Impluvium
Impluvium – w domu rzymskim prostokątny basen w posadzce atrium, zbierający wodę deszczową spływającą z dachu przez otwór compluvium.
Zajmował centralne miejsce i był najważniejszym elementem architektonicznym tego pomieszczenia. Wykładano go mozaiką, marmurem. W późniejszych czasach wyposażano go w fontannę[1]. Wodę z impluvium często odprowadzano rurami do cysterny w podziemiach domu i wykorzystywano np. do celów higienicznych.
Najstarsze impluvia pochodzące z II wieku p.n.e. stwierdzono w Pompejach[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Sztuka świata. Słownik terminów A-K. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 269, ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym (red. L. Winniczuk). Warszawa: PW Wiedza Powszechna, 1988, s. 202, ISBN 83-214-0406-5.