Izydor Borowski

Izydor Borowski (ur. 1776, zm. 24 czerwca 1838) – generał i wezyr perski, uczestnik powstania kościuszkowskiego, oficer Legionów Polskich.

Życiorys

Urodzony w okolicach Pułtuska. Wziął udział w powstaniu kościuszkowskim. Do Włoch przedostał się w drugiej połowie 1797 roku. Jako oficer legionów brał udział w niesławnej interwencji napoleońskiej na Haiti. Wątpiąc w sens tej interwencji w 1803 wstąpił w szeregi "Braci Wybrzeża" (Les Frères de la côte) – organizacji zrzeszającej korsarzy i bukanierów walczących na Morzu Karaibskim przeciwko Hiszpanom. W 1806 przyłączył się do oddziału gen. F. Mirandy, w 1810 poznał Simóna Bolívara został jego adiutantem i generałem, biorąc udział w wojnie wyzwoleńczej ludów Ameryki Południowej. Szczególnie się zasłużył dla Kolumbii i Wenezueli: w 1819 w randze generała dowodził wyprawą forsującą Andy, miał znaczący udział w zwycięskiej bitwie z Hiszpanami nad Boyacá (7 sierpnia tego roku).

Przybył do Persji około 1821, uzyskał nominację na emira, z czasem na wezyra i dowódcę wojsk operujących przeciwko Afganom i emiratom arabskim. Zreorganizował armię perską na wzór francuski. Brał udział w wojnie z Turkmenami w 1838 r. Poległ jako dowódca wojsk oblegających twierdzę Herat. Pochowano go w Teheranie; uznawany jest za bohatera narodowego Persji.

Jego syn, Antoni Borowski (1803–1858), również w 1821 znalazł się w Persji i jak ojciec, został oficerem jej armii. W 1850 odznaczył się w walkach przeciwko Afganom, uwieńczonych zdobyciem twierdzy Herat – uzyskał wtedy stopień generała.

Według niektórych źródeł mógł być bratem Leona Borowskiego.

Źródła

• Piotr Czyżewski, Perski wezyr i adiutant Simona Bolivara - niezwykła historia Izydora Borowskiego, 9 lipca 2015, Historia.org.pl
• Fedirko J., TRAGICZNY BOHATER WYPRAWY HERACKIEJ: Generał Izydor Borowski, 2007, Alma Mater 94, s. 121 – 125.
• Zbigniew Judycki "Mazowszanie w świecie, część III" Niepodległość i Pamięć 23/1 (53), 365-443, 2016