II wojna stuletnia – termin historiograficzny używany przez niektórych historyków[1][2][3] na łączne określenie serii konfliktów między Francją a Anglią/Wielką Brytanią w latach 1689(lub 1714)–1815. Wydaje się, że termin ten został wymyślony przez J. R. Seeley, który pisze o tym w swojej pracy The Expansion of England: Two Courses of Lectures (1883).[4]

Bitwa o Quebeck (1759) – decydujące zwycięstwo brytyjskie w wojnie siedmioletniej

Podobnie jak Wojna stuletnia, powyższy termin nie opisuje pojedynczego wydarzenia militarnego, ale ogólny stan wojny pomiędzy dwiema głównymi stronami konfliktu.

Poszczególne konflikty w okresie 1689–1815 edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Arthur H. Buffinton, The Second Hundred Years' War, 1689-1815. New York: Henry Holt and Company, 1929.
  2. Francois Crouzet, The Second Hundred Years War: Some Reflections. „French History” 10 (1996), s. 432-450.
  3. H.M. Scott, Review: The Second 'Hundred Years War' 1689-1815. „The Historical Journal” 35 (1992), s. 443-469.
  4. Renaud Morieux. Diplomacy from Below and Belonging: Fishermen and Cross-Channel Relations in the Eighteenth Century. „Past & Present”, s. 83, 2009. 
  5. Choć wojna o niepodległość USA wybuchła w 1774, to Francja przystąpiła do niej po stronie USA w 1778.