Iwan Garanin
Iwan Iwanowicz Garanin (ros. Иван Иванович Гаранин, ur. 1 sierpnia 1945 w Rudnym) − kazachski biegacz narciarski reprezentujący Związek Radziecki, dwukrotny brązowy medalista olimpijski oraz srebrny medalista mistrzostw świata.
| Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1945 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
VSS Jenbek Rudnyj | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||
  
| |||||||||||||||||||
Kariera edytuj
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Sapporo w 1972 r., gdzie zajął 17. miejsce w biegu na 50 km stylem klasycznym. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku zdobył brązowy medal w biegu na 30. W biegu tym uległ jedynie zwycięzcy Siergiejowi Sawieljewowi z ZSRR oraz Amerykaninowi Billowi Kochowi. Ponadto wraz z Jewgienijem Bielajewem, Nikołajem Bażukowem i Siergiejem Sawieljewem zdobył kolejny brązowy medal w sztafecie 4 × 10 km.
W 1974 r. wystartował mistrzostw świata w Falun. Wspólnie z Wasilijem Roczewem, Fiodorem Simaszowem i Jurijem Skobowem zdobył tam srebrny medal w sztafecie. Na tych samych mistrzostwach zajął 4. miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym. Walkę o brązowy medal przegrał z Polakiem Janem Staszelem. Na kolejnych mistrzostwach świata już nie startował.
W 1977 r. Garanin został pierwszy reprezentantem Związku Radzieckiego, który wygrał szwedzki maraton Vasaloppet. Zdobył także 7 tytułów mistrza ZSRR: w 1975 w biegu na 30 km, w 1971 i 1975 r. na 50 km oraz w 1972, 1975 i 1977 r. na dystansie ponad 70 km.
Osiągnięcia edytuj
Igrzyska olimpijskie edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 17. | 10 lutego | 1972 |  Sapporo
|
50 km stylem klasycznym | 2:43:14,75 | +6:46,03 |  Pål Tyldum
|
3.
|
5 lutego | 1976 |  Innsbruck
|
30 km stylem klasycznym | 1:30:29,38 | +39,91 |  Siergiej Sawieljew
|
| 4. | 8 lutego | 1976 | Innsbruck
|
15 km stylem klasycznym | 43:58,47 | +43,51 | Nikołaj Bażukow
|
| 3.
|
11 lutego | 1976 | Innsbruck
|
Sztafeta 4 × 10 km[1] | 2:07:59,72 | +2:51,74 |  Finlandia
|
| 4. | 14 lutego | 1976 | Innsbruck
|
50 km stylem klasycznym | 2:37:30,05 | +3:08,89 | Ivar Formo
|
Mistrzostwa świata edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4. | 18 lutego | 1974 |  Falun
|
30 km stylem klasycznym | 1:33:41,40 | +1:50,56 | Thomas Magnuson
|
2.
|
21 lutego | 1974 | Falun
|
Sztafeta 4 × 10 km[2] | 2:03:15,85 | +9,46 |  NRD
|
Puchar Świata edytuj
W sezonach 1973/1974 - 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.
Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
- sezon 1973/1974: 17.
- sezon 1974/1975: ?
- sezon 1975/1976: 9.
- sezon 1976/1977: ?
Miejsca na podium edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na www.sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.).
Przypisy edytuj
- ↑ Skład drużyny: Jewgienij Bielajew, Nikołaj Bażukow, Siergiej Sawieljew, Iwan Garanin
- ↑ Skład drużyny: Iwan Garanin, Fiodor Simaszow, Wasilij Roczew, Jurij Skobow