Instytut Badawczy Dróg i Mostów

Instytut Badawczy Dróg i Mostów (IBDiM) – polski instytut badawczy, istniejący od 1955 r. z siedzibą w Warszawie i filiami w Kielcach i Żmigrodzie. Jest nadzorowany przez Ministra Infrastruktury, działa na podstawie ustawy o instytutach badawczych[2].

Instytut Badawczy Dróg i Mostów
Road and Bridge Research Institute
Ilustracja
Siedziba IBDiM przy ul. Instytutowej 1 w Warszawie
Data założenia

1955

Typ

instytut badawczy

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Adres

ul. Instytutowa 1,
03-302 Warszawa (Praga-Północ)

Dyrektor

Janusz Bohatkiewicz[1]

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Instytut Badawczy Dróg i Mostów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Instytut Badawczy Dróg i Mostów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Instytut Badawczy Dróg i Mostów”
Ziemia52°16′03,3″N 21°01′28,4″E/52,267583 21,024556
Strona internetowa
Element konstrukcji drugiego mostu pod Cytadelą (1905–1908) eksponowany w Pontiseum na terenie IBDiM

Instytut jest jednostką naukową kategorii „A” nadaną przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zajmuje się problematyką infrastruktury komunikacyjnej. Zatrudnia ok. 200 pracowników. Dyrektorem Naczelnym Instytutu Badawczego Dróg i Mostów od 2024 roku jest Janusz Bohatkiewicz.

Historia[3] edytuj

Instytut Badawczy Dróg i Mostów w Warszawie powstał 1 stycznia 1955 r. pod nazwą Instytutu Budownictwa Drogowego (IBD). Przemianowany w 1959 r. na Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Drogowej (COBiRTD), w 1974 r. otrzymał obecną nazwę IBDiM. Na początku swojej działalności Instytut nawiązywał do przedwojennych tradycji działającego w latach 1929–1939 przy Politechnice Warszawskiej Drogowego Instytutu Badawczego.

Instytut Budownictwa Drogowego został powołany do życia z inicjatywy i staraniem Aleksandra Gajkowicza (1897–1971), dyrektora Departamentu Dróg Kołowych Ministerstwa Komunikacji, później dyrektora generalnego Centralnego Zarządu Dróg Publicznych i wiceministra komunikacji.

Nowo powstały Instytut został statutowo zobowiązany do kompleksowego zajęcia się rozwojem krajowej techniki drogowej i z tego zadania wywiązał się bardzo sumiennie. Jego aktywność w dziedzinie stabilizacji gruntów i głębokiego fundamentowania zrewolucjonizowała metody budowy dróg i mostów w Polsce. Prace te zostały docenione i uhonorowane licznymi nagrodami, m.in. za metody stabilizacji gruntów oraz wprowadzenie do budownictwa pali o dużych średnicach.

Na początku lat 70. pojawiły się nowe wyzwania związane z przygotowaniem budowy autostrad, zwielokrotnieniem ruchu drogowego, budową dużych obiektów inżynierskich i przystosowaniem istniejących dróg do przenoszenia zwiększonych obciążeń. Pracami naukowymi, badawczymi i konsultacjami Instytut wspierał wszystkie ważne inwestycje komunikacyjne w kraju. Przykładami mogą być: budowa Trasy Łazienkowskiej w Warszawie, autostrady Gliwice – Kraków, katowickiej drogi szybkiego ruchu, Centralnej Magistrali Kolejowej czy modernizacja linii kolejowej na Śląsku.

IBDiM przeprowadzał badania dróg, mostów, fundamentów, maszyn do robót drogowych, opracowywał nowe materiały i technologie, pełnił nadzory naukowe, przeprowadzał konsultacje, sporządzał ekspertyzy wskazujące kierunki projektowania oraz metody budowy i eksploatacji obiektów komunikacyjnych. Razem z biurami projektowymi i wykonawcami wprowadzał nowe rozwiązania do praktyki budownictwa komunikacyjnego, co zaowocowało znaczną poprawą stanu infrastruktury.

Od lat 90. ubiegłego wieku Instytut systematycznie zwiększał swój potencjał badawczy, wyposażając laboratoria w nowoczesną aparaturę, m.in. umożliwiającą skuteczniejszą diagnostykę stanu dróg i obiektów mostowych. Wdrożone wyniki badań pozwoliły na lepsze wykorzystanie środków wydatkowanych na nowe inwestycje i modernizację już istniejących.

W 2014 na terenie IBDiM otwarto Pontiseum – ekspozycję fragmentów konstrukcji pierwszych stałych mostów w Warszawie, które zostały wydobyte z dna Wisły[4].

Struktura[5] edytuj

Prace badawcze i wdrożeniowe realizuje 10 zakładów:

  • Zakład Betonu,
  • Zakład Diagnostyki Nawierzchni,
  • Zakład Ekonomiki,
  • Zakład Geotechniki
  • Zakład Fundamentowania,
  • Zakład Mostów,
  • Zakład Systemów Zarządzania i Telematyki,
  • Zakład Technologii Nawierzchni,
  • Ośrodek Badań Mostów, Betonów i Kruszyw, Filia „Wrocław”,
  • Ośrodek Badań Mostów, Filia „Kielce”.

Na terenie Instytutu działa 14 laboratoriów akredytowanych[6]:

  • Laboratorium Betonu,
  • Laboratorium Diagnostyki Nawierzchni,
  • Laboratorium Geotechniki,
  • Laboratorium Badań Pali,
  • Pracownia Lepiszczy Bitumicznych,
  • Pracownia Technologii Nawierzchni,
  • Pracownia Chemii i Ochrony Środowiska,
  • Laboratorium Badań Konstrukcji Mostowych,
  • Zespół Diagnostyki i Napraw Mostów,
  • Zespół Testów Zderzeniowych i Meteorologii Drogowej,
  • Pracownia Mostów i Urządzeń Odwadniających,
  • Pracownia Betonów i Kruszyw,
  • Zespół Zabezpieczeń Antykorozyjnych Mostów,
  • Laboratorium Badań Materiałów i Konstrukcji Mostowych TK-2.

Działalność edytuj

IBDiM prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe dotyczące budowy oraz utrzymania obiektów komunikacyjnych, zwłaszcza dróg i mostów drogowych, mostów kolejowych, a także budowli podziemnych. Główny nurt działalności Instytutu obejmuje badania i wdrożenia w zakresie:

  • zasad projektowania, wykonywania i utrzymania infrastruktury drogowej,
  • materiałów, wyrobów i technologii do stosowania w budownictwie komunikacyjnym,
  • oceny stanu technicznego dróg oraz obiektów inżynierskich,
  • geotechniki,
  • analiz ekonomicznych,
  • inżynierii i bezpieczeństwa ruchu,
  • systemów zarządzania drogami,
  • telematyki komunikacyjnej, baz danych o drogach i obiektach inżynierskich.

Ponadto działalność Instytutu obejmuje opracowywanie norm, wytycznych, specyfikacji, wydawanie Krajowych Ocen Technicznych, rekomendacji technicznych i certyfikatów (w tym Europejskich Ocen Technicznych -EOT), świadectw kwalifikacji, wydawanie publikacji specjalistycznych, organizowanie konferencji, szkoleń.

Współpraca międzynarodowa[7] edytuj

IBDiM prowadzi intensywną współpracę z instytucjami naukowo-badawczymi oraz zarządzającymi z Unii Europejskiej, biorąc udział w licznych przedsięwzięciach badawczych i normalizacyjnych. Celem tej działalności jest dostosowanie polskiej infrastruktury do europejskich wymagań technologicznych, środowiskowych i społecznych, jak również upowszechnianie osiągnięć naukowców z Instytutu na arenie międzynarodowej.

Instytut wykorzystuje i rozwija dotychczasowe doświadczenia we współpracy w międzynarodowych przedsięwzięciach badawczych ujętych, m.in. w programy ramowe KE, akcję COST, program EUREKA, projekt CONNECT. Obejmują one prace nad nowymi materiałami, technologiami, zastosowaniem surowców wtórnych, harmonizację metod badawczych, sprzętu laboratoryjnego, koordynację badań, transfer wiedzy w skali europejskiej lub globalnej, bezpieczeństwo ruchu drogowego. Realizacji tych zadań sprzyja przynależność Instytutu do Forum Europejskich Drogowych Instytutów Badawczych, Forum Europejskich Instytutów Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, a także Międzynarodowego Stowarzyszenia Laboratoriów Badawczych Materiałów i Konstrukcji Budowlanych. IBDiM jest także członkiem Europejskich Platform Technologicznych – ERTRAC i ERRAC. Eksperci instytutu aktywnie uczestniczą w pracach stowarzyszeń międzynarodowych oraz pełnią ważne funkcje we władzach prestiżowych organizacji drogowych. IBDiM wykazuje dużą aktywność w międzynarodowych przedsięwzięciach badawczych. Zrealizował i realizuje wiele projektów z 5., 6. i 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej, akcji COST, programu EUREKA czy „HORYZONT 2020”.

Działalność edukacyjna edytuj

IBDiM prowadzi szeroką działalność edukacyjną. Od wielu lat jest organizatorem licznych seminariów, konferencji i szkoleń, pozwalających drogowcom podnieść swoje kwalifikacje i uzyskać informacje o najnowszych technologiach. Wraz z Wydziałem Nauk Technicznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, prowadził na tymże Wydziale studia podyplomowe „Eksploatacja Dróg”. Na szczególna uwagę zasługują szkolenia w dziedzinie antykorozji mostów stalowych. Kursy spełniają wymogi szkolenia specjalistycznego, określone w wymaganiach PN – EN ISO 9001 i mogą być zaliczone w poczet doszkalania zawodowego pracowników. Instytut swoją ofertę kieruje do przedstawicieli administracji drogowej, ministerstw, firm drogowych i projektowych oraz studentów.

Wydawnictwa[8] edytuj

Instytut prowadzi szeroką działalność wydawniczą. W swojej ofercie posiada następujące publikacje:

  • kwartalnik [ROADS AND BRIDGES – DROGI I MOSTY] (dawniej „Drogi i Mosty“),znajdujący się w bazie Web of Science – Emerging Sources Citation Index (ESCI)]
  • monografie naukowe ukazujące się w ramach Serii „S” – Studia i materiały,
  • zalecenia i instrukcje wydawane w ramach Serii „I” – Informacje, Instrukcje.

Biblioteka edytuj

Biblioteka gromadzi zbiory z zakresu budownictwa drogowego i mostowego, inżynierii lądowej, technologii materiałów drogowych, geotechniki, inżynierii ruchu oraz dziedzin pokrewnych. W skład zbiorów bibliotecznych wchodzi księgozbiór liczący ok. 9000 woluminów wydawnictw zwartych oraz polskie i zagraniczne czasopisma fachowe.

Przypisy edytuj

  1. Janusz Bohatkiewicz powołany na stanowisko dyrektora Instytutu Badawczego Dróg i Mostów. gov.pl. [dostęp 2024-02-28].
  2. Dz.U. z 2024 r. poz. 534.
  3. Elżbieta Janiszewska: Historia Instytutu Badawczego Dróg i Mostów. www.ibdim.edu.pl. [dostęp 2017-12-08].
  4. Pontiseum w IBDiM. ibdim.edu.pl, 24 czerwca 2014. [dostęp 2017-06-07].
  5. Elżbieta Janiszewska: Zakłady Naukowe. www.ibdim.edu.pl. [dostęp 2017-12-08].
  6. Robert Marczuk: Laboratoria akredytowane. www.ibdim.edu.pl. [dostęp 2017-12-08].
  7. Elżbieta Janiszewska: Współpraca międzynarodowa. www.ibdim.edu.pl. [dostęp 2017-12-08].
  8. Robert Marczuk: Dział Wydawnictw i Informacji. www.ibdim.edu.pl. [dostęp 2017-12-08].

Linki zewnętrzne edytuj