Izydor Ceceniowski
Izydor Ceceniowski (ur. 10 maja 1887, zm. 9 listopada 1915) – porucznik Legionów Polskich.
| |
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1914 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
I Brygada Legionów |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w Samogródku na Ukrainie w rodzinie Eligiusza i Marii z Uderskich[1]. Po ukończeniu gimnazjum w Żytomierzu, w którym działał w tajnym kółku samokształcenia, zdał egzamin maturalny i rozpoczął studia na politechnice w Kijowie. Po pierwszym roku studiów przeniósł się do Szkoły Politechnicznej we Lwowie, gdzie studiował budownictwo i architekturę. Członek Wydziału Towarzystwa Bratniej Pomocy Słuchaczów Szkoły Politechnicznej. Po ukończeniu studiów pracował jako inżynier architekt. W 1912 r. wraz z Hipolitem Śliwińskim i Włodzimierzem Tetmajerem zaprojektował II Dom Techników we Lwowie (wybudowany w latach 1921–1927)[2]. Izydor Ceceniowski był jednym z pierwszych członków Związku Strzeleckiego we Lwowie.
Po wybuchu I wojny światowej był w pierwszych oddziałach tworzonych przez Piłsudskiego w Krakowie Legionów. We wrześniu został mianowany dowódcą plutonu w VI baonie. Odznaczył się pod Krzywopłotami i Łowczówkiem. 1 stycznia 1915 roku został mianowany podporucznikiem piechoty. Latem 1915 awansowany na porucznika piechoty, objął dowództwo kompanii.
W dniu 5 listopada 1915 roku został ciężko ranny w brzuch, zmarł z odniesionych ran 9 listopada w szpitalu polowym, pochowany na cmentarzu w Wołczecku.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Orderem Virtuti Militari V klasy nr 7171[3]
- Krzyż Niepodległości
Przypisy edytuj
- ↑ Marek Gałęzowski, Ceceniowski Izydor [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s. 43.
- ↑ Ibidem.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 31.
Bibliografia edytuj
- Marek Gałęzowski, Ceceniowski Izydor [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019.
- Tadeusz Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1934.
- Andrzej Czesław Żak: Rokitna 1915. Warszawa: Bellona, 1994, s. .. ISBN 83-11-08294-4.
- Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. Gryf, Warszawa 1992.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.