Instrumentologia

Instrumentologia (organolologia) – dział muzykologii, którego przedmiotem jest historia instrumentów muzycznych, rozwój ich konstrukcji, właściwości akustycznych i odtwórczych, technologia wytwarzania oraz klasyfikacja.

Lew Teremen, 1924

Quadrangularus Reversum, Harry Partch ±1960

Moodswinger, Yuri Landman, 2006

Instrumentologia wyodrębniła się jako samodzielna gałąź nauki w drugiej połowie XIX wieku. Prekursorami instrumentologii są Victor-Charles Mahillon, Georg Kinsky i Curt Sachs.

Polscy instrumentolodzy: Adolf Chybiński, Andrzej Panufnik, Zdzisław Szulc, Józef Reiss, Jadwiga Sobieska, Marian Sobieski, Włodzimierz Kamiński (1930–1993), Jerzy Gołos, Jerzy Erdman, Benjamin Vogel.

Zobacz też

• instrumentoznawstwo
• organoznawstwo

Bibliografia

• Krzysztof Baculewski et al: Encyklopedia Muzyki. Pod redakcją Andrzeja Chodkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2006. ISBN 978-83-01-13410-5.

Linki zewnętrzne

• Polski portal instrumentologiczny