Ireneusz (patriarcha Serbii)

patriarcha Serbii

Ireneusz (srb. Иринеj – Irinej), imię świeckie Miroslav Gavrilović (srb. Мирослав Гавриловић) (ur. 27 sierpnia 1930 we wsi Vidova, zm. 20 listopada 2020 w Belgradzie[1]) – serbski duchowny, 45. zwierzchnik Serbskiego Kościoła Prawosławnego, noszący tytuł arcybiskupa Peci, metropolity belgradzko-karłowickiego i patriarchy Serbii.

Ireneusz
Miroslav Gavrilović
Arcybiskup Peć, metropolita belgradzko-karłowicki i patriarcha serbski
ilustracja
Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1930
Vidova

Data i miejsce śmierci

20 listopada 2020
Belgrad

Miejsce pochówku

Sobór św. Sawy w Belgradzie

Patriarcha Serbii
Okres sprawowania

2010–2020

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Diakonat

24 października 1959

Prezbiterat

27 października 1959

Chirotonia biskupia

1974

Wybór patriarchy

22 stycznia 2010

podpis
Odznaczenia
Łańcuch Orderu Republiki Serbskiej Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

maj 1974

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

German

Współkonsekratorzy

Paweł (Stojčević), Jan (Ilić), Mikołaj (Mrđa)

Życiorys

edytuj

Urodził się w wiejskiej rodzinie Zdravki i Milijana Gavriloviciow. W rodzinnej wsi ukończył szkołę podstawową, następnie kształcił się w gimnazjum w Čačaku i w seminarium duchownym w Prizrenie. Po ukończeniu seminarium studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego[2]. W 1959 wstąpił do klasztoru Rakovica i tam został postrzyżony na mnicha przez patriarchę serbskiego Germana, przyjmując imię zakonne Ireneusz[2]. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona. Święcenia kapłańskie przyjął 27 października 1959 r. w cerkwi Ružica w Belgradzie[2]. Kontynuował studia teologiczne na uniwersytecie ateńskim, zaś w 1969 został dyrektorem szkoły przy monasterze Ostrog, skąd został przeniesiony na stanowisko rektora seminarium prizreńskiego, które sprawował w latach 1971–1974[2].

W maju 1974 otrzymał godność biskupa morawickiego, wikariusza patriarchy Serbii. Rok później został ordynariuszem eparchii niskiej[2].

22 stycznia 2010 wybrany patriarchą Serbii przez Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Zgodnie z regulaminem wyborów jego imię zostało wylosowane spośród trzech imion kandydatów wskazanych przez ogół biskupów; pozostałymi byli metropolita czarnogórski i przymorski Amfilochiusz oraz biskup backi Ireneusz[3]. Dzień później został intronizowany na urząd[2].

W czerwcu 2016 r. przewodniczył delegacji Patriarchatu Serbskiego na Sobór Wszechprawosławny na Krecie[4].

1 listopada 2020 przewodniczył pogrzebowi zmarłego na COVID-19 metropolity CzarnogóryAmfilochiusza, który to pogrzeb odbył się przy otwartej trumnie i z masowym udziałem wiernych mimo przyczyny zgonu metropolity[5]. Trzy dni po uroczystościach patriarcha trafił do szpitala z potwierdzonym zakażeniem koronawirusem, po czym 20 listopada 2020 zmarł wskutek COVID-19[6].

Ireneusz został pochowany w krypcie patriarchów w soborze św. Sawy w Belgradzie[7].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj