Józef Ruffer (ur. 18 marca 1878 w Żółkwi – zm. 27 października 1940 w Warszawie[1]) – polski malarz, poeta liryczny.

Józef Ruffer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1878
Żółkiew

Data i miejsce śmierci

27 października 1940
Warszawa

Zawód, zajęcie

malarz, poeta

Odznaczenia
Złoty Wawrzyn Akademicki
Płanetnicy we Lwowie. Stoją od prawej: Józefa Albinowska, Józef Ruffer, Antoni Stanisław Mueller, Maryla Wolska, siedzą: Ostap Ortwin i Leopold Staff (w pelerynie) oraz dzieci Maryli Wolskiej

Życiorys edytuj

Uczęszczał do lwowskiego Gimnazjum im. Franciszka Józefa I, gdzie w roku 1896 zdał maturę. Przez kilkanaście lat przełomu XIX i XX w. był uczestnikiem poetyckich spotkań i dyskusji grupy nazwanej przez jej uczestników „Płanetnikami”. Studiował filozofię na Uniwersytecie Lwowskim. Po ukończeniu nauki podjął pracę w jednym z lwowskich gimnazjów jako wykładowca. Po stwierdzeniu przez lekarzy choroby płuc udał się na dłuższy pobyt do Włoch. Powrócił w 1907 roku i podjął naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

W 1909 r. poślubił Magdaleną Markówną, z którą miał czworo dzieci. W latach 1912-1920 przebywał we Francji, kontynuując studia rzeźbiarskie i pracując jako bibliotekarz w Bibliotece Polskiej w Paryżu. Drukował swoje wiersze w pismach emigracyjnych. Po powrocie do Polski pracował m.in. jako nauczyciel gimnazjalny w Toruniu, lektor języka francuskiego w szkole podchorążych w Warszawie oraz urzędnik w PKO i korektor w „Kurierze Warszawskim[2].

Brak środków finansowych oraz problemy zdrowotne miały wpływ na fakt, że nigdy nie osiągnął pozycji znaczącego poety i twórcy literackiego. Był utalentowanym twórcą, czego dowodem był wydany w 1903 roku zbiór liryków „Posłanie do dusz”, który zebrał bardzo pochlebne opinię. Ruffer przez swoje delikatne usposobienie i wrażliwość był określany jako „Santo Giuseppe”.

Zmarł w wieku 62 lat, w swoim mieszkaniu przy ul. Filtrowej w Warszawie, z powodu wyczerpania i nędzy[2].

W 1985 r. w Wydawnictwie Literackim ukazał "Wybór poezji" Józefa Ruffera, opracowany przez Martę Wykę[3].

Józef Ruffer obecnie jest jednym z zapomnianych twórców, którego osobę przypomniał współczesnym Michał Żebrowski, który w 2001 roku nagrał album „Lubię, gdy kobieta” i umieścił tam wykonany w duecie z Kasią Stankiewicz utwór Józefa Ruffera „Obietnica ust”.

Odznaczenia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Strona Mój Lwów - Słynni Lwowiacy

Przypisy edytuj

  1. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2017-05-19].
  2. a b AS, Józef Ruffer, „Cracovia Leopolis 3 (71) 2012”, s. 39-40, ISSN 1234-8600.
  3. RUFFER J.: Wybór poezji. 1985. [online], GABINET KSIĄŻEK I RYCIN. Antykwariat. Janusz Płóciennik [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  4. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 305 „za wybitną twórczość literacką”.

Linki zewnętrzne edytuj