Józef Flach

polski krytyk literacki i teatralny

Józef Flach, ps. Józef Faleński (ur. 9 września 1873 w Krakowie[1], zm. 12 maja 1944 tamże[2]) – polski krytyk literacki i teatralny, publicysta, profesor, germanista.

Józef Flach
Ilustracja
Józef Flach na fotografii z 1937
Data i miejsce urodzenia

9 września 1873
Kraków

Data i miejsce śmierci

12 maja 1944
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

publicysta
krytyk literacki
germanista

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Komandor Orderu Świętego Sawy (Serbia) Złoty Węgierski Krzyż Zasługi (cywilny)

Życiorys edytuj

Syn Karola i Aleksandry Horak (ur. 1846)[3]. Ukończył gimnazjum w Krakowie[1], a następnie studia z zakresu germanistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tutaj też pracował jako nauczyciel w I szkole realnej. W 1908 roku Wydział Krajowy mianował go na miejsce zmarłego Karola Estreichera na członka komisji artystycznej krakowskiego teatru[4]. W czasie I wojny światowej wykładał pod obcym nazwiskiem w Gimnazjum im. M. Reya w Warszawie, w latach 1915–1916 był inspektorem polskiej szkoły powszechnej w Riazaniu, w latach 1916–1918 w Kijowie organizował teatr polski[5]. Od 1935 był prezesem Syndykatu Dziennikarzy w Krakowie[6].

Redaktor tygodnika „Światowid”. Swoje recenzje, eseje i publicystykę polityczną drukował w „Dzienniku Petersburskim”, „Kłosach Ukraińskich”, „Przeglądzie Polskim”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Gazecie Lwowskiej”, „Nowej Gazecie”. Interesował się literaturą niemiecką, był m.in., autorem pierwszej pracy o G. Hauptmannie. Z końcem sierpnia 1939 z częścią zespołu "IKC-a" udał się do Lwowa. Liczono się z wybuchem wojny i ewentualnym zajęciem Krakowa przez Niemców; "IKC" miał wychodzić nadal we Lwowie. Flach wrócił do Krakowa, do okupacyjnej rzeczywistości. Schorowany, żył w nędzy; trafił do przytułku, do zakładu Helclów, gdzie zmarł w maju 1944 roku.

Od 1898 żonaty z Kazimierą Soświńską[1] (1876–1958).

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS 55-płd-po lewej Jaklińskich)[7].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 179.
  2. Nekrolog
  3. Józef Flach [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-01-23].
  4. Następca śp. dra Estreichera w komisji teatralnej Nowości Illustrowane 1908 nr 48 s.
  5. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 179. [dostęp 2021-01-23].
  6. a b M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu dziennikarstwa”.
  7. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-01-23].

Publikacje książkowe edytuj

  • Stanisław Wyspiański – studyum, nakładem księgarni F. Westa, Brody, 1908.
  • Byron – życie i dzieła, nakładem księgarni F. Westa, Brody, 1908.
  • Ruch literacki w Niemczech, „Biblioteka Warszawska”, t.4 (1912), s. 330.
  • Sprawozdania Komisji Teatralnej w Krakowie 1893–1911, Napisali: Karol Estreicher i Józef Flach. Wstęp, opracowanie, przypisy D. Poskuta-Włodek, Warszawa 1992.

Linki zewnętrzne edytuj