl [dostęp 2020-03-26].
- ↑ E. Szaflarska — Zamiast przecięcia wstęgi – zapalenie lampy naftowej — BIP_122 październik 2003 r. [online], www.biuletyn.agh.edu.pl [dostęp 2020-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-26].
- ↑ Lemberg, „Allgemeine Zeitschrift für Lehrerinnen”, anno.onb.ac.at, 20 kwietnia 1880 [dostęp 2020-03-26].
- ↑ (Auszeichnung für galizische Spitzen Industrie.), „Volksblatt für Stadt und Land”, anno.onb.ac.at, 20 maja 1880, s. 3 [dostęp 2020-03-26].
- ↑ Nekrologia, „Czas (dziennik)” (219), 25 września 1897, s. 2.
- ↑ Dorota Samborska-Kukuć, "I zdaje mi się, że mię wiatr rozwiewa". Liber Tristium - debiutancki tomik Franciszka Mirandoli, „Ruch Literacki” (2), 2017, s. 151-162.
- ↑ Ogólnopolska premiera filmu “Łukasiewicz nafciarz romantyk” – TVJ Telewizja Jasło [online], tvjaslo.pl [dostęp 2020-03-26].