Ischnogyne mandarinorum

Ischnogyne mandarinorumgatunek roślin z monotypowego rodzaju Ischnogyne z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje w południowo-centralnych Chinach, w prowincjach Kuejczou, Shaanxi, Gansu, Hubei i Syczuan[5][6]. Rosną w górskich lasach na wysokościach od 700 do 1600 m n.p.m.[7]

Ischnogyne mandarinorum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

storczykowate

Podrodzina

epidendronowe

Rodzaj

Ischnogyne

Gatunek

Ischnogyne mandarinorum

Nazwa systematyczna
Ischnogyne mandarinorum (Kraenzl.) Schltr.
Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 12: 107 (1913)[3]
Synonimy

Coelogyne mandarinorum Kraenzl.
Pleione mandarinorum (Kraenzl.) Kraenzl.[4][5]

Morfologia edytuj

Rośliny epifityczne lub litofityczne. Pseudobulwy cylindryczne i rosnące blisko siebie. Liście lancetowate do eliptycznych. Kwiatostan z jednym kwiatem. Kwiaty odwrócone, białe, warżka biała z dwiema fioletowymi plamkami u nasady[5].

Systematyka edytuj

Gatunek sklasyfikowany do rodzaju Ischnogyne, do podplemienia Coelogyninae w plemieniu Arethuseae, podrodzina epidendronowe (Epidendroideae), rodzina storczykowate (Orchidaceae), rząd szparagowce (Asparagales) w obrębie roślin jednoliściennych[8][9][10].

W 2021 gatunek został zakwalifikowany i przeniesiony do rodzaju Coelogyne[11].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2023-06-19] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2023-06-19] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian Institution. [dostęp 2016-05-04].
  4. Ischnogyne mandarinorum. BlueNanta.com. [dostęp 2016-05-04].
  5. a b c Ischnogyne mandarinorum. e-Monocot.org. [dostęp 2016-05-04].
  6. Neogyna. e-Monocot.org. [dostęp 2016-05-04].
  7. Ischnogyne mandarinorum. IOSPE. [dostęp 2016-05-04].
  8. Ischnogyne mandarinorum. Tropicos.org. [dostęp 2016-05-04].
  9. Ischnogyne mandarinorum. Kew Royal Botanic Gardens. [dostęp 2016-05-04].
  10. Ischnogyne. National Center for Biotechnology Information. [dostęp 2023-06-19].
  11. Mark W. Chase, Barbara Gravendeel, Bobby P. Sulistyo, Kusuma Richa Wati i inni. Expansion of the orchid genus Coelogyne (Arethuseae; Epidendroideae) to include Dendrochilum, Bulleyia, Dendrochilum, Dendrochilum, Dickasonia, Entomophobia, Geesinkorchis, Gynoglottis, Ischnogyne, Nabaluia, Neogyna, Otochilus, Panisea and Pholidota. „Phytotaxa”. 510 (2), s. 94–134, 6 lipiec 2021. DOI: 10.11646/phytotaxa.510.2.1. (ang.).