Józef Ferrer Esteve
Józef Ferrer Esteve SchP, hiszp. José Ferrer Esteve (ur. 17 lutego 1904 w Algemesí, zm. 9 grudnia 1936 w Llombai) – hiszpański prezbiter z Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych, ofiara antykatolickich prześladowań Kościoła katolickiego w czasach hiszpańskiej wojny domowej, zamordowany z nienawiści do wiary łac. odium fidei[1][2][3].
| prezbiter i męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1936 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
1 października 1995 |
| Wspomnienie |
9 grudnia |
| Atrybuty |
Palma |
Życiorys edytuj
Był jedynym dzieckiem w katolickiej rodzinie José i Francisci[4] zamieszkujących w Algemesí wspólnocie należącej do archidiecezji walenckiej[5], leżącej w hiszpańskiej prowincji Walencja[2]. Do nowicjatu pijarów wstąpił 7 sierpnia 1919 roku w Albarracín[4]. 27 sierpnia następnego roku złożył proste śluby zakonne[5]. Kiedy zakończył formację zakonną 18 lutego 1925 roku złożył uroczystą profesję[5][2]. Przyjął imię zakonne Józef z Góry Karmel[6]. Ukończywszy studia teologiczne i filozoficzne w Irache[4] przyjął w 1926 roku sakrament święceń kapłańskich i podjął działalność duszpasterską[2]. Apostołował w Albacete[5], Albarracín, Algemesí i Utiel[4]. O działalności wychowawczej mówił: „Pracować dla Jezusa z dziećmi. Zawsze przypominać o Jego miłości. To ważne...”[7]. W 1934 roku[4] skierowano go do pełnienia obowiązków mistrza nowicjatu w placówce pasjonistów w Albarracín[5][2]. Realizując powołanie oddawał się studiom Pisma Świętego i pism Ojców Kościoła[2]. W okresie eskalacji terroru wyjechał do domu rodzinnego i tam 9 grudnia 1936 roku aresztowała go czerwona milicja[2]. Został wywieziony do Llombai i rozstrzelany tego samego dnia[2]. Ostatnimi słowy przed śmiercią był okrzyk:
„Niech żyje Chrystus Król!”[2]
Zastrzelono go na fali czerwonego terroru, mimo iż w swoim apostolacie nie prowadził działalności politycznej i nie był zaangażowany w wojnę domową[8] za to że był osobą duchowną[5].
Znaczenie edytuj
1 października 1995 roku na rzymskim Placu Świętego Piotra papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji czterdziestu pięciu ofiar prześladowań wśród których był Józef Ferrer Esteve w grupie trzynastu pijarskich męczenników[9][1].
W Kościele katolickim dniem wspomnienia liturgicznego każdego z otoczonych kultem jest dies natalis (9 grudnia)[5], zaś grupa błogosławionych zakonników wspominana jest 22 września[9].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 374. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 375. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-07-02]. (wł.).
- ↑ a b c d e BLESSED JOSEPH FERRER ESTEVE. PIARIST FATHERS IN ASIA, Japan-Philippines Vice-Province. [dostęp 2015-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Beato Giuseppe Ferrer Esteve Sacerdote scolopio, martire. 2012-09-01. [dostęp 2015-07-02]. (wł.).
- ↑ Martyrs of the Religious Persecution during the Spanish Civil War [9 ~ (†1934, 1936-39), [36] DIONISIO PAMPLONA POLO AND 12 COMPANION MARTYRS FROM THE CLERICS REGULAR OF THE PIOUS SCHOOLS (PIARISTS)]. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
- ↑ BŁOGOSŁAWIENI MĘCZENNICY PIJARSCY. POLSKA PROWINCJI ZAKONU PIJARÓW. [dostęp 2015-07-02].
- ↑ Bł. męczennicy rewolucji francuskiej - homilia papieża Jana Pawła II w dniu beatyfikacji. Źródło: "L’Osservatore Romano, wydanie polskie" 1 (179)/1996, s. 23-24.. [dostęp 2015-07-02].
- ↑ a b BEATIFICAZIONI DEL SANTO PADRE GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-07-02]. (wł.).