Iga Świątek
Iga Świątek (ur. 31 maja 2001 w Warszawie) – polska tenisistka. Zwyciężczyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Wimbledonu 2018 w grze pojedynczej oraz French Open 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze z Caty McNally.
| ||
_(48199020336).jpg)
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Data i miejsce urodzenia | 31 maja 2001 Warszawa | |
| Wzrost | 176 cm | |
| Masa ciała | 65 kg | |
| Gra | praworęczna, oburęczny bekhend | |
| Zakończenie kariery | aktywna | |
| Trener | Piotr Sierzputowski | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 7 ITF | |
| Najwyżej w rankingu | 49 (19 sierpnia 2019) | |
| Australian Open | 4R (2020) | |
| Roland Garros | 4R (2019) | |
| Wimbledon | 1R (2019) | |
| US Open | 2R (2019) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 0 | |
| Najwyżej w rankingu | 448 (16 września 2019) | |
| US Open | 2R (2019) | |
| ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Jest finalistką juniorskiego Australian Open 2017 w grze podwójnej w parze z Mają Chwalińską oraz złotą medalistką Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze z Kają Juvan.
Jej ojciec – Tomasz był wioślarzem, olimpijczykiem z Seulu[1].
Kariera tenisowaEdytuj
Kariera juniorskaEdytuj
Świątek występowała w reprezentacji Polski w tenisie do lat 16. Trenuje w Klubie Tenisowym Legia Warszawa[2], a poprzednio w Mera Warszawa[3].
W 2015 roku w parze z Mają Chwalińską zdobyła tytuł mistrzyni Europy młodzików w grze podwójnej[4]. Rok później para osiągnęła triumf w kategorii kadetów[5].
W 2017 roku razem z Mają Chwalińską awansowały do finału Australian Open w grze podwójnej dziewcząt, lecz zostały w nim pokonane przez Biancę Andreescu i Carson Branstine wynikiem 1:6, 6:7(4).
W czerwcu 2018 roku triumfowała w finale wielkoszlemowego French Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Caty McNally pokonały w meczu mistrzowskim Yūki Naitō i Naho Sato 6:2, 7:5.
W lipcu 2018 zwyciężyła w Wimbledonie w singlu pokonując w finale Szwajcarkę Leonie Küng 6;4, 6:2[6][7].
W październiku tego samego roku wystąpiła na Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży w Buenos Aires. W grze pojedynczej odpadła w ćwierćfinale z Clarą Burel 4:6, 2:6, walcząc z problemami żołądkowymi. Z tego samego powodu oddała walkowerem mecz drugiej rundy gry mieszanej. W deblu w parze z Kają Juvan, rozstawione z numerem drugim, doszły do finału bez straty seta. W meczu mistrzowskim, ze względu na problemy zdrowotne Juvan, przegrały pierwszego seta 6:7(5). W drugim, po serii przełamań, odrobiły straty 7:5 i doprowadziły do supertiebreaka. Decydująca część spotkania przebiegała pod dyktando polsko–słoweńskiej pary, które wygrały 10–4 i sięgnęły po złote medale[8].
Kariera zawodowaEdytuj
W 2016 roku, w wieku 15 lat, Iga Świątek wygrała debiutancki turniej zawodowy ITF w Sztokholmie (10 000 $).
W 2017 roku Iga Świątek wygrała swój drugi zawodowy turniej ITF w Bergamo (15 000 $), w finale pokonując Martinę Di Giuseppe 6:4, 3:6, 6:3. Na początku maja sięgnęła po tytuł w Győr, w meczu finałowym pokonawszy Gabrielę Horáčkovą 6:2, 6:2.
Po wygraniu juniorskiego Wimbledonu w lipcu 2018 roku postanowiła zakończyć juniorską karierę i zacząć budować swój ranking WTA. Pod koniec miesiąca doszła do półfinału turnieju ITF z pulą nagród 80 000$ w Pradze. W ćwierćfinale odprawiła Monę Barthel 6:2, 6:3, lecz w meczu o finał przegrała z Martiną Di Giuseppe 6:1, 0:6, 6:7(3). Na przełomie sierpnia i września (zrezygnowała z występu na juniorskim US Open na rzecz startów w rozgrywkach seniorskich) wystąpiła w dwóch turniejach ITF z pulą nagród 60 000$. W Budapeszcie straciła tylko jednego seta, w pokonanym polu zostawiając takie zawodniczki jak Jana Čepelová (6:1, 6:0), czy Sílvia Soler Espinosa (6:0, 6:4). W meczu mistrzowskim ograła wynikiem 6:2, 6:2 Katarinę Zawacką.
2019Edytuj
Sezon 2019 rozpoczęła od kwalifikacji do pierwszego w karierze turnieju WTA w Auckland. Premierowy pojedynek wygrała 6:2, 6:2 z Elys Venturą. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu, jednak w decydującej fazie uległa w trzech setach Janie Čepelovej 2:6, 6:4, 4:6. Dzięki zajmowanej pozycji w rankingu WTA Tour wystartowała w kwalifikacjach do Australian Open. Po wygraniu trzech spotkań 15 stycznia 2019 roku rozegrała pierwszy mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego. W debiucie odniosła zwycięstwo, pokonując Anę Bogdan 6:3, 3:6, 6:4. Dzień później otrzymała, w parze z Łukaszem Kubotem, dziką kartę do turnieju gry mieszanej. 17 stycznia rozegrała kolejny mecz w głównej drabince w ramach drugiej rundy, przegrywając z Camilą Giorgi 2:6, 0:6 i tym samym odpadając z turnieju głównego. W grze mieszanej u boku Kubota pokonała w pierwszej rundzie parę Alicja Rosolska–Nikola Mektić 6:1, 2:6, 10–5. W drugiej rundzie polska para musiała jednak uznać wyższość późniejszych triumfatorów imprezy Barbory Krejčíkovej i Rajeeva Rama 3:6, 6:4, 5–10.
Kolejnym startem były zawody w Budapeszcie, do których dostała się przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie pokonała 6:3, 6:0 Olgę Danilović, aby w drugiej rundzie ulec najwyżej rozstawionej obrończyni tytułu Alison Van Uytvanck 4:6, 5:7. W Indian Wells w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała rozstawioną z numerem 7. Larę Arruabarrenę 6:1, 6:7(6), 6:2, jednak w kolejnej uległa Ysaline Bonaventure 6:1, 2:6, 4:6. Podobnie zaprezentowała się w Miami: w pierwszym meczu kwalifikacji pokonała Zarinę Dijas 6:2, 7:5, lecz w kolejnym spotkaniu lepsza okazała się Sachia Vickery, z którą Polka przegrała 6:7(2), 4:6.
W kwietniu po raz pierwszy w karierze Świątek dostała się do turnieju głównego cyklu WTA dzięki pozycji zajmowanej w rankingu, a miało to miejsce w Lugano. W pierwszej rundzie pokonała Katarinę Zawacką 6:0, 6:3, w drugiej wyeliminowała rozstawioną z numerem trzecim Viktórię Kužmovą 6:3, 3:6, 6:2. W ćwierćfinale pokonała rozstawioną z numerem ósmym Wierę Łapko 4:6, 6:4, 6:1, a w półfinale pokonała Kristýnę Plíškovą 6:0, 6:1. O tytuł zmierzyła się z Poloną Hercog, z którą przegrała 3:6, 6:3, 3:6. 15 kwietnia 2019 po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu, zajmując 88. pozycję i zostając jednocześnie najwyżej sklasyfikowaną polską tenisistką.
W wielkoszlemowym French Open pokonała w pierwszej rundzie 6:3, 6:0 Sélénę Janicijevic. W kolejnych meczach pokonała kolejno Wang Qiang 6:3, 6:0 i Mónikę Puig, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której uległa Simonie Halep 1:6, 0:6.
Podczas kwalifikacji w Birmingham pokonała kolejno Martinę Trevisan, Destanee Aiavę i Bernardę Perę. W turnieju głównym uległa w pierwszej rundzie Jeļenie Ostapenko 0:6, 2:6. W pierwszej rundzie kwalifikacji w Eastbourne przegrała z Samanthą Stosur 0:6, 3:6. Udział w wielkoszlemowym Wimbledonie zakończyła na pierwszej rundzie, przegrywając 2:6, 6:7(3) z Viktoriją Golubic.
Kolejnym startem były zawody w Waszyngtonie, podczas których pokonała Uns Dżabir 4:6, 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie uległa jednak Jessice Peguli 7:5, 4:6, 1:6. W Toronto przeszła eliminacje, wygrywając kolejno z Shelby Rogers 6:4, 7:5 oraz Heather Watson 6:4, 6:2. W głównej drabince turnieju wygrała z Ajlą Tomljanović po kreczu przy stanie 4:1. Następnie pokonała Caroline Wozniacki 1:6, 6:3, 6:4, w trzeciej rundzie zaś przegrała z Naomi Ōsaką 6:7(4), 4:6.
W Cincinnati również przeszła przez kwalifikacje, zwyciężając w nich Katerynę Kozłową i Wang Yafan. W turnieju głównym wygrała w pierwszej rundzie z Caroline Garcią 7:6(1), 6:1, ulegając jednak w drugiej Anett Kontaveit 4:6, 6:7(2). Podczas wielkoszlemowego US Open w grze pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ivaną Jorović 6:0, 6:1, w drugiej rundzie uległa jednak Anastasii Sevastovej 6:1, 1:6, 3:6. Wzięła także udział w zawodach gry podwójnej wraz z Magdą Linette, pokonując w pierwszej rundzie Coco Vandeweghe i Bethanie Mattek-Sands 3:6, 6:3, 7:5, a następnie przegrywając z Hsieh Su-wei i Barborą Strýcovą 4:6, 6:7(4).
21 września ogłosiła, że nie wystąpi w żadnych kolejnych zawodach w 2019 roku z powodu kontuzji stopy a do gry w turniejach zamierza powrócić podczas rozgrywek w Australii w styczniu 2020[9], zaczynając sezon od wielkoszlemowego Australian Open[10].
2020Edytuj
Sezon rozpoczęła od udziału w wielkoszlemowym Australian Open. W pierwszej rundzie gry pojedynczej pokonała Tímeę Babos 6:3, 6:2, natomiast w drugiej wygrała z Carlą Suárez Navarro 6:3, 7:5. W trzeciej rundzie stoczyła pojedynek z Donną Vekić, wygrywając 7:5, 6:3. W czwartej rundzie przegrała z Anett Kontaveit 7:6(4), 5:7, 5:7.
W ramach Australian Open wzięła udział także w zawodach gry mieszanej wraz z Łukaszem Kubotem, pokonując w pierwszej rundzie parę Ellen Perez–Luke Saville 6:4, 7:5, a w drugiej duet Chan Hao-ching–Michael Venus 6:2, 6:3.
Historia występów wielkoszlemowychEdytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Występy w grze pojedynczejEdytuj
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 2R | 4R | 0 / 2 | 4 – 2 | |||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | 4R | 0 / 1 | 3 – 1 | ||||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | 1R | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | 2R | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 903 | 690 | 175 | 61 | 0 / 5 | 8 – 5 | ||||||||||||||||||||
Występy w grze podwójnejEdytuj
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | 2R | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | – | 1097 | 453 | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||||||||||||||
Występy w grze mieszanejEdytuj
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 2R | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||||
| 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||||||||||||
Występy juniorskie w grze pojedynczejEdytuj
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły |
|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | 1R | A | 0 / 1 |
| French Open | QF | QF | SF | 0 / 3 |
| Wimbledon | 1R | A | W | 1 / 2 |
| US Open | 2R | A | A | 0 / 1 |
Występy juniorskie w grze podwójnejEdytuj
| Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły |
|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | F | A | 0 / 1 |
| French Open | QF | 1R | W | 1 / 3 |
| Wimbledon | SF | A | A | 0 / 1 |
| US Open | SF | A | A | 0 / 1 |
Finały turniejów WTAEdytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2009 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 14 kwietnia 2019 | Lugano | Ceglana |  Polona Hercog
|
3:6, 6:3, 3:6 |
Finały turniejów ITFEdytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 7 (7–0)Edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 30/10/2016 | Sztokholm | 10 000 | Twarda (hala) |  Laura-Ioana Andrei
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 18/02/2017 | Bergamo | 15 000 | Ceglana (hala) |  Martina Di Giuseppe
|
6:4, 3:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 07/05/2017 | Győr | 15 000 | Ceglana |  Gabriela Horáčková
|
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 25/02/2018 | Szarm el-Szejk | 15 000 | Twarda |  Britt Geukens
|
6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 5. | 15/04/2018 | Pelham | 25 000 | Ceglana |  Allie Kiick
|
6:2, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 6. | 01/09/2018 | Budapeszt | 60 000 | Ceglana |  Katarina Zawacka
|
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 7. | 09/09/2018 | Montreux | 60 000 | Ceglana | Kimberley Zimmermann
|
6:2, 6:2 |
Gra podwójna 1 (0–1)Edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 12/02/2018 | Szarm el-Szejk | 15 000 | Twarda |  Constanze Stepan
|
 Anna Morgina Walerija Sołowjowa
|
4:6, 2:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowychEdytuj
Gra pojedyncza (1)Edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2018 |  Wimbledon
|
Trawiasta |  Leonie Küng
|
6:4, 6:2 |
Gra podwójna (2)Edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2017 | Australian Open | Twarda | Maja Chwalińska
|
 Bianca Andreescu Carson Branstine
|
1:6, 6:7(4) |
| Zwyciężczyni | 2018 | French Open | Ceglana | Caty McNally
|
 Yūki Naitō Nato Saho
|
6:2, 7:5 |
Puchar FederacjiEdytuj
Gra pojedynczaEdytuj
| Rok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Rywal | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2018 | Europa/Afryka Grupa I | 7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia |
 Bułgaria (2:0)
|
Twarda (hala) | Petia Arshinkova | Zwycięstwo | 6:0, 6:4 |
| 2019 | 6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska |
Rosja (1:2)
|
Natalja Wichlancewa | Porażka | 0:6, 2:6 | ||
 Dania (3:0)
|
Clara Tauson | Zwycięstwo | 6:3, 7:6(7) | ||||
| Ukraina (2:1)
|
Dajana Jastremśka | Porażka | 6:7(2), 4:6 |
Gra podwójnaEdytuj
| Rok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Partnerka | Rywalki | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2018 | Europa/Afryka Grupa I | 7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia |
 Turcja (2:1)
|
Twarda (hala) | Alicja Rosolska | Ayla Aksu Başak Eraydın |
Porażka | 3:6, 6:2, 1:6 |
| 2019 | 6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska |
Rosja (1:2)
|
Margarita Gasparian Darja Kasatkina |
Zwycięstwo | 6:0, 3:6, 6:3 | |||
| Ukraina (2:1)
|
Marta Kostiuk Kateryna Kozłowa |
Zwycięstwo | 6:1, 1:6, 7:6(5) |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wielki skok Igi Świątek. Największy sukces w karierze 16-letniej tenisistki, Wyborcza.pl [dostęp 2018-04-16].
- ↑ Iga Światek na stronie Warsaw Sports Group. Warsaw Sports Group. [dostęp 2016-09-09].
- ↑ Michał Szaflarski: Iga Świątek podbija Paryż. 15-letnia tenisistka Legii awansowała do ćwierćfinałów singla i debla. legia.sport.pl, 2016-06-03. [dostęp 2016-09-09].
- ↑ Marcin Motyka: Trzy triumfy polskich tenisistów w mistrzostwach Europy, Iga Świątek podwójnie złota!. Wirtualna Polska, 2015-07-28. [dostęp 2019-03-31].
- ↑ Mistrzostwa Europy kadetów w Moskwie. Polski-Tenis.pl. [dostęp 2017-01-21].
- ↑ The Championships 2018: Girl’s Singles, Wimbledon [dostęp 2018-07-15] (ang.).
- ↑ Tadeusz Kądziela, Iga Świątek. Talent na tenisowego szlema, wyborcza.pl, 15 lipca 2018 [dostęp 2018-07-16].
- ↑ Młodzieżowe Igrzyska Olimpijskie 2018. polski-tenis.pl, 2018-10-13. [dostęp 2018-10-13].
- ↑ Iga Świątek, Facebook [dostęp 2019-09-23] (pol.).
- ↑ Tomasz Świątek: Iga zacznie sezon od Australian Open. Sytuacja jest dynamiczna, Przegląd Sportowy, 9 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-10] (pol.).
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 22 stycznia 2020].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 22 stycznia 2020].
- Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 22 stycznia 2020].