Instytut Ogrodnictwa

polski instytut naukowy

Instytut Ogrodnictwa - Państwowy Instytut Badawczy – polski instytut naukowy z siedzibą w Skierniewicach.

Instytut Ogrodnictwa
Ilustracja
Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach
Państwo

 Polska

Data założenia

2011

Dziedzina

instytucja naukowa

dyrektor

prof. dr hab. Dorota Konopacka[1][2] (od 2019)

Adres

ul. Konstytucji 3 Maja 1/3
96-100 Skierniewice

Położenie na mapie Skierniewic
Mapa konturowa Skierniewic, po lewej znajduje się punkt z opisem „Instytut Ogrodnictwa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Instytut Ogrodnictwa”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Instytut Ogrodnictwa”
Ziemia51°57′36,4464″N 20°08′28,5295″E/51,960124 20,141258
Strona internetowa

Opis edytuj

Utworzony 1 stycznia 2011 w wyniku połączenia Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa im. Szczepana Pieniążka i Instytutu Warzywnictwa im. Emila Chroboczka. Przedmiotem działania Instytutu jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz działalności wdrożeniowej, upowszechnieniowej, normalizacyjnej i unifikacyjnej w obszarze sadownictwa, warzywnictwa, roślin ozdobnych i pszczelnictwa. Instytut może prowadzić działalność gospodarczą. Nadzór nad Instytutem sprawuje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Pierwszym dyrektorem Instytutu był prof. Franciszek Adamicki[3].

W latach 1951–2016 w instytutach ogrodniczych w Skierniewicach wytworzono ponad 200 odmian roślin[4].

Przypisy edytuj

  1. Powołanie na funkcje Dyrektora Instytutu Ogrodnictwa. Strona Oficjalna Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach www.inhort.pl. [dostęp 2019-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-12)].
  2. prof. dr hab. Dorota Konopacka. Polska Bibliografia Naukowa. [dostęp 2021-09-04].
  3. Powołanie Dyrektora Instytutu Ogrodnictwa. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. [dostęp 2016-01-08].
  4. Najlepsze odmiany owoców powstały w Skierniewicach. „Życie Ziemi Łódzkiej (dodatek do „Rzeczpospolitej”)”, s. R4, 7 grudnia 2016. 

Bibliografia edytuj