Józef Maria z Palermo

Brat Józef Maria z Palermo, urodzony Vincenzo Diliberto (Palermo, 1 lutego 1864 - Sortino, 1 stycznia 1886), był włoskim zakonnikiem z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów (OFMCap), którego sprawa beatyfikacyjna i kanonizacyjna jest w toku. Uważany jest przez Kościół Katolicki za Sługę Bożego.

Józef Maria z Palermo

Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1864 Palermo, Włochy
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1886 Sortino, Włochy

Biografia

Urodził się w Palermo 1 lutego 1864 roku, syn Nicolò, inżyniera inżynierii lądowej, i Rosy, gospodyni domowej.. Pierwszą komunię przyjął w 1871 roku w wieku siedmiu lat w kościele Świętego Franciszka z Asyżu. Przedwczesna śmierć matki, gdy Wincenty miał zaledwie jedenaście lat, przyczyniła się do podkreślenia jego niespokojnego charakteru. Jego ojciec na próżno uciekał się do niektórych prestiżowych uczelni w mieście, z których z jednego, Instytut Randazzo, został ostatecznie wydalony za niewłaściwe postępowanie, oznaczony jako buntowniczy i niepoprawny duch. W wieku piętnastu lat, po podjęctej cierpliwie pracy wewnętrznej, dzięki przyjaźni i kierownictwu duchowemu, jakich doświadczył w kolegium San Rocco, Wincenty rozpoczął stopniową podróż „nawrócenia”. Dotychczasową apatię i figle zastąpił praktykami pobożności, których zwieńczeniem była częstotliwość sakramentów, a zwłaszcza adoracji Najświętszego Sakramentu, do tego stopnia, że ​​stał się wzorowym uczniem.

Wkrótce poczuł chęć podjęcia życia kapłańskiego, dlatego po uzyskaniu aprobaty ojcowskiej, 5 czerwca 1881 r. wstąpił do Seminarium Arcybiskupiego w Palermo, gdzie poprzedzała go sława „nawróconego”. W ciągu czterech lat jego pobytu w seminarium, miłość Wincentego do Eucharystii wzrosła do tego stopnia, że ​​poprzez odpowiednie ustawienie luster wymyślił możliwość oglądania tabernakulum z sali fizyki, by tym samym mieć możliwość zatrzymania się na modlitwie w ciągu dnia i nocy, uciekając przed ciekawskimi spojrzeniami. 31 sierpnia 1884 r. dwudziestoletni ówcześnie kleryk udał się, za radą swojego spowiednika i kierownika duchowego, na dwa miesiące w odosobnienie w samotności do klasztoru franciszkanów w Baida, wówczas niezamieszkanego, pragnąć wówczas rozeznać możliwość podjęcia życia zakonnego. Po powrocie z Baidy na skutek spotkania z młodym kapucynem, będącym świeżo po nowicjacie w klasztorze w Sortino, spotkanie to położyło kres jego wątpliwościom, i wybiera Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

Po początkowym oporze ze strony ojca, po uzyskaniu zgody, Wincenty w styczniu 1885 r. wyjechał z bratem Silvestro do Sortino. Przyjęty przez ministra prowincjalnego br. Eugenio Scamporlino, 14 lutego 1885 r. otrzymał habit nowicjusza kapucyńskiego i nowe imię: „brat Józef Maria z Palermo”, rozpoczynając tym samym rok próbny. W liście do ojca br. Józef nie krył „największej radości” z noszenia habitu i praktykowania wszystkich obrzędów wymaganych w nowicjacie kapucynów. Surowy styl życia wkrótce zderzył się ze zdrowiem młodego człowieka, który już w listopadzie 1885 roku doznał jednoznacznych objawów zapalenia płuc, które w krótkim czasie doprowadziło do jego śmierci.

Br. Józef Maria z Palermo zmarł w Sortino, w klasztorze-nowicjacie kapucynów, o godzinie 0:30 1 stycznia 1886 r..

Po śmierci

Wiadomość o śmierci w opinii świętości młodego nowicjusza kapucyńskiego z Palermo szybko się rozeszła i wielu przybyło najpierw do klasztoru, a potem do kościoła, aby wyrazić swoją cześć do niego. Ciało br. Józef Maria pozostawało wystawione przez trzy dni. W niedzielę 3 stycznia 1886 r. czczonemu ciału towarzyszyli bracia, duchowieństwo i tłum na cmentarz miejski, a w poniedziałek 4 stycznia został pochowany w grobowcu kapucynów. Dopiero od 21 października 1928 r. doczesne szczątki nowicjusza cieszącego się opinią świętości spoczęły w kościele klasztoru kapucynów w Sortino, za zezwoleniem kompetentnej rzymskiej Kongregacji Obrzędów.

Proces beatyfikacyjny

Wobec utrzymującej się opinii świętości młodego nowicjusza, br. Józef Maria z Palermo, w latach 1890-1908 odbył się proces informacyjny w diecezji Palermo i Syrakuz (diecezja narodzin i śmierci sługi Bożego), który zakończył się w 1913 r. Dnia 13 maja 1914 r. Papież Pius X udzielił nulla osta na rozpoczęcie sprawy w procesie apostolski, przeprowadzonym w latach 1914-1924. Po długim okresie zastoju, w 2001 roku Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wyznaczyła promotora opracowania Positio super virtutibus. 3 marca 2013 r. na prośbę Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych archidiecezja Syrakuz wszczęła uzupełniające dochodzenie w sprawie ciągłości kultu świętości sługi Bożego, które zakończyło się posiedzeniem Trybunału Diecezjalnego, w obecności arcybiskupa Salvatore Pappalardo, dani 10 maja 2016 r. W dniu 17 lutego 2017 r. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała Dekret o prawnej ważności przeprowadzonego dochodzenia. Obecnym postulatorem sprawy jest kapucyn br. Vincenzo Criscuolo.

Bibliografia

• Giuseppe Ferrigno, Michele Cascavilla, Vita di Vincenzo Diliberto novizio cappuccino, Palermo, Tipografia commerc. Sussurs. F.lli Vena, 1889.
• Francesco Mammana, Elogio funebre di Vincenzo Diliberto già alunno del seminario arcivescovile di Palermo letto nelle solenni esequie celebrate nella cappella del detto seminario il 18 febbraio 1886, Palermo, Tipografia del Boccone del Povero, 1896.
• Samuele Cultrera, Il servo di Dio Fra Giuseppe Maria da Palermo novizio cappuccino, collegiale, seminarista, religioso, morto a 22 anni in concetto di santo (1864 – 1866), Milano, Tipografia S. Lega Eucaristica, 1914.
• Ignazio Torregrossa, Vincenzo Diliberto (Fra Giuseppe Maria da Palermo), Palermo, Tipografia Pontificia, 1921.
• Robertus ab Apprieu, Un converti de quinze ans : frère Joseph de Palerme, novice – capucin, 1864 – 1886, Chambéry, Rosier de Saint François, 1921.
• Balduinus a Berg, Fr. Joseph von Palermo Kapuzinernovize, Die Wiedererkämpfte Tugend, Einsieteln, Benziger, 1924.
• Samuele Cultrera, Da monello a Santo., Bari, Edizioni Paoline, 1959.
• Rodolfo Toso d’Arenzano,Giuseppe Maria da Palermo, in BS vol. VI, Città Nuova, Roma 1965, 1330-1331.
• Egidio Picucci, La conversione nella vita di fra Giuseppe Maria da Palermo, in Santi e santità nell’Ordine cappuccino (a cura di Mariano D’Alatri), vol. II, Postulazione Generale dei Cappuccini, Roma 1981, 25-397.
• Giuseppe Rossitto, Giuseppe il peccatore. Fra Giuseppe Maria da Palermo. Storia di un’anima., Siracusa, Zangarastampa, 1996.
• Roberto Cuvato, La testimonianza della santità, in I Cappuccini in Sicilia nell’Otto-Novecento, a cura di C. Naro, Caltanissetta-Roma 2001, 233-272 (il paragrafo che riguarda fr. Giuseppe M. si trova alle pp. 261-271), ISBN 978-8882410803
• Mario Torcivia, Vincenzo Diliberto fra Giuseppe Maria da Palermo ofmcap, Palermo, 1864 – Sortino, 1886, Biografia e scritti, Soveria Mannelli, Rubbettino Editore, 2020, ISBN 978-88-498-6338-3.
• Vittorio Midolo, Fra Giuseppe Maria da Palermo Novizio Cappuccino, Tricase, Youcanprint Edizioni, 2020, ISBN 979-1-220-30011-7.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa: www.fragiuseppemaria.it.
• Brat Józef Maria z Palermo w Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.
• Brat Józef Maria z Palermo na stronie internetowej Santiebeati.