Józef Bujak
Józef Bujak (ur. 31 października 1898 w Zakopanem, zm. 22 kwietnia 1949 tamże) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, narciarz, olimpijczyk z St. Moritz.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 października 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 kwietnia 1949 |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Kariera wojskowa edytuj
Urodzony w Zakopanem jako syn Józefa i Franciszki Karpol. Był najmłodszym z trójki rodzeństwa[1]. W latach 1910–1916 uczęszczał do państwowego Gimnazjum w Nowym Targu. Od 2 lutego 1917 do 3 marca 1918 walczył na froncie rosyjskim, a od 5 marca 1918 20 czerwca 1918 na froncie włoskim. Podczas walk na froncie włoskim został ranny. We wrześniu 1918 zbiegł ze szpitala w Hebie do Zakopanego. W listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do Brygady Strzelców Podhalańskich. Latem 1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Podczas odwrotu spod Kijowa w bitwie pod Owruczem został ranny[2]. W 1923 zdał maturę jako ekstern. W czerwcu 1924 ukończył kurs dla abiturientów przy Akademii Handlowej w Krakowie. W grudniu 1919 otrzymał stopień podporucznika, a w październiku 1920 na porucznika. Brał udział w formowaniu kompanii wysokogórskiej. Pełnił funkcję instruktora szkolenia. W czerwcu 1919 brał udział w marszu na Spisz. W październiku 1921 odszedł do rezerwy. W 1928 został urzędnikiem w Zakopanem. Od 1933 do września 1939 został naczelnikiem wydziału finansowego. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 155. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3].
Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939[4]. Po wojnie był naczelnikiem wydziału w zarządzie miejskim. Zmarł 22 kwietnia 1949 w Zakopanem i został pochowany na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej[4] (kw. N9-1-29)[5].
Kariera sportowa edytuj
Narciarstwo zaczął uprawiać w szkole średniej. Pierwszym występem Bujaka był start w zawodach 4–5 stycznia 1913 na Kalatówkach. Odniósł zwycięstwo w biegu juniorów. 21–22 lutego 1920 odniósł zwycięstwo w Mistrzostwach Polski w slalomie i 2. miejsce w biegu z przeszkodami. Do 1925 reprezentował Sekcję Narciarską polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Zakopanem. Od 1926 reprezentował Sokoła Zakopane. W 1925 zwyciężył w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 30 km zajął 2. miejsce na 18 km[2]. W 1926 zajął 2. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km. W 1925 i 1926 wygrał klasyfikację Przeglądu Sportowego na najlepszego narciarza konkurencji biegowych a w latach 1927–1928 zajmował drugie miejsce w tej klasyfikacji[4]. Podczas igrzysk olimpijskich w Sankt Moritz w 1928 zajął 18. miejsce w biegu narciarskim na dystansie 18 km oraz 19. miejsce w biegu narciarskim na 30 km. Na Mistrzostwach Świata 1929 został ze startów w biegach wykluczony przez komisję lekarską ze względu na podejrzenie żółtaczki[6]
Osiągnięcia edytuj
- 1920 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarstwie alpejskim w slalomie
- 1925 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 30 km
- 1926 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km
- 1926 – 3. miejsce w mistrzostwach Polski w skokach narciarskich
- 1927 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km
- 1928:
- 18. miejsce na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w biegu na 18 km
- 19. miejsce na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w biegu na 50 km
Ordery i odznaczenia edytuj
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[7]
Nagrody i wyróżnienia edytuj
- 1925 – zwycięzca klasyfikacji Przeglądu Sportowego na najlepszego narciarza
- 1926 – zwycięzca klasyfikacji Przeglądu Sportowego na najlepszego narciarza
Przypisy edytuj
- ↑ Wojciech Szatkowski, Magia Nart, 2016, ISBN 978-83-944666-1-9.
- ↑ a b Wryk 2015 ↓, s. 166.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 608.
- ↑ a b c Wryk 2015 ↓, s. 167.
- ↑ śp. Józef Bujak
- ↑ Czech i Polankowa zdobywają dla Polski pierwsze mistrzostwa Europy. „Przegląd Sportowy”, s. 1, 9 lutego 1929. Prasa Polska. (pol.).
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
Bibliografia edytuj
- Sylwetka zawodnika na portalu PKOL
- Józef Bujak Biographical information. olympedia.org. (ang.)
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 166–167. ISBN 978-83-64864-22-3.