I Korpus Armijny (III Rzesza)
I Korpus Armijny – niemiecki korpus armijny, uczestniczył w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja na Polskę inwazja na Francję atak na Związek Radziecki operacja wiślańsko-odrzańska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk |
piechota |
| Podległość | |
I Korpus Armijny sformowany został w 1921 roku. W 1939 roku uczestniczył w agresji na Polskę. W tym czasie wchodził w skład 3 Armii i był dowodzony przez gen. por. Waltera Petzela. Następnie brał udział w inwazji na Francję oraz w 1941 roku ataku na Związek Radziecki[1], na terenie którego walczył do 1944 roku. Otoczony w kotle kurlandzikim, oddał się do niewoli Armii Czerwonej[1].
Dowództwo korpusu edytuj
Dowódcy:
- gen. Walther von Brauchitsch - 1.04.1937)
- gen. Georg von Küchler (1.04.1937 - 26.08.1939)
- gen. Walter Petzel[2] (26.08.1939 - 25.10.1939)
- gen. Kuno von Both (26.10.1939 - 1.04.1943)
- gen. Otto Wöhler (1.04.1943 - 14.08.1943)
- gen. Martin Grase (15.08.1943 - 31.12.1943)
- gen. Carl Hilpert (1.01.1944 - 20.01.1944)
- gen. por. Walter Hartmann (20.01.1944 - 30.03.1944)
- gen. Carl Hilpe (1.04.1944 - 1.08.1944)
- gen. Theodor Busse (1.08.1944 - 20.01.1945)
- gen. Friedrich Fangohr (20.01.1945 - 20.04.1945)
- gen. por. Christian Usinger (21.04.1945 - do kapitulacji)[3]
Szefowie sztabu:
- płk Walter Weiss (w czasie agresji na Polskę[2])
Struktura organizacyjna edytuj
- Dywizja Pancerna Kempf – dowódca generał mjr Werner Kempf
- 11 Dywizja Piechoty – dowódca generał por. Max Bock
- 61 Dywizja Piechoty – dowódca generał mjr Siegfried Haenicke
- 41 korpuśny batalion łączności (zmot.)
- 421 korpuśny oddział zaopatrzenia
- 401 motocyklowy pluton łącznikowy
- 401 oddział kartograficzny
- 401 oddział żandarmerii polowej
- 401 kolumna mostów towarzyszących
- pociąg pancerny nr 7
- 21 pułk Straży Granicznej
- 501 dowództwo artylerii
- II/37 pułku artylerii
- II/47 pułku artylerii
- 506 batalion artylerii ciężkiej
- 401 kompania sanitarna
- 401 pociąg sanitarny
Skład w 1940 (w czasie ataku na Holandię i Francję)[6]:
- 1 Dywizja Piechoty
- 11 Dywizja Piechoty
- 61 Dywizja Piechoty
- 216 Dywizja Piechoty
- 223 Dywizja Piechoty
- 255 Dywizja Piechoty
Skład w lipcu 1943[7]:
Skład w czerwcu 1944[8]:
Przypisy edytuj
- ↑ a b Mitcham 2010 ↓, s. 212.
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 29.
- ↑ Leksykon Wehrmachtu ↓.
- ↑ Bishop 1 2009 ↓, s. 20.
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 29–30.
- ↑ Bishop 2 2009 ↓, s. 32.
- ↑ Baxter 2009 ↓, s. 166.
- ↑ Sawicki 1987 ↓, s. 167.
Bibliografia edytuj
- Ian Baxter: Od odwrotu do klęski. Ostatnie lata Wehrmachtu na froncie wschodnim 1943-1945. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11537-8.
- Chris Bishop 1: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
- Chris Bishop 2: Niemiecka wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11391-6.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.
- Piotr Zarzycki: Suplement do Września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
- I Korpus Armijny w leksykonie Wehrmachtu. Internetowy leksykon Wehrmachtu. [dostęp 2023-06-06]. (niem.).