IKEA
IKEA (albo Ikea[1]) – przedsiębiorstwo zajmujące się głównie sprzedażą detaliczną oraz produkcją mebli, a także artykułów dekoracyjnych. Zostało założone przez Ingvara Kamprada w 1943. Jego firma powstała jako akronim od wyrazów: Ingvar Kamprad (imię i nazwisko założyciela) oraz Elmtaryd i Agunnaryd (farma i miejscowość (parafia), w której się wychował). Wielki słownik ortograficzny PWN (2006) dopuszcza pisownię IKEA oraz Ikea. Do 1967 firma używała zapisu Ikéa[2].
| ||
| ||
 Sklep sieci IKEA w Bydgoszczy | ||
| Państwo |  Holandia
| |
| Siedziba | Lejda | |
| Data założenia | 1943 | |
| Forma prawna | spółka prywatna | |
| Zatrudnienie | 194 000 (2017) | |
| Dane finansowe | ||
| Przychody | 40,906 mld $ (2016) | |
| Wynik operacyjny | 5,247 mld $ (2016) | |
| Wynik netto | 4,898 mld $ (2016) | |
| Aktywa | 62,933 mld $ (2016) | |
| Kapitał własny | 45,371 mld $ (2016) | |
| Strona internetowa | ||
Wszystkie spółki tworzące grupę IKEA, należą do holenderskiego koncernu INGKA Holding, którego właścicielem jest fundacja Stichting INGKA[3].
Polska jest drugim po Chinach największym producentem mebli sprzedawanych w sklepach IKEA na świecie[4]. Pierwszy kontrakt na produkcję mebli IKEA zawarła z przedsiębiorstwem państwowym Fameg w 1961, w 2010 współpracowała z 60 polskimi producentami mebli.
W 1990 roku firma uruchomiła Start Shop na warszawskim Ursynowie, oferujący głównie produkowane przez firmę dodatki. W 1992 roku zamieniła go na pierwszy pełny sklep firmy przy Alejach Jerozolimskich w Warszawie, zaś w 1995 roku najstarszy obecnie działający sklep otworzono w Jankach[5].
IKEA współpracuje z Ikano Bankiem.
Spis treści
SklepyEdytuj
Na koniec 2014 IKEA posiadała 315 sklepów w 27 krajach[6].
Daty pierwszych otwarć sklepów Ikea w poszczególnych państwach[7]:
|
|
Planowane sklepyEdytuj
MarketingEdytuj
Katalogi IKEAEdytuj
IKEA publikuje roczny katalog, po raz pierwszy opublikowany w języku szwedzkim w 1951 roku. IKEA opublikowała 197 milionów katalogów w 2010 roku, w dwudziestu językach i sześćdziesięciu jeden edycjach. Jest uważane za główne narzędzie marketingowe giganta handlowego, zużywające 70% rocznego budżetu marketingowego firmy.
IKEA FamilyEdytuj
Wspólnie z niektórymi innymi detalistami IKEA wprowadziła kartę lojalnościową o nazwie „IKEA family”. Karta jest bezpłatna i można ją wykorzystać do uzyskania rabatu na niektóre produkty znalezione w sklepie. Jest dostępna na całym świecie.
ProduktyEdytuj
W latach 70. XX w. wizyta u producenta wiader stanowiła inspirację dla twórców popularnego fotela Skopa. Ten sam oryginalny pomysł doprowadził do powstania fotela Poprot, następcy – jeszcze bardziej solidnego, z praktycznym schowkiem ukrytym pod zdejmowanym siedziskiem. W 1979 roku styliści Ikei chcieli stworzyć stolik, który pasowałby do każdego wystroju i wnętrza. Producent drzwi opartych na technologii płyty komórkowej pomógł im stworzyć Lack. W 2014 roku projektanci szwedzkiej marki razem z rzemieślnikami z południowo-wschodniej Azji stworzyli serię Nipprig, która łączy skandynawskie wzornictwo i know-how w obszarze efektywnej dystrybucji z tradycyjnym kunsztem rzemieślniczym[11].
IKEA RailEdytuj
IKEA Rail to spółka-córka Ikei, powstała w 2001, zajmująca się transportem kolejowym produktów i surowców dla sieci. Ma za zadanie obniżyć koszty transportu oraz chronić środowisko. Na początku IKEA Rail obsługiwała trasę Szwecja – Zagłębie Ruhry[12].
Ikea Industry GroupEdytuj
IKEA jest właścicielem tartaku oraz grupy przemysłowej IKEA Industry (produkcja drewnianych mebli i komponentów)[13][14].
KrytykaEdytuj
Ingvar Kamprad, założyciel Ikei, jako nastolatek był związany z nazistowskim ugrupowaniem Nysvenska Rörelsen. W 1994 r. w liście do pracowników swojej sieci nazwał ten incydent „największą pomyłką swojego życia”[15].
Z końcem 1997 szwedzka telewizja wyemitowała film o wykorzystywaniu pracy dzieci w zakładach produkujących dla przedsiębiorstwa IKEA w Wietnamie i na Filipinach. IKEA nie zerwała jednak współpracy z tymi podmiotami argumentując, że w tych krajach prawo zezwala na takie praktyki[16]. W katalogu produktów z 2001 r. przedsiębiorstwo napisało: „Praca dzieci w dzisiejszych czasach jest nie do zaakceptowania, choć w kilku krajach, gdzie odbywa się nasza produkcja jest rozpowszechniona”[17]. Dietrich Garlichs, przewodniczący UNICEF Niemcy, stwierdził: „Tak, IKEA finansuje projekty UNICEF. Ale to nie oznacza automatycznie, że przy produkcji dla IKEA nie pracują dzieci”[17].
Johan Stenebo, były bliski współpracownik założyciela, napisał książkę Sanningen om IKEA (Prawda o IKEA), w której zarzucił Ingvarowi Kampradowi m.in. pranie brudnych pieniędzy i rasizm[18].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Ikea – definicja, synonimy, przykłady użycia, sjp.pwn.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ The IKEA Concept. [dostęp 2019-01-13].
- ↑ O grupie IKEA. [dostęp 2012-06-03].
- ↑ Piotr Mazurkiewicz: „Miliarder na emeryturze”, Rzeczpospolita 22–23 września 2012, s. A16.
- ↑ Polacy kochają Ikeę. Często z wzajemnością, 12 lutego 2018 [dostęp 2018-06-28] (pol.).
- ↑ IKEA Group FY14 Yearly Summary (ang.). IKEA. [dostęp 2015-04-18].
- ↑ Inter IKEA Systems B.V. – Facts & Figures.
- ↑ IKEA Thailand Bangna: About us (ang.). [dostęp 2011-09-26].
- ↑ IKEA Thailand Bangna: Location (ang.). [dostęp 2011-09-26]. Cytat: Our store will open on 3rd Nov 2011
- ↑ IKEA Opens 1st Bulgarian Store (ang.). [dostęp 2011-09-12].
- ↑ Dobre wzornictwo dla każdego – IKEA, IKEA /PL/PL [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ Za: IKEA Rail w: Świat Kolei 7/2001.
- ↑ http://www.swedwood.com/.
- ↑ http://www.ikea.com/ms/pl_PL/about_ikea/the_ikea_way/history/1990.html.
- ↑ Scott Allen: Ingvar Kamprad – IKEA Founder and One of the World’s Richest Men (ang.). [dostęp 29 marca 2010].
- ↑ Wieder Kritik an Ikea wegen Kinderarbeit (niem.). Berliner Zeitung, 24 grudnia 1997 r. [dostęp 19 listopada 2009].
- ↑ a b Klaus Werner, Hans Weiss: Czarna lista firm. Intrygi światowych koncernów. Stargard Szczeciński: Hidari, 2009, s. 22. ISBN 978-83-61410-00-3.
- ↑ Ikea? „Rasizm, wyzysk i manipulacja”. dziennik.pl, 16 października 2009 r. [dostęp 19 listopada 2009].