IV symfonia „Window to the Past” Fossa

utwór instrumentalny Lukasa Fossa

IV symfonia „Window to the Past”utwór instrumentalny, skomponowany przez Lukasa Fossa w 1995.

IV symfonia „Window to the Past”
Kompozytor

Lukas Foss

Forma muzyczna

symfonia

Czas powstania

1995

Data premiery

grudzień 1995

Miejsce premiery

Boston

Wykonawcy premiery

Bostońska Orkiestra Symfoniczna pod dyr. Lukasa Fossa

Czas trwania

ok. 42 min.

Zlecone przez

City College of New York

Dedykacja

pamięci Harolda Newmana

poprzednia
III symfonia „Symphony of Sorrows”
brak

Kompozycja przeznaczona jest na wielką orkiestrę symfoniczną. Powstała na zamówienie City College of New York. Kompozytor dedykował ją pamięci swojego dawnego znajomego Harolda Newmana, współzałożyciela wydawnictwa muzycznego Hargail, które opublikowało kilka wczesnych utworów Fossa. Newman był też współwłaściwielem wytwórni płytowej Hargail, która nagrała Fossa jako pianistę w kilku albumach z muzyką Mozarta, Hindemitha, Milhauda i Fossa (jako kompozytora)[1][2].

Premiera edytuj

Światowa prapremiera symfonii miała miejsce w Bostonie w grudniu 1995, w wykonaniu Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją kompozytora[1].

Budowa i charakterystyka utworu edytuj

Utwór ma charakter osobistych wspomnień kompozytora i jest wypełniony cytatami z jego muzyki, głównie z lat 40. i 50.[1]

Symfonia składa się z czterech części[3]:

I Molto sostenuto Allegro
II Half tone = 48-52
III Scherzo: Vivace
IV Fireworks: based on "American Fanfare"

W części pierwszej Molto sostenuto Allegro kompozycja otwiera się czystą formą sonatową dopełnioną epizodami o charakterze fugi[4].

Część druga Half tone = 48-52 nawiązuje do jego Preludium fortepianowego D-dur (1949) po czym przenosi ze stylu lat 40. do jeszcze wcześniejszego świata muzyki Charlesa Ivesa, niejako przywołując nowatorstwo jego twórczości[4].

Część trzecia Scherzo: Vivace odnosi się do Scherza Ricercata Fossa z 1953 i jest rozszerzeniem sola fortepianowego do pełnych symfonicznych proporcji[1].

Finałowa część Fireworks znacząco różni się od pozostałych części symfonii. Foss napisał ją na podstawie swojego znacznie późniejszego utworu American Fanfare (1990) i w przeciwieństwie do pozostałych cytatów muzycznych w jego symfonii, tym razem zawarł nazwę źródła w partyturze. Być może było to ostatnie oświadczenie kompozytora w odniesieniu do starej debaty, rozpętanej po premierze jego kantaty Prairie (1943), na ile urodzony w Niemczech żydowski emigrant może być prawdziwie amerykańskim kompozytorem. W IV Symfonii Foss podsumowuje swoje życie i karierę bezsprzecznie udowadniając swoją amerykańskość[1].

Instrumentarium edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Lukas Foss: Complete Symphonies (opis albumu). [w:] Boston Modern Orchestra Project [on-line]. [dostęp 2018-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-06)]. (ang.).
  2. Harold Newman profile. [w:] Discogs [on-line]. [dostęp 2018-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-06)]. (ang.).
  3. Lukas Foss: Complete Symphonies. Symphony No. 4 („Window to the Past”). [w:] All Music [on-line]. [dostęp 2018-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-06)]. (ang.).
  4. a b Allen Gimbel: American Record Guide on Foss: Complete Symphonies. [w:] Boston Modern Orchestra Project [on-line]. 2016-02-01. [dostęp 2018-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-06)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Gilbert Chase: Foss [Fuchs], Lukas. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. F. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj