Iwan Podgornyj

radziecki generał-pułkownik lotnictwa

Iwan Dmitrjewicz Podgornyj (ros. Иван Дмитриевич Подгорный, ur. 16 marca?/29 marca 1914 w Taganrogu, zm. 11 listopada 1996) w Moskwie) – radziecki wojskowy, generał pułkownik lotnictwa, pilot.

Iwan Podgornyj
Иван Дмитриевич Подгорный
generał pułkownik lotnictwa generał pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1914
Taganrog

Data i miejsce śmierci

11 listopada 1996
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1931–1987

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Bohdana Chmielnickiego II klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Order Żukowa Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za obronę Stalingradu” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Budapesztu” Medal „Za zdobycie Wiednia” Medal „Za wyzwolenie Belgradu” Medal „Za wyzwolenie Pragi” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za umacnianie braterstwa broni” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy” Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu” (ZSRR)

Życiorys

edytuj

Urodził się w Taganrogu, mieście wchodzącym w skład obwodu Wojsk Dońskich.

W 1931 roku powołany do Armii Czerwonej i skierowany do leningradzkiej szkoły przygotowawczej dowódców rezerwy, po jej skończeniu trafił do 11 szkoły pilotów wojskowych Charkowskiego Okręgu Wojskowego, którą ukończył w 1932 roku jako pilot myśliwski. Od listopada 1932 roku jest pilotem w 2 eskadrze myśliwskiej Samodzielnej Kaukaskiej Armii. Od stycznia 1934 roku jest dowódcą klucza w 119 eskadrze myśliwskiej, dowódcą oddziału lotniczego, p.o. dowódcą tej eskadry. W 1936 roku ukończył kurs instruktorski w 1 Wojskowej Szkole Lotniczej, po czym został instruktorem-pilotem eskadry ds. techniki pilotażu. W kwietniu 1938 roku został instruktorem-pilotem ds. pilotażu w dowództwie 60 Brygadzie Lotnictwa Myśliwskiego Zakaukaskiego OW.

W maju 1939 roku został dowódcą eskadry lotnictwa myśliwskiego i w składzie 1 grupy armii uczestniczył w walkach nad rzeką Chałchin-Goł, w czasie tych walk brał udział w 83 lotach bojowych. Po skończeniu walk w tym rejonie powrócił do Zakaukaskiego OW i został dowódcą 36 pułku lotnictwa myśliwskiego. W październiku 1940 roku został przeniesiony do Kijowskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego, gdzie został dowódcą 46 pułku lotnictwa myśliwskiego. W 1941 roku ukończył zaoczny kurs dowódców w Akademii Sił Powietrznych ZSRR.

W chwili ataku Niemiec na ZSRR pozostawał na stanowisku dowódcy 46 pułku lotnictwa myśliwskiego, który brał udział w walkach na Froncie Południowo-Zachodnim, Leningradzkim i Wołchowskim. W maju 1942 roku został dowódcą 235 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, wchodzącej w skład 8 Armii Lotniczej. Na czele tej dywizji wziął udział w bitwie stalingradzkiej.

W lutym 1943 roku został dowódcą 4 Korpusu Lotnictwa Myśliwskiego, który pod jego dowództwem wziął udział w walkach w składzie 2 Armii Lotniczej Frontu Woroneskiego, a potem w składzie 5 Armii Lotniczej Frontu Stepowego i 2 Ukraińskiego. W 1944 roku uczestniczył w walkach i ofensywach wojsk 2 Frontu Ukraińskiego. W listopadzie 1944 roku został przemianowany na 2 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Myśliwskiego. W 1945 roku dowodząc korpusem brał udział w walkach na terenie Rumunii, Węgier, Czechosłowacji i Austrii.

Po zakończeniu II wojny światowej początkowo nadal dowodził korpusem, a następnie został skierowany jako słuchacz do Wyższej Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa, którą ukończył w 1948 roku. W sierpniu 1948 roku został dowódcą 33 Korpusu Lotnictwa Myśliwskiego Obrony Powietrznej Kraju, w czerwcu 1948 roku został dowódcą 66 Armii Lotnictwa Myśliwskiego, a już w lipcu tego samego roku dowodził 40 Armią Lotnictwa Myśliwskiego Obrony Powietrznej Kraju. W grudniu 1948 został dowódcą 32 Armii Lotnictwa Myśliwskiego OPK (wcześniej była to 66 Armia). W październiku 1951 roku został dowódcą 24 Armii Lotniczej, a maju 1954 dowódcą 52 Armii Lotnictwa Myśliwskiego.

W styczniu 1958 roku został pomocnikiem dowódcy Obrony Powietrznej Kraju do spraw wyszkolenia, w lipcu 1960 roku został równocześnie szefem szkolenia Wojsk Obrony Powietrznej Kraju i naczelnikiem Sztabu Głównego Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. W grudniu 1960 roku został 1 zastępcą dowódcy Wojsk OPK, a w maju 1963 roku został 1 zastępca dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju państw – uczestników Układu Warszawskiego w jego dowództwie, funkcję tę sprawował do 1981 roku, a od września 1981 roku był wojskowym konsultantem w Grupie Generałów Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. W listopadzie 1987 roku został przeniesiony do rezerwy.

Po przeniesieniu do rezerwy mieszkał w Moskwie, gdzie zmarł.

Awanse

edytuj
  • generał major (Генерал-майор) (17.03.1943 – rozkaz nr 287)
  • generał porucznik (Генерал-лейтенант) (13.09.1944 – rozkaz nr 1241)
  • generał pułkownik (Генерал-полковник) (26.01.1956 – rozkaz nr 1532)

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Praca zbiorowa: Великая Отечественная: Комкоры. Военный биографический словарь. T. II. Moskwa: Кучково поле, 2006, s. 406-408. ISBN 5-901679-08-3. (ros.).