Howell Cobb
Howell Cobb (ur. 7 września 1815 w hrabstwie Jefferson, zm. 9 października 1868 w Nowym Jorku) – amerykański polityk, członek Kongresu USA (1842–1851 i 1855–1857), gubernator Georgii (1851–1853)[1][2].
Przez 2 lata studiował prawo na University of Georgia, w 1837 został wybrany solicitorem w północno-wschodnim rejonie Georgii; sprawował urząd przez 3 lata. W 1842 został wybrany do Izby Reprezentantów USA, której członkiem pozostał do 1851[2]; ponownie sprawował mandat w latach 1855–1857. Poparł aneksję Teksasu przez USA i wojnę z Meksykiem, a także rozszerzanie niewolnictwa na południu USA. Jednocześnie popierał rozszerzenie kompromisu Missouri do linii Pacyfiku; poparł również kompromis 1850 roku. W 1851 został gubernatorem Georgii; zerwał wówczas wszelkie więzi z prosecesjonistycznymi demokratami, co spowodowało jego polityczną izolację i przegraną w ponownych wyborach na gubernatora Georgii. W 1856 odegrał istotną rolę w wysunięciu kandydatury i w zwycięstwie w wyborach prezydenckich Jamesa Buchanana, który po objęciu urzędu mianował Cobba sekretarzem skarbu[3][2]; Cobb pozostał na tym stanowisku do zwycięstwa Lincolna w wyborach 1860, kiedy to zrezygnował z funkcji (8 grudnia). Po ustąpieniu wrócił do Georgii i został zagorzałym rzecznikiem secesji. Był współtwórcą Skonfederowanych Stanów Ameryki, przewodniczył obradom zjazdu stanów południowych na którym uchwalone zostały Tymczasowa Konstytucja Skonfederowanych Stanów Ameryki i Konstytucja CSA, po wybuchu wojny secesyjnej zorganizował własny pułk i dowodził nim na froncie. Uzyskał stopień generała majora[3] i dowodził Dystryktem Georgii, zanim pod koniec wojny został zmuszony do poddania się.
W sprawie zamierzonego poboru niewolników do sił zbrojnych Konfederacji[4] napisał do sekretarza wojny Jamesa Seddona "jeśli niewolnicy okażą się dobrymi żołnierzami cała nasza teoria niewolnictwa jest błędna"(If slaves make good soldiers our whole theory of slavery is wrong)[5].
Jakkolwiek pochodził z rodziny i okolicy protestanckiej, występował w obronie praw katolików[3].
Prywatnie był człowiekiem wesołym i towarzyskim, gadułą, jak też smakoszem wykwintnego jedzenia i koneserem dobrego wina[3]. Żona Cobba nie była zbyt szczęśliwa, że jej mąż zajmuje się polityką, o której miała jak najgorsze zdanie. Twierdziła, że jest ona podobna do błotnistej kałuży („filthy pool--now and then throwing up mud and slime from the bottom”[3]).
Przypisy edytuj
- ↑ R. L. Reid: Howell Cobb (1815-1868). georgiaencyclopedia.org. [dostęp 2017-08-23]. (ang.).
- ↑ a b c Howell Cobb, Sr. findagrave.com. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e Carole E. Scott: Howell Cobb. aboutnorthgeorgia.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
- ↑ March 13, 1865 – The Confederacy Approves Recruitment of Black Soldiers
- ↑ Too Little, Too Late: The Confederacy Approves Black Recruitment
Bibliografia edytuj
- Howell Cobb, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-10] (ang.).