Wikipedia

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2021

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2021 – (PGE Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi im. Zenona Plecha) ósma edycja corocznego żużlowego turnieju indywidualnego mającego na celu wyłonienie najlepszego zawodnika Speedway Ekstraligi w sezonie. Zawody zostały rozegrane 18 czerwca 2021 na Motoarenie w Toruniu[1].

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi im. Zenona Plecha
2020 2022
Data

18 czerwca 2021

Miejscowość

Toruń

Stadion

Motoarena Toruń im. Mariana Rosego

Liczba zawodników

16+2

Zwycięzcy
1. miejsce

Australia Jason Doyle (1. tytuł)

Zwycięzca IMME 2021 – Jason Doyle

W marcu 2021 poinformowano o nadaniu turniejowi patrona – Zenona Plecha. Dodatkową nowością regulaminową wprowadzoną od 2021 roku jest zagwarantowanie udziału w zawodach najlepszego zawodnika młodzieżowego na podstawie wyników z biegów juniorskich meczów Speedway Ekstraligi[2].

Obrońcą tytułu był Bartosz Zmarzlik, który zwyciężył w dwóch poprzednich edycjach. Polak był najlepszy po rundzie zasadniczej, w finale zajął ostatecznie trzecie miejsce. Nowym mistrzem został Jason Doyle, dla którego był to pierwszy triumf w tym turnieju[3].

Zawodnicy nominowani edytuj

Do udziału w zawodach nominowano 14. zawodników Speedway Ekstraligi z najwyższą średnią biegową po 7. kolejkach meczowych. Stawkę uzupełnili najlepszy młodzieżowiec z wyścigów juniorskich – Mateusz Cierniak oraz Paweł Przedpełski, który otrzymał dziką kartę od organizatorów[4][5].

Lista zawodników w kolejności średniej biegowej:

  1.   Bartosz Zmarzlik (2,649)
  2.   Maciej Janowski (2,553)
  3.   Janusz Kołodziej (2,375)
  4.   Artiom Łaguta (2,368)
  5.   Martin Vaculík (2,229)
  6.   Jason Doyle (2,167)
  7.   Nicki Pedersen (2,154)
  8.   Patryk Dudek (2,154)
  9.   Emil Sajfutdinow (2,147)
  10.   Jakub Miśkowiak (2,138)
  11.   Jack Holder (2,103)
  12.   Tai Woffinden (2,063)
  13.   Mikkel Michelsen (2,029)
  14.   Leon Madsen (2,026)
  15.   Mateusz Cierniak – najlepszy junior
  16.   Paweł Przedpełski – Dzika Karta

Lista startowa edytuj

Lista startowa turnieju:[5]

  1. Paweł Przedpełski (TOR)
  2. Jack Holder (TOR)
  3. Mateusz Cierniak (LUB)
  4. Patryk Dudek (ZIE)
  5. Martin Vaculik (GOR)
  6. Artem Laguta (WRO)
  7. Jason Doyle (LES)
  8. Bartosz Zmarzlik (GOR)
  9. Mikkel Michelsen (LUB)
  10. Tai Woffinden (WRO)
  11. Maciej Janowski (WRO)
  12. Nicki Pedersen (GRU)
  13. Jakub Miśkowiak (CZE)
  14. Emil Sajfutdinow (LES)
  15. Janusz Kołodziej (LES)
  16. Leon Madsen (CZE)
  17. Krzysztof Lewandowski (TOR) – zawodnik rezerwowy
  18. Wiktor Jasiński (GOR) – zawodnik rezerwowy

Finał edytuj

Maciej Janowski przed zawodami został decyzją lekarza zawodów uznanym niezdolnym do jazdy. Polak doznał urazu ręki w meczu ligi szwedzkiej rozegranym kilka dni wcześniej. W turnieju był zastępowany przez Krzysztofa Lewandowskiego[6]. Po jednym wyścigu z rywalizacji wycofał się Leon Madsen. Duńczyk odczuwał skutki upadku w pierwszym finale SEC[7]. Do Polaka i Duńczyka dołączył jeszcze Tai Woffinden. Brytyjczyk zakończył zmagania po trzech gonitwach[8].

Rundę zasadniczą z 12. punktami wygrał Bartosz Zmarzlik. Bezpośrednio do biegu finałowego awansował również Jason Doyle. O pozostałe dwa miejsca rozegrano wyścigi półfinałowe. W pierwszym z nich triumfował Janusz Kołodziej, który pokonał Mikkela Michelsena, Jacka Holdera oraz Pawła Przedpełskiego. Drugi półfinał wygrał Nicki Pedersen, który wyprzedził Artioma Łagutę, Jakuba Miśkowiaka oraz Emila Sajfutdinowa.

Wyścig finałowy rozgrywano dwukrotnie. W pierwszej odsłonie doszło do kontaktu między Kołodziejem i Pedersenem. Polakowi zdefektował motocykl, a sędzia wykluczył Duńczyka. W powtórce zwyciężył Jason Doyle przed Kołodziejem i Zmarzlikiem. Dla Australijczyka był to pierwszy triumf w IMME[3].

  • Toruń, 18 czerwca 2021
  • Sędzia: Krzysztof Meyze
  • Widzów: b.d.
Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
    (7) Jason Doyle (LES) 11 0 3 3 3 2 11 1 3
    (15) Janusz Kołodziej (LES) 8 3 0 1 3 1 8 2 3 2
    (8) Bartosz Zmarzlik (GOR) 12 3 1 3 3 2 12 3 1
4   (12) Nicki Pedersen (GRU) 8 1 2 2 2 1 8 4 3 w
5   (9) Mikkel Michelsen (LUB) 11 2 2 2 2 3 11 5 2
6   (6) Artiom Łaguta (WRO) 10 1 2 3 1 3 10 6 2
7   (13) Jakub Miśkowiak (CZE) 10 2 3 2 1 2 10 7 1
8   (2) Jack Holder (TOR) 9 2 1 3 2 1 9 8 1
9   (1) Paweł Przedpełski (TOR) 9 3 1 2 0 3 9 9 0
10   (14) Emil Sajfutdinow (LES) 9 1 3 1 1 3 9 10 0
11   (5) Martin Vaculík (GOR) 6 2 0 0 3 1 6 11
12   (4) Patryk Dudek (ZIE) 6 d 3 1 0 2 6 12
13   (10) Tai Woffinden (WRO) 3 3 0 d ns – 3 13
14   (R2) Wiktor Jasiński (GOR) 3 0 1 2 0 0 3 14
15   (3) Mateusz Cierniak (LUB) 3 1 1 0 1 w 3 15
16   (R1) Krzysztof Lewandowski (TOR) 2 0 2 0 d 0 2 16
17   (16) Leon Madsen (CZE) 0 0 – – – – 0 17
ns   (11) Maciej Janowski (WRO) 0 – – – – – 0 ns
Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
d - defekt • w - wykluczenie • c - czas 2 minut • t - taśma • ns - nie startował • nk - niesklasyfikowany
tor A - wewnętrzny tor B tor C tor D - zewnętrzny

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Aleksandra Gucia, Żużlowe święto w Toruniu – zapowiedź PGE IMME im. Zenona Plecha 2021 | PGE IMME - Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi [online], 17 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-13] (pol.).
  2. ↑ Wojciech Ogonowski, Żużel. PGE Ekstraliga upamiętni Zenona Plecha. Wiemy, jak do tego dojdzie [online], WP SportoweFakty, 4 marca 2021 [dostęp 2022-04-13] (pol.).
  3. ↑ a b Bartłomiej Wnuk, Żużel: Jason Doyle wygrał PGE IMME w Toruniu - Sport [online], Sport Onet.pl, 18 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-13].
  4. ↑ Mateusz Puka, Żużel: Znana obsada PGE IMME im. Zenona Plecha 2021. Wygląda lepiej niż skład Grand Prix - Żużel [online], Przegląd Sportowy, 2 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
  5. ↑ a b Żużel: Ogłoszono dziką kartę na PGE IMME. Rozlosowano numery startowe - Żużel [online], Przegląd Sportowy, 6 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
  6. ↑ Adam Ziemiński, Żużel: Maciej Janowski wycofany ze startu w PGE IMME - Żużel [online], Przegląd Sportowy, 18 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-14].
  7. ↑ Mateusz Makuch, Żużel. PGE IMME. Leon Madsen przegrał z bólem [online], WP SportoweFakty, 18 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-14] (pol.).
  8. ↑ Mateusz Makuch, Żużel. Kurczy się stawka w PGE IMME. Kolejny zawodnik zrezygnował [online], WP SportoweFakty, 18 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-14] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indywidualne_Międzynarodowe_Mistrzostwa_Ekstraligi_2021&oldid=67065086”