Indeks górny lub frakcja górna (ang. superscript) – formatowanie znaku polegające na podniesieniu dolnej linii znaku względem znaków sąsiadujących i zmniejszeniu jego rozmiaru. Indeks górny jest często stosowany w formułach matematycznych, np. y = x2, chemicznych, np. H+ + OH−, izotopów: 235U lub jako oznaczenie przypisu.
„Dwójka” w indeksie górnym
Znaki w indeksie górnym zdefiniowane w UnikodzieEdytuj
znaki Unikodu
|
0 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
A |
B |
C |
D |
E |
F
| U+00Bx
|
|
|
x²
|
x³
|
|
|
|
|
|
x¹
|
|
|
|
|
|
| U+207x
|
x⁰
|
xⁱ
|
|
|
x⁴
|
x⁵
|
x⁶
|
x⁷
|
x⁸
|
x⁹
|
x⁺
|
x⁻
|
x⁼
|
x⁽
|
x⁾
|
xⁿ
| |
Odpowiadające znaki HTML
|
0 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
A |
B |
C |
D |
E |
F
| U+00Bx
|
|
|
x2 |
x3 |
|
|
|
|
|
x1 |
|
|
|
|
|
| U+207x
|
x0 |
xi |
|
|
x4 |
x5 |
x6 |
x7 |
x8 |
x9 |
x+ |
x− |
x= |
x( |
x) |
xn | |