I bitwa pod Wawrem
I bitwa pod Wawrem – jedna z bitew powstania listopadowego, toczona od 19 do 20 lutego 1831 roku.

Powstanie listopadowe |
---|
Belweder – Stoczek – Dobre – Kałuszyn (I) – Nowa Wieś – Wawer (I) – Nowogród – Białołęka – Olszynka Grochowska – Puławy – Kurów – Wawer (II) – Dębe Wielkie – Kałuszyn (II) – Liw – Domanice – Iganie – Poryck – Wronów – Kazimierz Dolny – Boremel – Kiejdany – Sokołów Podlaski – Mariampol – Kuflew – Mińsk Mazowiecki (I) – Cudnów – Firlej – Lubartów – Połąga – Jędrzejów – Daszów – Tykocin – Nur – Ostrołęka – Rajgród – Grajewo – Kock (I) – Budziska – Łysobyki – Ponary – Kałuszyn (III) – Mińsk Mazowiecki (II) – Iłża – Gniewoszów – Wilno (II) – Międzyrzec Podlaski – Warszawa – Kock (II) – Księte |
HistoriaEdytuj
W bitwie starły się wojska polskie dowodzone przez Franciszka Żymirskiego i Piotra Szembeka z I korpusem armii Iwana Dybicza. Polscy dowódcy nie otrzymali jednak posiłków i nie mogli w pełni wykorzystać zwycięstwa. Obecnie Wawer to dzielnica we wschodniej części Warszawy.
Zobacz teżEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887, s. 9.