Ignacio Ambriz

meksykański piłkarz
(Przekierowano z Ignacio Ambríz)

Marcos Ignacio „Nacho” Ambriz Espinoza (ur. 7 lutego 1965 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, trener piłkarski, od 2024 roku prowadzi Santos Laguna.

Ignacio Ambriz
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marcos Ignacio Ambriz Espinoza

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1965
Meksyk

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Santos Laguna (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1986 Necaxa 33 (0)
1986–1987 Petroleros
1987–1989 León
1989–1996 Necaxa 192 (16)
1996–1997 Atlante 22 (3)
1998 Puebla 19 (0)
1998 Celaya 8 (0)
1999–2001 Necaxa 57 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985  Meksyk U-20 4 (1)
1992–1995  Meksyk 64 (6)
W sumie: 68 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003 Puebla
2010–2011 San Luis
2012 Guadalajara
2013–2015 Querétaro
2015–2016 América
2017–2018 Necaxa
2018–2021 León
2021 Huesca
2022–2023 Toluca
2024– Santos Laguna
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
brąz Arabia Saudyjska 1995
Copa América
srebro Ekwador 1993

Ambriz urodził się w stołecznym mieście Meksyk i jest wychowankiem tamtejszego zespołu Club Necaxa, gdzie spędził większość swojej piłkarskiej kariery. W najwyższej klasie rozgrywkowej zadebiutował już w rozgrywkach 1983/1984, jednak trzy lata później odszedł do drugiej ligi meksykańskiej, gdzie reprezentował barwy Petroleros de Salamanca i Club León. Latem 1989 powrócił do Necaxy, gdzie z powodzeniem grał przez następne siedem sezonów. Wówczas odniósł z zespołem największe sukcesy w swojej karierze, takie jak mistrzostwa Meksyku w rozgrywkach 1994/1995 i 1995/1996, czy puchar kraju w 1995 roku. Później zanotował jeszcze krótkie epizody w Atlante, Puebli i Celayi, z którymi nie odniósł jednak większych sukcesów. W latach 1999–2001 po raz trzeci był piłkarzem Necaxy, prowadzonej wówczas przez szkoleniowca Raúla Ariasa. Znacznie pomógł zespołowi w zdobyciu Pucharu Mistrzów CONCACAF w roku 1999 oraz zajęciu trzeciego miejsca na Klubowych Mistrzostwach Świata rok później, po pokonaniu po serii rzutów karnych hiszpańskiego Realu Madryt. Profesjonalną, trwającą osiemnaście lat karierę piłkarską (z czego ponad jedenaście spędzonych w Necaxie) zakończył w 2001 roku.

W 1985 roku Ambriz wystąpił we wszystkich czterech meczach reprezentacji Meksyku U–20 na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w ZSRR. Meksykanie odpadli na radzieckich boiskach zaraz po wyjściu z grupy, w ćwierćfinale. Obrońca Necaxy zdobył bramkę z rzutu karnego w wygranym 3:1 meczu fazy grupowej z Chinami. W seniorskiej kadrze narodowej występował w latach 1992–1995, będąc podstawowym piłkarzem zespołu i zdobywając dla niego sześć goli w 64 spotkaniach. Za kadencji selekcjonera Miguela Mejíi Baróna był jednym z najważniejszych graczy reprezentacji, występując z nią w kilku turniejach międzynarodowych. Na Copa América 1993 doszedł z Meksykiem do finału, w tym samym roku zwyciężył w Złotym Pucharze CONCACAF, na Mistrzostwach Świata 1994 w USA odpadł w 1/8 finału, rok później zajął trzecie miejsce w Pucharze Konfederacji, natomiast na Copa América 1995 zakończył swój udział na ćwierćfinale.

Karierę trenerską Ambriz rozpoczął w sezonie Clausura 2003, kiedy to w siedmiu meczach poprowadził swój były klub, Puebla FC. Niedługo potem został asystentem swojego rodaka, trenera Javiera Aguirre, w hiszpańskiej Osasunie. Obydwu szkoleniowcom udało się dotrzeć do finału Pucharu Króla w 2005 roku, natomiast w rozgrywkach 2005/2006 zajęli z Osasuną czwarte miejsce w hiszpańskiej Primera División, najwyższe w historii klubu. Przed sezonem 2006/2007 rozpoczął pracę w Atlético Madryt, także pełniąc funkcję pomocnika Aguirre. Po niemal trzech latach pracy Aguirre został zwolniony, a Ambriz razem z nim odszedł z zespołu Atlético, powrócił do ojczyzny i objął drużynę San Luis FC. Podczas dwuletniego pobytu w San Luis nie osiągnął z drużyną większych sukcesów w lidze, niemniej jednak dwukrotnie poprowadził ją w rozgrywkach Copa Libertadores – w 2010 roku odpadł w 1/8 finału, natomiast w roku 2011 zakończył swój udział w turnieju już w fazie grupowej. Wiosną 2012 zastąpił Fernando Quirarte na stanowisku szkoleniowca jednej z najbardziej utytułowanych ekip w Meksyku, Chivas de Guadalajara. Został zwolniony po trzech miesiącach pracy z powodu słabych wyników – jego piłkarze zanotowali pięć zwycięstw, cztery remisy i dziewięć porażek.

Bibliografia edytuj