Horkos

Horkos, Horcus (gr. Ὁρκος, łac. Jusjurandum) – w mitologii greckiej bóg przysięgi. Zadawał kary oszustom, był towarzyszem bogini prawa Dike

Horkos

Ὁρκος

bóg przysięgi
Przysięga Siedmiu przeciw Tebom
Występowanie	mitologia grecka
Teren kultu	starożytna Grecja

Był synem Eris, która zrodziła go sama z siebie. Według innych wersji jego rodzicami byli Eter i Gaja. Wergiliusz pisze o Horkosie jako o synu Gai.

Podobni bogowie w mitologii rzymskiej to Orkus oraz Sancus.

Horkos występuje w jednej z bajek Ezopa. Otóż pewien człowiek pożyczył pieniądze od znajomego. Wyjechał z miasta, kiedy pożyczkodawca upomniał się o zwrot. W drodze za miastem spotkał jakiegoś człowieka. Spytał się go kim jest, a wtedy ten powiedział, że nazywa się Horkos i przyszedł tutaj, aby ścigać złych ludzi. Człowiek spytał się go kiedy wróci. Bóg powiedział, że za trzydzieści lub czterdzieści lat. Człowiek odetchnął z ulgą i zawarł kolejną umowę, której nie dotrzymał. Wtedy zjawił się Horkos i zaciągnął owego mężczyznę na skraj urwiska. Mężczyzna zdziwił się i spytał, dlaczego bóg pojawił się tak wcześnie. Horkos odpowiedział, że jeśli ktoś go sprowokuje może pojawiać się nawet codziennie.

Także Herodot wspomniał o Horkosie w jednej ze swoich historii. Glaukos, syn Epikydesa przyszedł do Delf po radę u tamtejszej wyroczni. Spytał się czy wydać pieniądze, które poprzysiągł strzec. Wyrocznia powiedziała mu, żeby tego nie czynił, ponieważ bóg Horkos wyśle na niego i jego potomstwo swojego straszliwego syna bez imienia, bez rąk i nóg, ale z nieustanną żądzą karania. Słysząc to Glaukos szybko przeprosił Horkosa, że w ogóle zadał takie pytanie.

Rodzeństwo

• Ponos (Trud),
• Limos (Głód),
• Algos (Ból),
• Fonos (Morderstwo),
• Lete (Zapomnienie),
• Mache (Walka),
• Hysminai (Bitwa),
• Androktasiai (Zabójstwo)
• Neikea (Kłótnia)
• Pseudologoi (Kłamstwo)
• Amfilogiai (Spór)
• Dysnomia (Bezprawie, Anarchia)
• Ate (Ślepa głupota, Iluzja)

Bibliografia

• Horkos w theoi.com (ang.)