IX symfonia Szostakowicza
IX Symfonia Es-dur, op. 70 Szostakowicza została napisana tuż po zakończeniu II wojny światowej i, w przeciwieństwie do heroiczno-patetycznych VII i VIII Symfonii, powstało dzieło klasyczne, dowcipne (wręcz frywolne), nawiązujące w swoim charakterze do kompozycji Haydna, Rossiniego, czy do ironicznych utworów Prokofjewa. Spowodowało to niezadowolenie władz, które oczekiwały dzieła podkreślającego chwałę zwycięskiego narodu.
| Kompozytor | |||
|---|---|---|---|
| Forma muzyczna | |||
| Czas powstania |
lato 1945 | ||
| Data premiery | |||
| Miejsce premiery | |||
| Wykonawcy premiery |
Jewgienij Mrawinski i Orkiestra Filharmonii Leningradzkiej | ||
| Czas trwania |
ok. 30 min | ||
| |||
Struktura utworu odbiega od klasycznej formy symfonii. Pięcioczęściowa, symetryczna budowa (część szybka-wolna-szybka-wolna-szybka) oraz taneczny charakter przywołują raczej na myśl suitę. Części utworu:
- I Allegro
- II Moderato
- III Presto
- IV Largo
- V Allegretto
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):