Indie Zachodnie
Indie Zachodnie (ang. West Indies, fr. Indes occidentales, hiszp. Indias Occidentales, niderl. West-Indië) – zbiorcza nazwa wysp leżących między Morzem Karaibskim a Oceanem Atlantyckim. Zaliczają się do nich trzy grupy wysp – Wielkie Antyle (Kuba, Haiti, Jamajka, Portoryko), Małe Antyle oraz archipelag Bahamów[1][2][3]. Czasem definicję rozszerza się o znacznie oddalone, ale zbliżone kulturowo Bermudy[2].
Opis
edytujNazwa wywodzi się z końca XV wieku, z okresu wypraw odkrywców Nowego Świata i wynika z błędnego przekonania Krzysztofa Kolumba, że płynąc na zachód udało mu się dotrzeć do Indii[1][3]. Pierwotnie używano jej w odniesieniu do całej Ameryki[1].
Wyspy pierwotnie zamieszkane były przez Arawaków i Karaibów. Po odkryciu przez Europejczyków stały się przedmiotem rywalizacji kolonialnej między mocarstwami europejskimi. Współcześnie na ich obszarze istnieje kilkanaście niepodległych państw oraz terytoriów zależnych od Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii i Stanów Zjednoczonych[1][2][3].
Terminologia
edytujZbliżone znaczeniowo są pojęcia Antyle i Karaiby:
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Indie Zachodnie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-01-01] .
- ↑ a b c West Indies, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-01-01] (ang.).
- ↑ a b c West Indies. Lexico. [dostęp 2020-01-01]. (ang.).
- ↑ Antyle, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-01-01] .
- ↑ Antilles. Lexico. [dostęp 2020-01-01]. (ang.).
- ↑ Karaiby, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-01-01] .
- ↑ Caribbean. Lexico. [dostęp 2020-01-01]. (ang.).