Inveraray Castle, Zamek Inveraray (gael. Caisteal Inbhir Aora) – zamek w zachodniej Szkocji, położony w pobliżu miasta Inveraray. Siedziba księcia Argyll, naczelnika klanu Campbell.

Inveraray Castle
Symbol zabytku nr rej. 11552
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Szkocja

Miejscowość

Inveraray

Typ budynku

zamek

Położenie na mapie Argyll and Bute
Mapa konturowa Argyll and Bute, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Inveraray Castle”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Inveraray Castle”
Położenie na mapie Szkocji
Mapa konturowa Szkocji, na dole znajduje się punkt z opisem „Inveraray Castle”
Ziemia56°14′15″N 5°04′24″W/56,237500 -5,073333
Strona internetowa
Inveraray Castle na grafice z 1880 r.

Historia edytuj

Pierwszy projekt zamku powstał w roku 1720 i wykonany został przez architekta Johna Vanbrugha, autora projektu Blenheim Palace. W następnych latach projekt był modyfikowany przez kolejnych projektantów - Rogera Morrisa i Williama Adama, który nadzorował budowę zamku, rozpoczętą w 1746. Fundatorem budowli był Archibald Campbell, 3. książę Argyll. Budowę ukończono w roku 1789. Pierwszym mieszkańcem zamku był John Campbell, 5. książę Argyll i jego żona Elizabeth. Zamek wzniesiono w pobliżu dawniejszej twierdzy, która miała prawdopodobnie formę wieży mieszkalnej, a którą w czasie budowy zamku rozebrano. Przy okazji budowy wyburzono też zabudowania wsi Inveraray, a jej mieszkańców przeniesiono do nowo wybudowanego niewielkiego założenia miejskiego nad brzegiem Loch Fyne, które odtąd nosi nazwę Inveraray.

Zamek został uszkodzony w czasie dwóch poważnych pożarów - pierwszy miał miejsce w 1877, drugi w 1975 roku. W drugim pożarze zniszczeniu uległa część drugiego piętra zamku i dach, udało się jednak ocalić większość zabytkowego wyposażenia. Zniszczenia usunięto na początku lat 80., w roku 2008 rozpoczęto prace renowacyjne. Zamek jest siedzibą Torquhilla Campbella, 13. księcia Argyll i jego rodziny. Zabytkowe pomieszczenia parteru zamku i część komnat mieszkalnych na pierwszym piętrze jest udostępniona do zwiedzania. Zamek Inveraray stanowi jedną z głównych atrakcji turystycznych zachodniej Szkocji.

Architektura edytuj

Styl architektoniczny zamku stanowi połączenie baroku, neogotyku i stylu palladiańskiego. Budowlę wzniesiono na planie kwadratu, z czterema wieżami w narożach. Wieże przykryte są stożkowatymi dachami. Zamek posiada trzy kondygnacje nadziemne oraz przyziemie, otoczony jest fosą. Na parterze znajdują się pomieszczenia reprezentacyjne, sale balowe i część pomieszczeń używanych przez właścicieli, piętra zajmują w większości pokoje mieszkalne. W centrum budowli znajduje się główny salon na rzucie kwadratu, którego wysokość sięga samego dachu zamku. Sufit salonu znajduje się na wysokości 21 metrów, jest przeszklony i doświetla również klatki schodowe prowadzące na wyższe piętra. Salon zamku uznawany jest za najwyższe pomieszczenie w Szkocji.

Wystrój wnętrz zamku zawiera zabytkowe meble z XVIII i XIX wieku. Szczególną wartość posiada wystrój sali jadalnej, ukończony w 1784 roku. W sali zachowały się polichromie autorstwa Girarda i Guinarda, nadwornych malarzy króla Anglii Jerzego IV. Główny salon mieści ekspozycję osiemnastowiecznej broni.

Zamek otoczony jest założeniem parkowym o powierzchni około 6 hektarów, w skład którego wchodzi ogród w stylu francuskim. Budowla znajduje się około 1,5 km od miasta Inveraray, w hrabstwie Argyll and Bute.

Linki zewnętrzne edytuj