Huta (województwo dolnośląskie)
Huta (niem. Hüttenguth) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
| Artykuł |
50°19′45″N 16°32′40″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°19'48"N, 16°32'47"E |
| - błąd |
39 m |
| Odległość |
176 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
750-810[1] m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-516[2] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0851703 |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°19′45″N 16°32′40″E/50,329167 16,544444
| |
Położenie Edytuj
Huta to mała wieś leżąca na północno-wschodniej krawędzi wierzchowiny Gór Bystrzyckich, w górnej części doliny potoku Szczawina, na wysokości około 750–810 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny Edytuj
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Historia Edytuj
Od połowy XV wieku w miejscu wsi działała huta szkła, ale pierwsza wzmianka o miejscowości Huta pochodzi z 1571 roku, kiedy to stała się ona własnością rodziny Peschke[3]. W XVII wieku wieś została włączona do dóbr gorzanowskich należących do rodziny von Herberstein[3]. W latach 1660–1684 wieś wyludniła się z powodu rozruchów chłopskich, 1789 została ponownie zasiedlona przez właścicieli[3]. Z tego okresu pochodzi obecny układ architektoniczny miejscowości, unikatowy w tym rejonie: 22 domy stoją w równych odstępach po jednej stronie strumienia, po drugiej stronie jest tylko szkoła i leśniczówka[3]. W pobliżu wsi z rozkazu Fryderyka Wilhelma II w latach 1790–1795 wzniesiono Fort Wilhelma[1]. W XIX wieku Hutę przyłączono do Wójtowic, potem stała się kolonią Szczawiny, po II wojnie światowej przez pewien czas była przyłączona do Starej Łomnicy[3].
Szlaki turystyczne Edytuj
Przez Hutę przechodzą dwa szlaki turystyczne[4]:
Gorzanów – Stara Łomnica – Huta – Młoty – Spalona – Schronisko PTTK „Jagodna” – Bystrzyca Kłodzka,
droga Szklary-Samborowice – Jagielno – Przeworno – Gromnik – Biały Kościół – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza – Gilów – Piława Dolna – Góra Parkowa – Bielawa – Kalenica – Nowa Ruda – Sarny – Tłumaczów – Radków – Skalne Wrota – Pasterka – Karłów – Lisia Przełęcz – Białe Skały – Skalne Grzyby – Batorówek – Batorów – Skała Józefa – Duszniki-Zdrój – Schronisko PTTK „Pod Muflonem” – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Przełęcz Sokołowska – Łomnicka Równia – Huta – Zalesie – Stara Bystrzyca – Bystrzyca Kłodzka – Pławnica – Szklary – Igliczna – Międzygórze – Jawor – Przełęcz Puchacza.
Zobacz też Edytuj
Przypisy Edytuj
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 94, 95. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 359 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 333. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-03-17].
Bibliografia Edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.