Hrebenne (powiat tomaszowski)
Hrebenne (ukr. Гребенне) – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubycza Królewska[3][4].
| Artykuł | 50°16′56″N 23°34′48″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°16'59"N, 23°34'34"E, 50°20'N, 23°37'E |
| - błąd | 39 m |
| Odległość | 308 m |
| ||||
| ||||
.jpg) Zabytkowa cerkiew św. Mikołaja | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  lubelskie
| |||
| Powiat | tomaszowski | |||
| Gmina | Lubycza Królewska | |||
| Liczba ludności (2011) | 308[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 84 | |||
| Kod pocztowy | 22-681[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | LTM | |||
| SIMC | 0892760 | |||
Położenie na mapie gminy Lubycza Królewska   Hrebenne | ||||
Położenie na mapie Polski  Hrebenne | ||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  Hrebenne | ||||
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  Hrebenne | ||||
 50°16′56″N 23°34′48″E/50,282222 23,580000
| ||||
W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa zamojskiego.
Integralne części wsiEdytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0892777 | Bukowinka | część wsi |
| 0991232 | Hrebenne-Osada | część wsi |
HistoriaEdytuj
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1496 r. W końcu XVI w. wybuchł tu antyfeudalny bunt chłopski, krwawo stłumiony. Słownik geograficzny z końca XIX w. podaje, że "miejscowość była tem sławna, że tutejsi włościanie umieli leczyć chorobę z Ameryki po Europie rozmnożoną" (nie można znaleźć w innych źródłach, o jaką chorobę chodziło).
Wieś została zdobyta 21 lipca 1944 przez wojska radzieckie[5].
28 lutego 1945 roku zostało tu zamordowanych przez bojowników Ukraińskiej Powstańczej Armii dwóch funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej (po wojnie ustawiono pomnik ich upamiętniający)[6].
Ludność ukraińska (742 osoby), stanowiąca ponad połowę mieszkańców, została w dniach 21–25 czerwca 1947 r. w ramach akcji "Wisła" wysiedlona, a ich gospodarstwa zniszczone.
Od lat 60. do połowy lat 80. w miejscowości, na granicy polsko-radzieckiej kończyła swój bieg droga międzynarodowa E81. Łączyła Hrebenne z Lublinem, Warszawą i Trójmiastem[7]. W 1991 roku otwarto przejście graniczne[8].
ZabytkiEdytuj
- Drewniana cerkiew pw. św. Mikołaja, położona na wysokim wzgórzu i otoczona starymi lipami. Pochodzi z roku 1600 lub 1697, przebudowy i remonty przechodziła w roku 1797, 1832 i 1959. Ma konstrukcję zrębową, jest trójdzielna, wszystkie trzy części są trójkondygnacyjne, zbudowane na planach kwadratów, nakryte ośmiobocznymi kopułami z latarniami. Poszczególne kondygnacje oddzielają szerokie okapy. Dawne pokrycie gontowe zmienione zostało na blaszane. Wewnątrz zachowały się fragmenty ikonostasu z XVII - XVIII w. z ikonami, malowanymi na deskach. Obok cerkwi stoi drewniana, dwukondygnacyjna dzwonnica z XVII w.
- W lesie, na północ od wsi, przy drodze do stacji kolejowej, znajduje się stary cmentarz, na którym zachowało się wiele ludowych nagrobków bruśnieńskich.
WspółczesnośćEdytuj
W Hrebennem znajduje się duże przejście graniczne do Rawy Ruskiej na Ukrainie, do którego wiedzie droga krajowa nr 17 prowadząca z Warszawy przez Lublin oraz graniczne przejście kolejowe. 1 maja 2008 r. otwarto dwukilometrowy odcinek obwodnicy po zachodniej stronie miejscowości. Trwająca 18 miesięcy budowa wiązała się z pracami archeologicznymi i saperskimi. Inwestycja kosztowała 35 milionów zł. Trasę budowało portugalskie konsorcjum budowlane.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Polska w liczbach - Hrebennee. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ ВОВ-60 - Сводки
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 818
- ↑ Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7.
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 czerwca 1991 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1991 r. nr 20, poz. 143)