Hunan Awetisjan

radziecki żołnierz, Bohater Związku Radzieckiego

Hunan Awetisjan (orm. Հունան Ավետիսյան, ros. Унан Мкртычевич Аветисян; ur. 19 kwietnia?/2 maja 1913 we wsi Caw w Imperium Rosyjskim (ob. Armenia), zm. 16 września 1943 w Kraju Krasnodarskim) – radziecki wojskowy, starszy sierżant, odznaczony pośmiertnie Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego (1944).

Hunan Awetisjan
Հունան Ավետիսյան
ilustracja
starszy sierżant starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1913
Caw, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

16 września 1943
Kraj Krasnodarski

Przebieg służby
Lata służby

1942–1943

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

89 Dywizja Strzelecka

Stanowiska

pomocnik dowódcy plutonu 1. kompanii 390 Pułku Strzelców

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa †

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina

Życiorys edytuj

Urodził się w ormiańskiej rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie podstawowe, był brygadzistą w sowchozie, od 1942 służył w Armii Czerwonej. Uczestniczył w bitwie o Kaukaz, w tym w ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej na Kubań i Półwysep Tamański we wrześniu 1943 jako pomocnik dowódcy plutonu 1. kompanii 390. pułku strzelców 89 Dywizji Strzeleckiej w składzie 18 Armii i Frontu Północno-Kaukaskiego w stopniu starszego sierżanta.

16 września dywizja, w składzie której służył, toczyła walki o wyzwolenie rejonu wierchniebakańskiego w Kraju Krasnodarskim, a 1. kompania 390. pułku strzelców walczyła o zdobycie bunkrów zajmowanych przez niemieckich żołnierzy. Według oficjalnej wersji wydarzeń Awetisjan podczołgał się do jednego z bunkrów i obrzucił go granatami, po czym pluton rozpoczął natarcie, jednak został zatrzymany przez ogień karabinu maszynowego z innego bunkra. Wówczas Awetisjan kazał żołnierzom plutonu blokować bunkier, a sam wczołgał się do niego, by zniszczyć go granatami. Został jednak odkryty przez Niemców i ciężko raniony w ramię. Mimo że obficie krwawił, rzucił granat, jednak niemiecki żołnierz nadal strzelał z karabinu maszynowego. Wtedy Awetisjan rzucił się na ambrazurę i zasłonił ją swoim ciałem, po czym zginął. Rozentuzjazmowani jego wyczynem żołnierze poderwali się do ataku i wypełnili zadanie bojowe. 16 maja 1944 Awetisjan pośmiertnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj