III Międzynarodowy Wyścig Tatrzański 1930
III Międzynarodowy Wyścig Tatrzański – samochodowy wyścig górski zorganizowany w Polsce 24 sierpnia 1930 roku jako czwarty z serii Wyścigów Tatrzańskich.
Organizacja i przebieg edytuj
III Międzynarodowy Wyścig Tatrzański odbył się 24 sierpnia 1930 roku[1]. Od tego roku wyścig stał się jednymi z zawodów Mistrzostwa Górskiego Europy[1]. Po raz pierwszy też wprowadzono nagrody pieniężne, w ufundowaniu których Krakowskiemu Klubowi Automobilowemu pomagały inne polskie automobilkluby[1]. Mimo to, zainteresowanie zawodników zagranicznych było umiarkowane, częściowo z powodu kolizji terminów z innymi imprezami[1]. Ponownie wyścig objął patronatem prezydent Rzeczypospolitej. Komandorem wyścigu był Tadeusz Bukowiecki[1].
Wyścig rozgrywano w międzynarodowych konkurencjach samochodów wyścigowych i sportowych oraz dostępnych tylko dla zawodników polskich kategoriach samochodów turystycznych i motocykli. Zgłoszono 20 samochodów i 13 motocykli, a ostatecznie wzięło udział 16 samochodów (4 wyścigowe, 9 sportowych i 3 turystyczne) oraz 12 motocykli[2]. Liczbę widzów szacowano na ponad 10 tysięcy i ponad tysiąc przybyłych samochodów[1]. Wycofali się Stefan Romer i Aleksander Romer z kategorii samochodów turystycznych i motocyklista Kustanowicz[3].
Wyścig rozpoczął się o 14 startem motocyklistów, następnie samochodów turystycznych, sportowych i wyścigowych, poczynając od najsłabszych maszyn – jako ostatni startował austriacki kierowca Hans Stuck na wyścigowym niebieskim Austro-Daimlerze[3]. Najlepszy czas osiągnął startujący po raz pierwszy w wyścigu Hans Stuck (5 min 23,795 s), ustanawiając zarazem nowy ogólny rekord konkursu[1]. Drugi był Jan Ripper na Bugatti, bijąc swój rekord w kategorii samochodów wyścigowych do 1500 cm³ i zarazem poprzedni rekord konkursu. Czeski kierowca Schmidt na Amilcarze pobił natomiast ogólny rekord samochodów sportowych, osiągając czwarty czas zawodów. Jedynie Henryk Liefeldt na Austro-Daimlerze nie ukończył wyścigu, gdyż omijając widza, przy wychodzeniu z zakrętu, zaczepił o barierkę i uszkodził samochód[1]. Nie ukończył wyścigu z powodu wypadku także jeden motocyklista Tadeusz Głuchowski[2].
Hans Stuck zdobył m.in. przechodnią Wielką Nagrodę Tatr, nagrodę prezydenta Rzeczypospolitej za najlepszy czas dnia i nagrodę pieniężną 6000 zł[2]. Jan Ripper otrzymał po raz trzeci Nagrodę Miasta Krakowa za najlepszy czas dnia w kategorii wyścigowej, uzyskując ją tym samym na własność, oraz 2500 zł za drugie miejsce w kategorii wyścigowej[2]. Florian Schmidt otrzymał po raz drugi Nagrodę K.K.A. za najlepszy czas w kategorii sportowej i 5000 zł[2].
| Wyniki zawodów:[a] | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Klasa (grupa) | M-ce | Kierowca | Samochód | Czas | Średnia prędkość (uwagi) |
| Samochody turystyczne: | |||||
| 3000 cm³ (D) | 1. | Jan Chrząszcz | Lancia | 7 min 22,940 s | 60,958 km/h (rekord ustalony) |
| 2. | Artur Reim | Lancia | 7 min 33,560 s | ||
| 3. | Wacław Krzeczkowski | Citroen | 7 min 55,090 s | ||
| Samochody sportowe: | |||||
| 1100 cm³ (G) | 1. | Florian Schmidt (Czechosłowacja) | Amilcar | 6 min 13,445 s | 72,298 km/h (pobity rekord ogólny samochodów sportowych) |
| 2. | Willy Horak (Czechosłowacja) | Amilcar | 7 min 31,195 s | ||
| 2000 cm³ (E) | 1. | Josef Veřmiřovský (Czechosłowacja) | Tatra | 6 min 28,030 s | 69,580 km/h (pobity rekord) |
| 3000 cm³ (D) | 1. | Harold Weinschenck (Austria) | Tatra | 6 min 14,190 s | 72,155 km/h (pobity rekord) |
| 2. | Bronisław Frühling | Bugatti | 6 min 14,445 s | ||
| 3. | Alfred Liptay | Bugatti | 6 min 23,620 s | ||
| 4. | Adam Potocki | Austro-Daimler | 6 min 48,750 s | ||
| 5. | Maria Koźmianowa[b] | Austro-Daimler | 6 min 53,350 s | (pobity rekord kobiet) | |
| 5000 cm³ (C) | 1. | Gaston Marechal[c] | Delage | 6 min 56,780 s | 64,782 km/h (pobity rekord) |
| Samochody wyścigowe: | |||||
| 1500 cm³ (F) | 1. | Jan Ripper | Bugatti | 5 min 38,855 s | 79,680 km/h (pobity rekord) |
| 3000 cm³ (D) | 1. | Maurycy Potocki | Bugatti | 5 min 58,585 s | 75,296 km/h (pobity rekord) |
| 5000 cm³ (C) | 1. | Hans Stuck (Austria) | Austro-Daimler | 5 min 23,795 s | 83,386 km/h (pobity rekord kategorii i ogólny konkursu) |
| Motocykle: | |||||
| 350 cm³ (A) | 1. | Jan Bathelt | Chater Lea | 7 min 06,550 s | 63,298 km/h (pobity rekord) |
| 2. | Andrzej Ripper | AJS | 7 min 54,635 s | ||
| 3. | Janina Wrońska | BSA | 10 min 18,570 s | ||
| 600 cm³ (B) | 1. | Stanisław Hołuj | Rudge | 6 min 38,950 s | 67,677 km/h (pobity ogólny rekord motocyklowy) |
| 2. | Czesław Gębala | Ariel | 7 min 13,225 s | ||
| 3. | Leo Mandelt | AJS | 7 min 15,660 s | ||
| 4. | Marian Ripper | AJS | 7 min 16,225 s | ||
| 5. | Józef Hennel | Ariel | 7 min 45,580 s | ||
| 6. | Heliodor Drygas | Rudge | 7 min 53,570 s | ||
| 7. | Ksawery Stankiewicz | Ariel | 7 min 59,830 s | ||
| Motocykle z wózkami: | |||||
| pow. 600 cm³ (E) | 1. | Tadeusz Damski | BMW | 7 min 19,540 s | 61,428 km/h (ogólny rekord motocykli z wózkami) |
Uwagi edytuj
- ↑ Na podstawie Marjan Krynicki. Międzynarodowy Wyścig Tatrzański. „Auto”. Nr 9. IX, wrzesień 1930. i Oficjalny komunikat z III Międzynarodowego Wyścigu Tatrzańskiego. „Auto”. Nr 9. IX, s. 5-8 wkładka, wrzesień 1930. W przypadkach rozbieżności, podano wartości z komunikatu.
- ↑ Zawodnikiem był Andrzej Koźmian, kierowcą Maria Koźmianowa.
- ↑ Zawodnikiem był Jerzy Żochowski, kierowcą Gaston Marechal.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Marjan Krynicki. Międzynarodowy Wyścig Tatrzański. „Auto”. Nr 9. IX, s. 17-26, wrzesień 1930.
- ↑ a b c d e Oficjalny komunikat z III Międzynarodowego Wyścigu Tatrzańskiego. „Auto”. Nr 9. IX, s. 5-8 wkładka, wrzesień 1930.
- ↑ a b Wyścig Tatrzański. „Samochód”. Nr 48, s. 6-7, 31 sierpnia 1930.
Bibliografia edytuj
- Marjan Krynicki. Międzynarodowy Wyścig Tatrzański. „Auto”. Nr 9. IX, s. 17-26, wrzesień 1930.
- Oficjalny komunikat z III Międzynarodowego Wyścigu Tatrzańskiego. „Auto”. Nr 9. IX, s. 5-8 wkładka, wrzesień 1930.