Józef Macichowski
Józef Macichowski (ur. 25 września 1906 w Jezioranach w gminie Warkowicze, zm. 24 kwietnia 1978) – polski inżynier leśnictwa, poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
25 września 1906 |
|---|---|
| Data śmierci |
24 kwietnia 1978 |
| Poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji | |
| Okres |
od 1957 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Uzyskał tytuł inżyniera leśnictwa na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Od 1933 zatrudniony był w Dyrekcji Lasów Państwowych w Łucku. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 113. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1].
W czasie wojny obronnej walczył na stanowisku dowódcy kompanii gospodarczej 24 Pułku Piechoty[2][3]. Nad Wisłą dostał się do niewoli niemieckiej[4], do stycznia 1945 przebywając w oflagu. Był jeńcem Oflagu X C Lubeka, a od 20 kwietnia 1942 II-C, nr jeńca 93[3].
Po wojnie pracował w organizujących się Lasach Państwowych – początkowo w Łodzi, a następnie w Krakowie. 1 czerwca 1951 przeniesiono go do Szczecinka, gdzie został mianowany dyrektorem Koszalińskiego Okręgu Lasów Państwowych. Od 1956 był pierwszym dyrektorem Biura Urządzenia Lasu i Projektów Leśnictwa. Należał do licznych organizacji społecznych i zawodowych. Był działaczem Ligi Ochrony Przyrody, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Fińskiej czy Koszalińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Był także członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu FJN w Koszalinie. Zasiadał w Radzie Naukowej Słowińskiego Parku Narodowego.
W 1957, 1961, 1965 i 1969 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w okręgu Szczecinek. Przewodniczył Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w II i III kadencji, następnie w IV i V był jej zastępcą przewodniczącego. Ponadto w trakcie III, IV i V kadencji zasiadał w Komisji Handlu Zagranicznego. Był pierwszym parlamentarzystą szczecineckim.
Upamiętnienie edytuj
Od maja 2004 jego imię nosi sala konferencyjna Starostwa Powiatowego w Szczecinku.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[5]
- Komandor Orderu Lwa Finlandii
Przypisy edytuj
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 136.
- ↑ Sałacki 1989 ↓, s. 179.
- ↑ a b Baza na portalu straty.pl. [dostęp 2020-12-18].
- ↑ Sałacki 1989 ↓, s. 185.
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
Bibliografia edytuj
- Aleksander Sałacki: Na straconych pozycjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07665-0. OCLC 834696058.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej