Józef Ciemnołoński

Józef Ciemnołoński (ur. 26 listopada 1887 w Kownie, zm. 6 maja 1937 we Lwowie) – polski inżynier rolnictwa, porucznik piechoty Wojska Polskiego.

Józef Ciemnołoński
porucznik rezerwy piechoty porucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1887
Kowno

Data i miejsce śmierci

6 maja 1937
Lwów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

I Korpus Polski

Jednostki

Dywizja Strzelców Polskich,
14 Pułk Ułanów Jazłowieckich,
42 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Urodził się 26 listopada 1887[1]. Absolwent szkoły średniej w Niżnym Nowogrodzie. W trakcie I wojny światowej wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji. Następnie służył w Dywizji Strzelców Polskich, wraz z którą powrócił w 1919 do Polski. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 14 pułku Ułanów Jazłowieckich. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3]. W 1921 został przeniesiony do rezerwy. W 1923, 1924 jako oficer rezerwowy był przydzielony do 42 pułku piechoty w garnizonie Białystok[4][5]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr III jako oficer reklamowany na 12 miesięcy i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Białystok[6].

W II Rzeczypospolitej podjął na Akademii Rolniczej w Dublanach przerwane studia rolnictwa, które ukończył w 1927 z tytułem inżyniera rolnictwa. Odbył praktyki za granicą. Jego specjalizacją była trzoda chlewna i w szczególności produkcja i zbyt bekonów. Od 1933 sprawował stanowisko dyrektora Lwowskiej Izby Rolniczej.

Zmarł 6 maja 1937 we Lwowie i został pochowany w tym mieście 8 maja 1937.

Publikacje edytuj

  • Produkcja bekonów w Szwecji
  • Stan hodowli trzody chlewnej na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej
  • Tucz bekonowy

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. „Gazeta Lwowska” z 9 maja 1937 podała rok urodzenia 1898.
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 494.
  3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 433.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 249.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 230.
  6. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 14, 879.
  7. M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
  9. Odznaczenia zasłużonych działaczy w terenu Ziem Południowo-Wschodnich. „Wschód”. Nr 30, s. 5, 20 listopada 1936. 

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj