Igła Buffona – jeden z najpopularniejszych problemów prawdopodobieństwa geometrycznego. Problem został sformułowany w 1733 przez Georges’a-Louisa Leclerca, hrabiego Buffon[1], a w 1777 podał on jego rozwiązanie[2].

Opisany w problemie eksperyment jest statystyczną symulacją pozwalającą oszacować liczbę π. Otrzymana metoda estymacji liczby należy do klasy metod Monte Carlo.

Opis problemu i rozwiązanie edytuj

 

Mamy planszę z zaznaczonymi pionowymi liniami odległymi od siebie o   Upuszczamy na nią igłę o długości   przy czym   Eksperyment powtarzamy   razy, i zliczamy ile razy igła przecięła którąś z linii siatki, otrzymując wartość   Jak oszacować stosunek   czyli prawdopodobieństwo, że igła przetnie którąś z linii?

Niech   będzie odległością środka igły od najbliższej linii, a   ostrym kątem między igłą a linią. Obie zmienne losowe są niezależne i podlegają rozkładowi równomiernemu:

 

Igła przetnie linię jeśli

 

Zatem prawdopodobieństwo tego zdarzenia wynosi:

 

Ponieważ eksperyment pozwala oszacować prawdopodobieństwo przecięcia linii i igły przez   otrzymujemy równość:

 

która po przekształceniu daje:

 

Komentarze edytuj

Pierwotna wersja problemu dotyczyła oszacowania prawdopodobieństwa w grze Franc-Carreau polegającej na rzucaniu okrągłą monetą na podłogę podzieloną na kwadraty[3]. Przegrana następowała, gdy moneta upadła na linię.

Jeżeli znamy liczbę π, opisany eksperyment może służyć jako estymacja innych zmiennych, np. długości igły.

Przypisy edytuj

  1. Métin Frédéric. „La mémoire des nombres. Buffon et le problème de l’aiguille: Le mémoire sur le jeu de Franc-Carreau de 1733”. s. 343–359, IREM de Basse-Normandie Caen, 1997.
  2. Georges Buffon. „Essai d’arithmétique morale”, 1777.
  3. Scott E. Brodie. „Buffon’s Needle Problem”, http://www.cut-the-knot.org/fta/Buffon/buffon9.shtml.

Linki zewnętrzne edytuj