Józef Skrzek

polski muzyk, kompozytor, wokalista

Józef Franciszek[a] Skrzek (ur. 2 lipca 1948 w Siemianowicach Śląskich-Michałkowicach[1][2]) – polski multiinstrumentalista, wokalista i kompozytor, starszy brat Jana Skrzeka.

Józef Skrzek
Ilustracja
Józef Skrzek (2019)
Imię i nazwisko

Józef Franciszek[a] Skrzek

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1948
Siemianowice Śląskie-Michałkowice

Instrumenty

instrumenty klawiszowe, gitara basowa, harmonijka, skrzypce

Gatunki

jazz rock, rock progresywny, muzyka poważna

Zawód

wokalista, kompozytor, organista

Powiązania

Breakout, Czesław Niemen

Zespoły
SBB
Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości
Strona internetowa

Życiorys edytuj

 
Józef Skrzek podczas koncertu „Dzień Szakala” w Warszawie (2010)

Od najmłodszych lat pobierał lekcje gry na fortepianie. W 1967 ukończył średnią szkołę muzyczną w Katowicach w klasie fortepianu (drugi instrument – skrzypce).

W 1969 rozpoczął swoją karierę od tria Mariolaine & Swinging Soul Corporation, które towarzyszyło wokalistce z Indonezji Mariolaine. W tym samym czasie współpracował już z grupą Breakout oraz z mało znanymi grupami górnośląskimi Ślężanie i Ametysty.

Na początku 1970 został oficjalnie stałym członkiem zespołu Breakout, który wspomagał grając na pianinie, gitarze basowej oraz śpiewając. Wraz z zespołem nagrał płytę 70a. Po kłótni z Józefem Hajdaszem, podczas meczu piłkarskiego, opuścił zespół w grudniu 1970.

W 1971 roku założył zespół Silesian Blues Band, w którym poza nim grali Apostolis Anthimos (gitara) i Jerzy Piotrowski (perkusja). W latach 1972–1973 trzej muzycy współpracowali z Czesławem Niemenem, Helmutem Nadolskim i Andrzejem Przybielskim pod nazwą Grupa Niemen, nagrywając kolejno albumy:

W 1974 reaktywował zespół Silesian Blues Band, który został przemianowany na SBB. W 1980 grupa rozpadła się, a Skrzek rozpoczął karierę solową (LPs: Pamiętnik Karoliny, Ojciec chrzestny Dominika, Ogród Luizy, Józefina itd). Przez następne lata zajmował się tworzeniem muzyki teatralnej i kościelnej, jednak co jakiś czas łączył się z muzykami tworząc na krótko zespoły bez większej historii, lub reaktywował SBB i występował okazjonalnie na różnych festiwalach. W 1993 gościnnie współpracował z zespołem Kat przy nagrywaniu albumu Ballady, grając na fortepianie utwory: „Legenda wyśniona”, „Delirium Tremens” i „Niewinność”.

Muzyk zaprzyjaźniony jest z michałkowicką Szkołą Podstawową nr 13, gdzie często gra i śpiewa podczas różnych uroczystości.

Często współpracuje z reżyserem Lechem Majewskim, z którym stworzył utwory muzyczne do filmów Majewskiego: Pokój saren (1997), Wojaczek (1999), Angelus (2001) oraz Młyn i krzyż (2010).

W 2005 został laureatem Nagrody im. Wojciecha Korfantego[3], a w 2008 – Cegły Janoscha, nagrody przyznawanej przez czytelników katowickiego wydania „Gazety Wyborczej” za rozsławianie Górnego Śląska.

30 czerwca 2012 w Bydgoszczy odbyła się premiera pierwszego polskiego opartego na zasadach Teatru Tworzenia, awangardowego oratorium „Terrarium” autorstwa Józefa Skrzeka i Jarosława Pijarowskiego.

W 2013 roku został laureatem złotego „Fryderyka” za całokształt osiągnięć artystycznych[4].

W sierpniu 2017 razem z J. Pijarowskim zostali laureatami nagrody ekspresjonistycznej FENIKS im. Tadeusza Micińskiego za ekspresję artystyczną i nowatorstwo formalne w bogatej twórczości muzycznej[5].

16 października 2017 roku z rąk wiceministra kultury Jarosława Sellina otrzymał złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 12 grudnia 2018 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości[6]. W 2019 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[7].

Dyskografia edytuj

Płyty solowe:[8][9].

Płyty i wydawnictwa poświęcone i dedykowane żonie artysty – Alinie:

  • 2022Alina Skrzek – Marzenia VIA CD006

Zobacz też edytuj

Filmografia edytuj

Uwagi edytuj

  1. a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów J. Skrzeka.

Przypisy edytuj

  1. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 392, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. Józef Skrzek – Biografia. skrzek.com. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)]. (pol.).
  3. Laureaci Nagrody im. Wojciecha Korfantego w l. 2001–2010. [w:] Związek Górnośląski [on-line]. zg.org.pl, 2016-11-02. [dostęp 2019-08-16]. (pol.).
  4. Skrzek laureatem Złotego Fryderyka. ZPAV, 2013-02-17. [dostęp 2017-07-10].
  5. Informacja o przyznaniu nagrody Fenix 2017. wyborcza.pl, 09-08-2017. [dostęp 2017-08-10].
  6. Prezydent nadał Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości. prezydent.pl, 2018-12-12. [dostęp 2018-12-16].
  7. M.P. z 2019 r. poz. 306
  8. Józef Skrzek – Dyskografia. skrzek.com. [dostęp 2009-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-01)]. (pol.).
  9. Józef Skrzek – Płyty. skrzek.com. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)]. (pol.).
  10. Złote płyty CD przyznane w 2007 roku, ZPAV [dostęp 2020-06-24].
  11. Informacja o płycie. [dostęp 2015-12-10].
  12. Informacja o albumie. Discogs.com. [dostęp 2017-07-06].

Linki zewnętrzne edytuj