Iskui Abalan
Iskui Mirykauna Abalan (biał. Іскуі Мірыкаўна Абалян, ros. Искуи Мириковна Абалян, Iskui Mirikowna Abalan); ur. 23 grudnia 1970 w Biszkeku) – mieszkająca na Białorusi piosenkarka pochodzenia ormiańskiego, wykonawczyni popularnego repertuaru, prowadząca programy muzyczne i koncerty, występująca na Białorusi, w Federacji Rosyjskiej i na Ukrainie.
| Data i miejsce urodzenia |
23 grudnia 1970 |
|---|---|
| Zawód |
wokalistka |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodziła się 23 grudnia 1970 roku w Biszkeku w Kirgiskiej SRR, ZSRR[1]. Ma ormiańskie pochodzenie etniczne[2]. Jej ojciec jest architektem, matka – pracownicą służby zdrowia. W wieku dwóch lat Iskui wraz z rodziną przeprowadziła się do Smoleńska[3], gdzie skończyła szkołę ogólnokształcącą[2], uczyła się w szkole muzycznej oraz, w latach 1986–1990, w Smoleńskiej Szkole Muzycznej w klasie teorii muzyki[1]. W 1990 roku zamieszkała w Białoruskiej SRR i podjęła studia w Białoruskim Konserwatorium Państwowym (późniejszej Białoruskiej Państwowej Akademii Muzyki)[3]. W 1995 roku ukończyła tę uczelnię ze specjalnością dyrygent chóru, wykładowca dyscyplin chórowych. Pracowała jako kierowniczka chóru w Mohylewskim Liceum Muzyki i Choreografii, solistka studia „Remiks” Mohylewskiej Filharmonii Obwodowej[1]. Od 2004 roku mieszka w Mińsku[4]. Posiada tytuł artystki-wokalistki wyższej kategorii Mohylewskiej Filharmonii Obwodowej[5].
Karierę muzyczną rozpoczęła[3] w 1996 roku, zwyciężając w konkursie telewizyjnym „Zornaja rostań”. Na konkursie „Pamukkale 1997” w Turcji otrzymała dyplom FIDOF za znaczny potencjał twórczy. Jej repertuar opiera się na popularnych piosenkach wykonywanych głównie w językach rosyjskim i angielskim[1], rzadziej w białoruskim, ormiańskim, włoskim i francuskim[2]. Do jej najbardziej znanych piosenek należą Eto prosto lubow′, Wsie ostanietsia, Wiecznaja wiesna, Twoi glaza, Drugaja żyzń[1] (z A. Patlisem)[4], Diewuszka uchodit iz doma, Sierdce bjotsia. Występowała na Białorusi, w Federacji Rosyjskiej i na Ukrainie[1]. Reprezentowała Białoruś w Międzynarodowym Konkursie Młodych Wykonawców Piosenki Estradowej „Słowiański Bazar” (Witebsk, 1996)[3], uczestniczyła w festiwalach „Złoty Szlagier” (Mohylew, 1997, 1998), „Discovery 1998”[1] (Warna, Bułgaria[4]). Występuje jako ekspertka w projekcie Ja poju (pol. Śpiewam)[2].
Iskui Abalan jest laureatką 3 nagród i nagrody publiczności Międzynarodowego Konkursu Młodych Wykonawców „Wilno 1996”, zdobywczynią Grand Prix konkursu młodych wykonawców na festiwalu „Złoty Szlagier 1997” i laureatką I nagrody Międzynarodowego Konkursu Piosenki „Discovery 1998”[1].
Twórczość edytuj
- Album CD Drugaja żyzń (2006[1], według innego źródła 2007[4]);
- piosenka Sierdce bjotsia (w zbiorze Piesnia goda Biełarusi. Piesni uchodiaszczej osieni, 2005);
- piosenka Drugaja żyzń (duet z A. Patlisem, w zbiorze Pieriekriostki Jewropy, 2005);
- piosenka Diewuszka uchodit iz doma (w zbiorze Zołotaja dwadcatka. Wiesna 2006, 2006).
Iskui Abalan wystąpiła także w teledyskach: Molbiert i Nocznyje dożdi (reż. Anatol Wieczar), a także Drugaja żyzń (reż. A. Butar, 2005)[1].
Styl edytuj
Według Lilii Kamluk z czasopisma „Narodnaja Hazieta”, Iskui Abalan wypracowała swój niepowtarzalny styl w sposobie wykonywania piosenek, stroju i zachowaniu wśród publiczności[2]. Abalan twierdzi, że w czasie występów jest otwarta na eksperymenty i dopuszcza prawie wszystko, włącznie z groteską i humorem[3].
Nagrody edytuj
- Medal „Za Zasługi w Pracy” (10 stycznia 2014)[5]
Życie prywatne edytuj
Iskui Abalan jest mężatką z białoruskim producentem muzycznym Andrejem Kaliną[6], około 1999 roku urodziła się jej córka Ksenia. Iskui także siostrę o imieniu Asmik, która jest projektantką, mieszka i pracuje w Moskwie[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j Камлюк 2008 ↓, s. 7
- ↑ a b c d e Людмила Минкевич: Певица Искуи АБАЛЯН: “Стиль — это не только внешний вид”. Narodnaja Hazieta, 2013-08-24. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-05)]. (ros.).
- ↑ a b c d e f Владимир Репик: Искуи Абалян: «Когда меня рассматривают, я комплексую…». Wieczernij Bobrujsk, 2011-10-01. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]. (ros.).
- ↑ a b c d Абалян Искуи. experty.by. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-10)]. (ros.).
- ↑ a b Абалян Іскуі Мірыкаўна. nagrady.by. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-26)]. (biał.).
- ↑ Свадьба Искуи Абалян и Андрея Калины. svadba-minsk.by. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)]. (ros.).
Bibliografia edytuj
- Лілія Камлюк: Абалян Іскуі. W: Уклад. Дз. Падбярэзскі і інш.: Энцыклапедыя беларускай папулярнай музыкі. Mińsk: Zmicier Kołas, 2008, s. 7. ISBN 978-985-6783-42-8. (biał.).