Iza Zaliwska
Iza Zaliwska – odmiana winorośli wyselekcjonowana około 1945 roku w Puławach przez profesora Stanisława Zaliwskiego. Jest prawdopodobnie siewką odmiany Seneca. Nazwa odmiany nadana została przez profesora Bolesława Sękowskiego[1]. Według Jerzego Liska jest to odmiana o nieustalonym pochodzeniu, mieszaniec międzygatunkowy[2].
Charakterystyka winorośliEdytuj
Wzrost krzewu średni. Liście 5-klapowe z głębokimi zatokami bocznymi, w zarysie pięciokątnymi, i zatoką ogonkową otwartą. Kwiaty obupłciowe (samopylne). Wierzchołki pędów (koronki) żółtawoszare kutnerowate. Płodność dolnych trzech pąków u nasady łozy bardzo słaba. Grona średniej wielkości o masie około 180 g w kształcie stożka, średnio zagęszczone. Jagody zielonożółte, kuliste o masie około 3 g. Miąższ soczysty i słodki o lekko truskawkowym aromacie.
FenologiaEdytuj
Dojrzewa bardzo wcześnie, w drugiej lub trzeciej dekadzie sierpnia. Suma aktywnych temperatur 1950-2100 zależnie od stanowiska uprawy. W polskich warunkach klimatycznych pąki wytrzymują mrozy do -25 ºC. Średnio odporna na choroby grzybowe.
CięcieEdytuj
Dobrze owocuje przy długim cięciu na 6-12 pąków.
RozpowszechnienieEdytuj
Uprawiana w Polsce, Białorusi, Litwie, Estonii i Finlandii[3] – ze względu na wczesne dojrzewanie.
SynonimyEdytuj
Iza[4]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Bolesław Sękowski: 101 odmian winorośli do uprawy w Polsce. Warszawa: PWN, 1996, s. 135–6.
- ↑ Jerzy Lisek: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Warszawa: Hortpress, 2011, s. 79.
- ↑ Iza Zaliwska we Finlandii. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-12)].
- ↑ Iza Zaliwska w bazie danych VIVC (ang.). [dostęp 2017-02-12].
