Humniska

wieś w województwie podkarpackim

Humniskawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Brzozów[3][4].

Artykuł

49°40′45″N 22°2′47″E

- błąd

39 m

WD

49°40'0.1"N, 22°4'0.1"E, 49°42'N, 22°4'E

- błąd

14 m

Odległość

2129 m

Humniska
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

brzozowski

Gmina

Brzozów

Sołectwo

Humniska

Liczba ludności (2021)

4650[1]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

36-206[2]

Tablice rejestracyjne

RBR

SIMC

0345704

Położenie na mapie gminy Brzozów
Mapa konturowa gminy Brzozów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Humniska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Humniska”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Humniska”
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego
Mapa konturowa powiatu brzozowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Humniska”
Ziemia49°40′45″N 22°02′47″E/49,679167 22,046389

Miejscowość leży nad Stobnicą, przy drodze wojewódzkiej nr 886 oraz drodze wojewódzkiej nr 887 (która rozpoczyna tutaj swój bieg). Od zachodu graniczy z Brzozowem, od południa z Grabownicą Starzeńską. We wsi funkcjonują dwie rzymskokatolickie parafie: św. Stanisława Biskupa i Niepokalanego Poczęcia NMP. W południowo-wschodniej części znajduje się cmentarz[5].

Części wsi Edytuj

Historia Edytuj

Wieś wspomniana na początku XV w. jako własność rycerzy Balów i Humnickich. W 1361 z nadania króla Kazimierza Wielkiego osiedlili się rycerze herbu Gozdawa, od których pochodzą, Humniccy. W 1409 Piotr de Lobetanz wystawił dokument erygujący parafię w Humniskach. Parafia powstała w 1409, dzięki Benkowi Merbocie z Żabokruk, staroście przemyskiemu, sanockiemu i halickiemu. Dużą rolę odegrali w tej miejscowości Humniccy, którzy nazwisko przyjęli od nazwy rodowej wsi Humniska - rodzina szlachecka herbu Gozdawa (wywodząca swój ród od Jerzego Matiaszowicza z rodu Balów) Gozdawita, pan na Humniskach, Birczy i Boiskach, protoplasta rodu Humnickich i Bireckich. W 1447, kupił Lipę koło Birczy.

W 1615 odbyło się w Humniskach wesele Zygmunta Kazanowskiego (marszałka królewskiego Stefana Batorego, starosty krośnieńskiego), który poślubił Elżbietę Humnicką i miał z nią kilkoro dzieci: Helenę, Katarzynę, Aleksandra, Stanisława (?–1648), Adama (1599–1649).

W połowie XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Humniskach była Lucyna Cybulska[6].

 
Zabytkowy drewniany kościół św. Stanisława Biskupa

We wsi znajduje się zabytkowy kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa wzniesiony w XV wieku, wielokrotnie remontowany[7]. Przebudowany w latach 1898-1900 (m.in. przedłużenie nawy, dobudowa kaplicy pn. i krucht, przebudowa dachów z częściowym zachowaniem pierwotnej storczykowej więźby). Jest przykładem jednego z najstarszych zachowanych drewnianych kościołów w Polsce, reprezentując wyjątkowo rzadki przykład rozplanowania – korpus nawowy o szerokości równej prezbiterium, z zachowanymi reliktami płytkich aneksów transeptowych.

W 1990 po 15 dniach od erygowania przez ks. abp. Ignacego Tokarczuka nowej parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny[7], mieszkańcy Humnisk rozpoczęli budowę nowego kościoła na małej stronie. Kamień węgielny pod budowę nowej świątyni poświęcił ks. bp. Edward Białogłowski 11 listopada 1990, a 8 września 1996 kościół został pobłogosławiony przez ks. abp. Józefa Michalika. Ofiarodawcami ziemi byli Bieńczakowie.

W Humniskach urodził się (31 maja 1887) rzeźbiarz ludowy regionu brzozowskiego - Antoni Lasek. Pasji tworzenia całkowicie poświęcili się jego dwaj bracia: Józef i Franciszek. Pierwszy z nich zajmował się sztuką sakralną. Jego prace zdobią kościoły w Jabłonce, Humniskach, Pakoszówce i Grabownicy Starzeńskiej.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Humniska. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Od 1903 we wsi działa ochotnicza straż pożarna[8], 10 grudnia 2013 roku została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Jednostka posiada trzy samochody pożarnicze.

Związani z Humniskami Edytuj

Złoża naturalne Edytuj

W miejscowości znajdują się złoża ropy naftowej. W wyniku intensywnej eksploatacji złóż przez ostatnie stulecie zasoby ropy naftowej są już na wyczerpaniu. W przeszłości, w czasach powstawania kopalni w Humniskach w północno-wschodniej części miejscowości znajdowały się małe jeziora utworzone z ropy, które zanikły w późniejszych latach w wyniku intensywnego wydobycia ropy naftowej.

Zabytki Edytuj

Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa:[9]

Przypisy Edytuj

  1. Raport o stanie gminy za 2020 rok, Biuletyn Informacji Publicznej, Urząd miejski w Brzozowie, 17 czerwca 2021, s. 15 [dostęp 2021-07-26] (pol.).
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 353 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju), Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2015-11-18].
  5. Cmentarz parafii św. Stanisława Biskupa, Humniska, cmentarze24.pl [dostęp 2022-04-13] (pol.).
  6. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 66.
  7. a b B. Śnieżek: Parafie i kościoły w Humniskach. 19.02.2011. [dostęp 2012-09-09]. (pol.).
  8. Strona Ochotniczej Straży Pożarnej. [dostęp 2013-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-10)].
  9. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków. Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2012-06-30. [dostęp 2012-10-31].

Linki zewnętrzne Edytuj