Józef Izaak Pinkiert
Józef Izaak Pinkiert (ur. 20 stycznia 1917 w Warszawie, zm. 7 października 1998 w Radomiu) – polski specjalista w dziedzinie telekomunikacji i działacz społeczny żydowskiego pochodzenia.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
Urodził się w żydowskiej rodzinie, jako syn Mordechaja (1892–1943), warszawskiego przedsiębiorcy pogrzebowego. Na początku II wojny światowej uciekł na wschód i znalazł się na terenach zajętych przez Związek Radziecki. Po wojnie powrócił do kraju. Został dyrektorem Diory w Dzierżoniowie, a później radomskich zakładów RWT. W wyniku antysemickiej nagonki, będącej następstwem wydarzeń marcowych zmuszony do przejścia na emeryturę[1].
Był odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi[2]
Pochowany jest w alei głównej cmentarza żydowskiego przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 12)[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Z przeszłości Żydów polskich: polityka, gospodarka, kultura, społeczeństwo pod red. Jacka Wijaczka i Grzegorza Miernika Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „Societas Vistulana” Kraków 2005 ISBN 83-88385-62-3 s. 360-361
- ↑ Monitor Polski A poz. 765 z 1952
- ↑ Grób Józefa Izaaka Pinkierta w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Bibliografia edytuj
- Jan Jagielski: Przewodnik po cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51. Z. 1, Kwatery przy Alei Głównej. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej w Polsce, 1996, s. 31. ISBN 83-90-66296-5.
Linki zewnętrzne edytuj
- Wzmianka o Józefie Pinkiercie. slowo.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-17)]. w artykule Krzysztofa Żmudzina w Magazynie dziennika Słowo