Ilja Riepin
Ilja Jefimowicz Riepin (ros. Илья Ефимович Репин; ur. 24 lipca?/5 sierpnia 1844 w Czuhujewie, zm. 29 września 1930 w Kuokkala) – rosyjski[1][2][3] malarz, przedstawiciel realizmu.
Ilja Riepin, 1909 | |
Imię i nazwisko |
Ilja Jefimowicz Riepin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Strona internetowa |
Życie i twórczość
edytujJego rodzice byli rosyjskimi osadnikami wojskowymi[potrzebny przypis] na wschodniej Ukrainie. W 1866, po terminie u miejscowego malarza ikon Bunakowa oraz wstępnej nauce malarstwa portretowego, Riepin wyjechał do Petersburga, gdzie podjął studia pod kierunkiem Iwana Kramskiego i Pawła Czistiakowa[1] w tamtejszej Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1873 ukończył obraz Burłacy na Wołdze, realistyczny portret grupy jedenastu burłaków, którym zdobył rozgłos i wczesną sławę[1]. W latach 1873–1876 jako stypendysta przebywał we Włoszech i Francji, gdzie zetknął się z tamtejszą sztuką impresjonistyczną, która miała wpływ na sposób użycia światła i koloru przez artystę. Jednak styl malarza bliżej przypominał starszych mistrzów europejskich, szczególnie Rembrandta, a sam Riepin nigdy nie został impresjonistą. Po powrocie pracował w Moskwie, od 1882 ponownie w Petersburgu, a od 1900 w Kuokkala (w 1948 przemianowanym na Riepino). W latach 1894–1907 był profesorem petersburskiej Akademii, a 1898–1899 jej rektorem.
Przez cały czas kariery, artysta w swoich dziełach ukazywał przeciętnych ludzi, z którymi sam się identyfikował. Riepin często ukazywał wiejski folklor, zarówno ukraiński, jak i rosyjski. W późniejszym okresie twórczości, od 1878 należał do pieriedwiżników; malował obrazy rodzajowe o tematyce z życia współczesnej Rosji, historyczne, portrety m.in. inteligencję rosyjską oraz arystokrację, łącznie z ostatnim carem Rosji, Mikołajem II Romanowem.
Ceniony za mistrzowską realistyczną formę, rysunek, swobodną fakturę oraz wyczucie barwy i światła[potrzebny przypis]; jego obrazy charakteryzowała wielka różnorodność ujęć i nastrojów.
Wybrane obrazy
edytuj- Burłacy na Wołdze (1870–1873)
- Przewoźnicy przebywający rzekę w bród (1872)
- Sadko w podwodnym królestwie (1876)
- Aresztowanie agitatora (1880–1892)
- Procesja w guberni kurskiej (1880–1883)
- Zaporożcy piszący list do sułtana tureckiego (1878–1891)
- Portret Modesta Musorgskiego (1881)
- Nie oczekiwali (Powrót zesłańca) (1884)
- Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku (1885)
- Portret Lwa Tołstoja (1887)
- Portret Włodzimierza Spasowicza (1891)
- Manifestacja 17 października (17 октября 1905 года) (1907)
-
Autoportret. 1887
-
Autoportret w pracy. 1915
-
Autoportret. 1920
-
Kozacy piszą list do sułtana (druga niedokończona wersja z 1893)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Wojsław Molè: Sztuka rosyjska do roku 1914. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1955, s. 282–292.
- ↑ Ilya Yefimovich Repin, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03] (ang.).
- ↑ Riepin Ilja J., [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-08-22] .
- ISNI: 0000000122779324
- VIAF: 30329364
- ULAN: 500024225
- LCCN: n79075231
- GND: 11859981X
- NDL: 00454006
- LIBRIS: vs685lnd3c1bhln
- BnF: 11974896b
- SUDOC: 027779769
- SBN: UBOV063404
- NKC: jn20000701491
- BNE: XX1048022
- NTA: 070195250
- BIBSYS: 90148637
- CiNii: DA00610817
- Open Library: OL1367559A
- PLWABN: 9810547042005606
- NUKAT: n01041160
- J9U: 987007308917705171
- LNB: 000159326
- NSK: 000097993
- CONOR: 18676579
- ΕΒΕ: 62872
- KRNLK: KAC200801385
- LIH: LNB:V*31314;=0L