II wojna bałkańska

II wojna bałkańska (29 czerwca – 10 sierpnia 1913) – konflikt zbrojny pomiędzy Bułgarią a Serbią i jej sojusznikami: (Grecją, Czarnogórą, Rumunią) oraz walczącym przeciwko Bułgarii Imperium Osmańskim.

II wojna bałkańska
wojny bałkańskie
Ilustracja
Czas

29 czerwca10 sierpnia 1913

Miejsce

Półwysep Bałkański

Terytorium

Europa

Wynik

przegrana Bułgarii,
traktat w Bukareszcie

Strony konfliktu
 Bułgaria  Królestwo Grecji
 Królestwo Czarnogóry
 Królestwo Serbii
 Rumunia
 Imperium Osmańskie
Siły
500 tys. Królestwo Serbii 320 tys.
300 tys.
250 tys.
Królestwo Czarnogóry 12 tys.
Imperium Osmańskie 355 tys.
Straty
93 tys. zabitych
60 tys. rannych
15 tys. zmarłych w wyniku chorób
Królestwo Serbii
9 tys. zabitych
36 tys. rannych
5 tys. zmarłych w wyniku chorób

5851 zabitych
23 847 rannych
188 zaginionych
Królestwo Czarnogóry
240 zabitych
961 rannych

6 tys. zmarłych w wyniku chorób
Imperium Osmańskie
4 tys. zmarłych w wyniku chorób (łącznie ok. 80 tys. zabitych)
brak współrzędnych

Historia edytuj

W niespełna miesiąc po zakończeniu I wojny bałkańskiej konflikt na Bałkanach rozgorzał na nowo. Tym razem sojusznicy z Ligi Bałkańskiej zaczęli kłócić się o podział zdobytych terytoriów. Wojna wybuchła po zerwaniu przez cara bułgarskiego Ferdynanda I pertraktacji z Serbią na temat nowego podziału Macedonii. W nocy z 29/30 czerwca 1913 roku, na granicach, Bułgarzy zaatakowali jednocześnie Greków i Serbów, a wypoczywający gościnnie w Salonikach bułgarski pułk wywołał tam powstanie bułgarskiej części ludności miasta[1]. Serbom z pomocą pospieszyli Czarnogórcy, a po kilku dniach Bułgarię zaatakowała Rumunia (żądająca południowej Dobrudży) i Turcja. Bułgarzy, po bardzo ciężkich walkach, wkrótce musieli się cofnąć. Grecy oraz niebułgarscy Słowianie zarzucają im przy tym popełnienie masowych zbrodni wojennych na ludności cywilnej[2]. Wobec ciężkich porażek militarnych, Bułgarzy w krótkim czasie poprosili o pokój. Odbyło się to dzięki mediacjom rosyjskim.

10 sierpnia 1913 roku podpisano w Bukareszcie traktat pokojowy, w myśl którego Rumunia przejęła południową Dobrudżę, Serbia część dotychczasowej Macedonii bułgarskiej, Grecja utrzymała Macedonię Zachodnią i Centralną oraz uzyskała jeszcze Macedonię Wschodnią. Osobny układ zawarły (29 września 1913) Turcja i Bułgaria, która utraciła zajęte w I wojnie bałkańskiej obszary Tracji Wschodniej. Turcja odzyskała m.in. Adrianopol. Układy pokojowe przypieczętowane zostały po I wojnie światowej wzajemnymi wymianami ludności, nadzorowanymi bezpośrednio przez personel Ligi Narodów, zrealizowanymi w latach 1923–1930, jako jeden z owoców traktatu lozańskiego i na podobnych zasadach jak wymiana ludności między Grecją a Turcją.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Emeis oi Ellines” – Historia wojen współczesnej Grecji – uniwersytecka praca zbiorowa.
  2. Emeis oi Ellines.

Bibliografia edytuj

 
Zmiana granic na Bałkanach dokonana ostatecznie w wyniku wojen bałkańskich. Górna mapa przedstawia Bałkany przed obiema wojnami oraz, dodatkowo, zaznaczono na niej granicę bułgarsko-turecką po I wojnie bałkańskiej (linia Enez-Midye). Mapa nie przedstawia zajęcia przez Grecję większości wysp Morza Egejskiego (oprócz Dodekanezu)