Illusion (zespół muzyczny)

polski zespół muzyczny
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 19 cze 2024. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Illusion – polski zespół muzyczny wykonujący szeroko pojętą muzykę rockową.

Illusion
Ilustracja
Illusion (2023)
Rok założenia

1992

Pochodzenie

Polska, Gdańsk

Gatunek

hard rock, grunge

Aktywność

1992–1999, 2008, od 2011

Wydawnictwo

Polton, PolyGram, J&J MusicArt, PRESSCOM

Powiązania

Flapjack, Tuff Enuff, Lipali, Oxy.gen

Skład
Paweł Herbasch – perkusja
Tomasz Lipnickigitara, śpiew
Jerzy Rutkowski – gitara
Jarosław Śmigiel – gitara basowa
Strona internetowa

Historia

edytuj

Biografia zespołu (1992–1999)

edytuj

Zespół stworzyli w 1992 roku były muzyk grup She i Skawalker Tomasz „Lipa” Lipnicki, Jerzy „Jerry” Rutkowski oraz Paweł Herbasch. Pierwszy koncert grupy odbył się w lutym tego samego roku w Gdańsku[1]. Jeszcze w sierpniu tego samego roku dołączył do nich Jarosław Śmigiel. Skład ów pozostał niezmieniony przez całą aktywną historię zespołu do 1999.

Grupa rozpoczęła działalność koncertową w drugiej połowie 1992 dając kilka koncertów w Niemczech. Illusion został zwycięzcą pierwszej edycji konkursu Marlboro Rock-in w maju 1993, w lipcu zagrał jako support przed występem Iggy Pop na warszawskim Torwarze, zaś w sierpniu zagrał na polskich festiwalach w Jarocinie i Festiwalu Energii Sztuki Żarnowcu (oba w sierpniu 1993), po czym pojawił się na festiwalu Gampel w Szwajcarii (zaraz po nich na scenie wystąpił były wokalista The AnimalsEric Burdon). Występ tamże stanowił jedną z nagród przewidzianych za zwycięstwo na festiwalu Marlboro Rock-in, natomiast inną było nagranie albumu i wydanie go przez wytwórnię Polton.

Debiutancka płyta grupy ukazała się w listopadzie 1993 pod nazwą Illusion. Wydawnictwo ujawniało fascynację członków grupy modnym wówczas grungem (w szczególności dokonaniami amerykańskich zepołów Soundgarden, Alice in Chains[2], Pearl Jam, Nirvana, Helmet, Rage Against the Machine[3]), połączonym z ciężkim brzmieniem Pantery i elementami rapu, wprowadzonymi pod wrażeniem twórczości grupy Cypress Hill. Styl będący wypadkową ww. wpływów dopełniały teksty Lipnickiego, które w sposób prosty opisywały codzienne życie i rzeczywistość. Na albumie gościnnie pojawili się: wokalista Grzegorz „Guzik” Guziński (Ndingue, Red Rooster, później Flapjack) oraz gitarzysta Janusz Sokołowski (eks-Apteka). W grudniu 1993 debiutancki krążek wziął udział w cyklu Wojna z trzema schodami w Gdańsku. W kwietniu 1994 Illusion ruszył w trasę razem z Incrowd. W maju wystąpił podczas finału kolejnej edycji Marlboro Rock-in w Warszawie przed grupą The Mission, by w sierpniu być jedną z gwiazd Festiwalu w Jarocinie. W 1994 zespół zagrał na festiwalu w niemieckim Burscheld[4].

Druga płyta zespołu zatytułowana Illusion 2 z 1994 była bardziej dopracowana i przemyślana – cechowały ją potężne brzmienie, ostre i rwane riffy oraz agresywny wokal „Lipy”[5]. Płyta była dziełem wyjątkowo spójnym zarówno pod względem muzycznym, jak i tekstowym – opisując brutalizację życia w Polsce. Z tego albumu pochodził utwór „Nóż”, do dziś będący (obok piosenki „Cierń” z pierwszej płyty) najbardziej rozpoznawalną wizytówką grupy. Głównie właśnie dzięki temu utworowi Lipnicki został nominowany w tym samym roku do statuetki „Fryderyka” w kategorii „Najlepszy wokalista”. W nagrywaniu płyty uczestniczyli perkusista Maciej „Ślimak” Starosta (Acid Drinkers, Flapjack) i ponownie „Guzik”.

W marcu i kwietniu 1995 odbyła się trasa obejmująca kilkanaście koncertów w klubach całego kraju. Illusion występował podczas niej w towarzystwie grupy Flapjack i okresowo również Dynamind. Koncerty stanowiły połączenie bezkompromisowej muzyki, żywiołowości i humoru. Illusion i Flapjack każdy występ kończyli utworem zagranym wspólnie. Podczas wspomnianej trasy zespół poprzedzał także koncert amerykańskiej formacji Pro Pain w warszawskim Colosseum. Ponadto grupa wzięła udział w katowickim Spodku w Pożegnaniu Karnawału i Odjazdach (podczas tej drugiej imprezy wyszła na scenę przed zespołami Therapy? i H-Blockx).

Następny album Illusion – noszący konsekwentny tytuł Illusion 3 – pojawił się jak zwykle w listopadzie, tym razem 1995. To najbardziej zróżnicowana płyta w całym dorobku kwartetu. Można znaleźć na niej nie tylko utwory typowo mocno gitarowe (np. „Nikt”, „Vendetta”), ale również spokojniejsze, lekko psychodeliczne (np. „Wrona”, „Don't Creep”). W warstwie tekstowej Lipnicki ponownie dał wyraz sprzeciwu wobec łamaniu praw człowieka, poniżania innych, przemocy[6]. W nagraniu albumu uczestniczyli gościnnie Radosław Wołas z zaprzyjaźnionego zielonogórskiego zespołu Stillborn oraz realizator dźwięku Tomasz Bonarowski (instrumenty klawiszowe, perkusja)[7]. Album został nominowany do „Fryderyka” w kategorii „Muzyka alternatywna”, a Lipnicki ponownie w kategorii „Wokalista”.

Do lipca 1996 Illusion odbył dwie trasy koncertowe. Pierwszą w marcu ponownie z grupami Flapjack i Dynamind – trasa obejmowała kilkanaście największych miast Polski. Drugą w maju tego, zaś fragmenty z niej wykorzystane zostały do wydania w październiku tego samego albumu koncertowego Illusion 4 – Bolilol Tour. Płyta ta, zawierająca najlepsze kompozycje znane z poprzednich wydawnictw, potwierdziła opinię, że Illusion to jeden z najlepszych polskich koncertowych zespołów lat 90., grający porywające i energetyczne koncerty[8]. Osobliwym elementem albumu są zarejestrowane komentarze Lipnickiego w czasie koncertu, najczęściej stanowiące humorystyczną treść. W lipcu zespół wystąpił na festiwalu w Węgorzewie. Na przełomie lutego i marca 1997 ruszył w kolejną trasę, tym razem z formacją Funny Hippos.

Jesienią 1996 ukazała się mało formatowa książeczka poświęcona Illusion zatytułowana Kły[9].

W 1998 została wydana kolejna płyta Illusion 6. Dzieło było pierwszym i jedynym wydanym nakładem wytwórni Izabelin Studio/Polygram Polska. Album został zrealizowany w sposób profesjonalny, zawierał jak zwykle zróżnicowane stylowo utwory, jednak generalnie ujawniał inne oblicze grupy – m.in. pojawiły się na nim również elektroniczne wstawki, co nie bardzo przypadło do gustu bardziej konserwatywnym słuchaczom. Sam Lipnicki przyznawał, że muzycy mają potrzebę grania innych dźwięków, a nowa płyta jest bardziej dojrzałą muzyką grupy, mającą transowy charakter[10]. Teksty na albumie, tak jak na wcześniejszych, dotyczyły: głupoty, przemocy, wykorzystywania ludzi. Materiał muzyczny znów był bardzo zróżnicowany, obok wolnego „Niedaleko” pojawiły się także bardzo szybkie utwory jak „Zlew” czy „Pukany”. W realizacji albumu gościnnie udzielili się członkowie zespołu Tuff Enuff.

W 1999 roku ich utwór znalazł się na drugiej składance Muzyka przeciwko rasizmowi, firmowanej przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”[11].

14 listopada 1999 roku w gdańskim klubie „Kwadratowa” odbył się pożegnalny koncert zespołu[12]. Trwał on około 2,5 godziny i obejmował wszystkie bardziej znane utwory Illusion[13].

Dalsze losy, reaktywacje

edytuj

Po przerwaniu działalności zespołu Tomasz Lipnicki powołał do życia grupę Lipali, zaś Paweł Herbasch i Jarosław Śmigiel współtworzyli formację Oxy.gen.

21 czerwca 2004 nakładem wytwórni Metal Mind Productions wydano wznowienia dotychczasowych albumów grupy w postaci zremasterowanych reedycji wraz z materiałami bonusowymi (niepublikowane dotąd utwory i teledyski)[14].

13 grudnia 2008 roku w Hali Stulecia we Wrocławiu Illusion pojawił się na jednorazowym występie podczas wspólnego koncertu wraz z zespołami Acid Drinkers, Coma, Hunter[15]. Grupa wystąpiła w pierwotnym składzie, jednak stanowisko gitarzysty zajął „Siwy” z formacji Tuff Enuff. Jerzy Rutkowski zagrał jedynie w trzech utworach na gitarze akustycznej.

Wznowienie działalności grupy nastąpiło w 2011. W czerwcu uruchomiono oficjalną stronę internetową Illusion, na której informowano o planach zespołu[16]. Grupa stworzyła w tym czasie nowy singiel pod nazwą „Solą w oku”, do którego powstał teledysk[17]. Grupa nagrała także drugi nowy utwór pt. „Tron” – obie piosenki zostały opublikowane na nowym albumie kompilacyjnym pt. The Best of Illusion, którego premiera odbyła się 8 listopada 2011.

Jesienią 2011 grupa wystąpiła na trzech dużych koncertach w ramach minitrasy. Występy odbyły się kolejno 1 października w Katowicach (Spodek), 5 listopada w Gdańsku (Ergo Arena) i 25 listopada w Warszawie (Torwar). Podczas koncertów rejestrowano materiał wideo na potrzeby wydawnictwa DVD. Podczas minitrasy wraz z Illusion wystąpiły zaprzyjaźnione z nimi, a zarazem również reaktywowane zespoły Tuff Enuff i Flapjack, a ponadto None[18].

2 lutego 2012 na stronie internetowej grupy poinformowano o trasie koncertowej z okazji 20-lecia istnienia zespołu[1]. W marcu 2012 potwierdzono pierwsze terminy występów przewidziane na maj 2012 oraz udział w edycji festiwalu Ursynalia – Warsaw Student Festival 3 czerwca 2012 u boku takich zespołów jak Slayer, Billy Talent, Mastodon, Gojira, Michał Jelonek, Armia, Luxtorpeda i My Riot[19].

Powrót po 16 latach

edytuj
 
Koncert zespołu, 2014

W 2012 Paweł Herbasch, Jerzy Rutkowski i Jarek Śmigiel rozpoczęli pracę nad nowym materiałem. Tomasz Lipnicki, zajęty wtedy Lipali, dołączył wiosną 2013. 26 lutego 2014 ukazał się singel pt. „O przyszłości”[20][21], który był zapowiedzią nowej płyty grupy. Album zatytułowany Opowieści miał swoją premierę 22 marca 2014 r.[22][23]. Na płycie znalazło się dziewięć utworów, w tym jeden instrumentalny. Za produkcję, tak jak w przypadku poprzednich płyt, odpowiadał Adam Toczko. Masteringiem zajął się Adam Ayan (zdobywca statuetek Grammy) z Gateway Mastering w Portland, odpowiedzialny m.in. za brzmienie albumów Pearl Jam, Rolling Stones, Nirvany, The Animals czy Foo Fighters. W artbooku opracowanym przez Kacpra Rachtana wykorzystane zostały grafiki Istvána Orosza – węgierskiego grafika i ilustratora znanego z wykorzystywania w swoich pracach złudzeń optycznych, figur niemożliwych oraz anamorfozy.

Pod koniec 2017 roku odbyła się trasa koncertowa z okazji 25-lecia istnienia zespołu[24]. 9 marca 2018 roku został wydany szósty album studyjny, zatytułowany Anhedonia[25], na którym znalazł się singel „Kto jest winien?”[26].

Dyskografia

edytuj

Albumy

edytuj
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat ZPAV
POL
1993 Illusion
  • Data: 2 sierpnia 1993[27]
  • Wydawca: Polton
1994 Illusion 2
  • Data: 11 listopada 1994[29]
  • Wydawca: Polton
1995 Illusion 3
  • Data: 6 czerwca 1995[30]
  • Wydawca: Polton
1996 Illusion 4 – Bolilol Tour
  • Data: 7 października 1996[31]
  • Wydawca: Polton
1998 Illusion 6
  • Data: 6 kwietnia 1998[10]
  • Wydawca: PolyGram Polska
2012 Live
  • Data: 19 czerwca 2012[32]
  • Wydawca: J&J MusicArt
17[33]
2014 Opowieści
  • Data: 22 marca 2014[34]
  • Wydawca: PRESSCOM
3[35]
2018 Anhedonia
  • Data: 9 marca 2018[25]
  • Wydawca: PRESSCOM
3[36]
„—” pozycja nie była notowana.

Kompilacje

edytuj
Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
2011 The Best of Illusion
  • Data: 8 listopada 2011[37]
  • Wydawca: J&J MusicArt
22[38]

Notowane utwory

edytuj
Rok Tytuł Pozycja na liście Album
SLiP
[39]
LP3
[40]
NRD
[41]
1995 „Bracie” 5 Illusion 2
„Wojtek” 17
„To co ma nadejść” 28 Illusion 3
1996 „Vendetta” 6
„KEFF” 36
„140” 30
1998 „Trzy ptaki” 31 46 Illusion 6
„Skoczny” 25
1999 „Niedaleko” 40
2011 „Solą w oku” 17 10 The Best of Illusion
„Tron” 19
2014 „O przyszłości” 19 Opowieści
„O trudzie wyboru” 41
2018 „Kto jest winien?” 34 Anhedonia
„—” pozycja nie była notowana.

Teledyski

edytuj
Rok Tytuł Reżyseria/Realizacja Album Źródło
1993 „Cierń” Illusion
[42]
1994 „Wojtek” Yach Paszkiewicz Illusion 2
„Nóż”
[43]
1995 „Vendetta” Illusion 3
[42]
„Nikt”
1996 „140”
1998 „Trzy ptaki” Illusion 6
2011 „Solą w oku” Marcin Pawełczak, Holeinmoon, Musicart The Best of Illusion
[44][45]
2014 „O przyszłości” Mateusz Winkiel, Mania Studio Opowieści
[46][47]
2017 „Kto jest winien?” Mateusz Winkiel Anhedonia
2019 „Śladem krwi” Ania Kocińska, Adam Rotnicki Anhedonia

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Rok Kategoria Nagroda Uwagi
1995 „Wokalista roku” (Tomasz Lipnicki) „Fryderyk” Nominacja[48]
1996 „Wokalista roku” (Tomasz Lipnicki) Nominacja[49]
„Album roku – muzyka alternatywna” (Illusion 3) Nominacja[49]
1999 „Album roku – hard & heavy” (Illusion 6) Nominacja[50]
2012 „Piosenka roku” („Solą w oku”) Nominacja[51]
2020 „Album roku – rock” (Anhedonia) Nominacja[52]

Zobacz też

edytuj
Wykaz literatury uzupełniającej: Illusion (zespół muzyczny).

Przypisy

edytuj
  1. a b 20 lecie zespołu Illusion [online], illusion.art.pl, 2 lutego 2012 [dostęp 2012-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-15].
  2. Jordan Babuła, Wkładka z „Teraz Rock” Nr. 6, 2006 (PL) [online], aliceinchains.pl [dostęp 2011-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-04] (pol.).
  3. Tomek „Lipa” Lipnicki [online], nuta.pl [dostęp 2011-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-27] (pol.).
  4. Jan Terlecki. Ciężej, mocniej, spójniej. „Dziennik Bałtycki”. Nr 241, s. 7, 15/16 października 1994. 
  5. „Illusion 2” – Illusion [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  6. Recenzja: „Illusion 3” [online], metal.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-31] (pol.).
  7. Asia Szyra, Recenzja płyty: „Illusion 3” [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11] (pol.).
  8. Asia Szyra, Recenzja płyty: „Illusion 4 – Bolilol Tour” [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-10] (pol.).
  9. „Kły – Illusion” [online], adoculos.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-12] (pol.).
  10. a b „Illusion 6” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  11. Marcin Kornak, Spis wykonawców, którzy zamieścili logo „Muzyka Przeciwko Rasizmowi” [online], nigdywiecej.org [dostęp 2011-05-12] (pol.).
  12. Ostatni koncert Illusion [online], nuta.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-11] (pol.).
  13. Illusion – piosenki, płyty, biografia [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-15] (pol.).
  14. Wywiad z Tomkiem „Lipą” Lipnickim [online], metal.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-26] (pol.).
  15. Jedyny taki koncert [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2008-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-18] (pol.).
  16. Wielki powrót Illusion [online], illusion.art.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-25] (pol.).
  17. Konkurs na wideoklip do utworu „Solą w oku”! [online], illusion.art.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-28] (pol.).
  18. Illusion wraca na scenę. Jesienią koncert w Ergo Arenie [online], trojmiasto.pl [dostęp 2011-04-30] (pol.).
  19. Illusion zagra na Ursynaliach 2012 [online], illusion.art.pl, 1 marca 2012 [dostęp 2012-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-27].
  20. Pierwszy singiel z nowej płyty już do posłuchania! [online], illusion.pl, 26 lutego 2014 [dostęp 2014-04-21].
  21. „O przyszłości” – nowy singiel Illusion (audio) [online], cgm.pl, 1 marca 2014 [dostęp 2014-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-09].
  22. Ruszyła przedsprzedaż „Opowieści”! [online], illusion.pl, 3 kwietnia 2014 [dostęp 2014-04-21].
  23. Illusion zagra swoje „Opowieści” w dniu premiery [online], gloswielkopolski.pl, 17 marca 2014 [dostęp 2014-04-21].
  24. Illusion pyta „Kto jest winien?” (nowa płyta „Anhedonia”) [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  25. a b Mikołaj Wesołowski, Illusion: nowa płyta „Anhedonia” w marcu [online], rock3miasto.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  26. Illusion prezentuje singiel „Kto jest winien?” [online], rockmetal.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  27. Illusion – „Illusion” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] (pol.).
  28. a b c ZPAV – złote płyty przyznane w 1997 roku [online], zpav.pl [dostęp 2009-12-18] (pol.).
  29. Illusion – „Illusion 2”, muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] [zarchiwizowane 2014-05-08] (pol.).
  30. Illusion – „Illusion 3” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] (pol.).
  31. Illusion – „Illusion 4 – Bolilol Tour” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] (pol.).
  32. Koncertowa płyta Illusion za tydzień w sklepach [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2012-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-24] (pol.).
  33. OLiS – sprzedaż w okresie 18.06.2012 – 24.06.2012 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2012-06-29] (pol.).
  34. Presscom wydaje nową płytę Illusion [online], presscom.pl [dostęp 2014-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-29] (pol.).
  35. OLiS – sprzedaż w okresie 17.03.2014 – 23.03.2014 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2014-03-28] (pol.).
  36. OLiS – sprzedaż w okresie 09.03.2018 – 15.03.2018 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  37. „The Best of Illusion” w sklepach od 8 listopada [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2011-10-22] (pol.).
  38. OLiS – sprzedaż w okresie 07.11.2011 – 13.11.2011 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2011-11-19] (pol.).
  39. SLiP – Statystyki dla wykonawcy Illusion [online], radio.szczecin.pl [dostęp 2011-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-06] (pol.).
  40. LP3 – Statystyki dla wykonawcy Illusion [online], lp3.pl [dostęp 2019-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-08] (pol.).
  41. NRD – 2011-09-23 – 2011-09-24, eskarock.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane 2011-09-24] (pol.).
  42. a b Illusion Multimedia [online], illusion.art.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-25] (pol.).
  43. Illusion „Nóż” – Yach Paszkiewicz 1994 [online], najlepszenayoutube.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-06] (pol.).
  44. Zobacz jak Illusion kręcił teledysk w Opolu [online], opole.gazeta.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-08] (pol.).
  45. Illusion – „Solą w oku” – klip (bez cenzury) [online], cgm.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-26] (pol.).
  46. Premiera teledysku do singla „O przyszłości” [online], illusion.pl [dostęp 2014-05-22] (pol.).
  47. Illusion – „O przyszłości” [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2014-05-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-23] (pol.).
  48. Fryderyki 1994: nominowani i laureaci [online], zpav.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  49. a b Fryderyki 1995: nominowani i laureaci [online], zpav.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  50. Fryderyk 1998 [online] [dostęp 2023-02-26] (pol.).
  51. Fryderyki 2012: nominowani i laureaci [online], zpav.pl [dostęp 2012-02-22] (pol.).
  52. Fryderyk 2019 [online] [dostęp 2023-02-26] (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj