Imari (jap. 伊万里焼 imari-yaki) – zachodnie określenie stylu i rodzaju japońskich wyrobów z porcelany pochodzącej z miasta Arita i jego okolic w dawnej prowincji Hizen[a] (ob. tereny prefektur Saga i Nagasaki), w północno-zachodniej części wyspy Kiusiu (Kyūshū). Stąd ogólna nazwa pochodzącej stamtąd ceramiki to arita-yaki. Nazwa imari pochodzi od portu Imari, skąd eksportowano ją do Europy poprzez holenderską faktorię Dejima w Nagasaki[1][2].

Talerz imari; początek XVIII w., kolekcja z pałacu Topkapı, Stambuł
Lalki z ceramiki arita
Arita-yaki, ok. 1700 r., Peabody Essex Museum

Historia edytuj

Naczynia te wyrabiano od XVII w. z miejscowego kaolinu, początkowo pod wpływem i z wykorzystaniem wzorów chińskich. Z czasem nabrały swoistych cech o charakterystycznej wielobarwnej dekoracji naszkliwnej, łączonej z podszkliwnym błękitem. Wzory te (zwane także imari) sprowadzane przez holenderskich kupców cieszyły się w końcu XVII w. wielkim powodzeniem w Europie, wpisując się na stałe do wyposażenia modnego salonu rokokowego, a później klasycystycznego[3][2].

W latach 30. XVIII w. rozpoczęto produkcję imitacji imari w Miśni, Delfcie i innych manufakturach, głównie niemieckich.

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Hizen-yaki → ogólna, równoległa nazwa do arita-yaki dla wyrobów regionu Hizen.

Przypisy edytuj

  1. Arita and Imari. japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-01-07]. (ang.).
  2. a b The Cradle of Japanese Porcelain. Japan National Tourism Organization, Agency for Cultural Affairs. [dostęp 2021-01-07]. (ang.).
  3. Anna Willmann: Edo-Period Japanese Porcelain. The Metropolitan Museum of Art, 2021. [dostęp 2021-01-07]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Malicki Zasław, Zwolińska Krystyna: Mały słownik terminów plastycznych, wyd. III, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990
  • Georges Le Gars : IMARI, http://www.imari.fr

Linki zewnętrzne edytuj