Ilja Riepin

Ilja Jefimowicz Riepin (ros. Илья Ефимович Репин; ur. 24 lipca^?/5 sierpnia 1844 w Czuhujiwie, zm. 29 września 1930 w Kuokkala obecnie Riepino) – rosyjski malarz, przedstawiciel realizmu.

Ilja Riepin Илья́ Ефи́мович Ре́пин
Ilja Riepin, 1909
Imię i nazwisko	Ilja Jefimowicz Riepin
Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1844 Czuhujiw
Data i miejsce śmierci	29 września 1930 Kuokkala
Narodowość	rosyjska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	realizm

Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku

Kozacy piszą list do sułtana (druga niedokończona wersja z 1893)

Życie i twórczość

Jego rodzice byli rosyjskimi osadnikami wojskowymi^{[potrzebny przypis]} na wschodniej Ukrainie. W 1866, po terminie u miejscowego malarza ikon Bunakowa oraz wstępnej nauce malarstwa portretowego, Riepin wyjechał do Petersburga, gdzie podjął studia pod kierunkiem Iwana Kramskiego i Pawła Czistiakowa w tamtejszej Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1873 ukończył obraz Burłacy na Wołdze, realistyczny portret grupy jedenastu burłaków, którym zdobył rozgłos i wczesną sławę. W latach 1873–1876 jako stypendysta przebywał we Włoszech i Francji, gdzie zetknął się z tamtejszą sztuką impresjonistyczną, która miała wpływ na sposób użycia światła i koloru przez artystę. Jednak styl malarza bliżej przypominał starszych mistrzów europejskich, szczególnie Rembrandta, a sam Riepin nigdy nie został impresjonistą. Po powrocie pracował w Moskwie, od 1882 ponownie w Petersburgu, a od 1900 w Kuokkala (w 1948 przemianowanym na Riepino). W latach 1894–1907 był profesorem petersburskiej Akademii, a 1898–1899 jej rektorem.

Przez cały czas kariery, artysta w swoich dziełach ukazywał przeciętnych ludzi, z którymi sam się identyfikował. Riepin często ukazywał wiejski folklor, zarówno ukraiński, jak i rosyjski. W późniejszym okresie twórczości, od 1878 należał do pieriedwiżników; malował obrazy rodzajowe o tematyce z życia współczesnej Rosji, historyczne, portrety m.in. inteligencję rosyjską oraz arystokrację, łącznie z ostatnim carem Rosji, Mikołajem II Romanowem.

Ceniony za mistrzowską realistyczną formę, rysunek, swobodną fakturę oraz wyczucie barwy i światła^{[potrzebny przypis]}; jego obrazy charakteryzowała wielka różnorodność ujęć i nastrojów.

Wybrane obrazy

• Burłacy na Wołdze (1870-1873)
• Przewoźnicy przebywający rzekę w bród (1872)
• Aresztowanie agitatora (1880-1892)
• Procesja w guberni kurskiej (1880-1883)
• Zaporożcy piszący list do sułtana tureckiego (1878-1891)
• Portret Modesta Musorgskiego (1881)
• Nie oczekiwali (Powrót zesłańca) (1884)
• Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku (1885)
• Portret Lwa Tołstoja (1887)
• Portret Włodzimierza Spasowicza (1891)