Józef Szostakowski
Józef Szostakowski ps. Janusz Bielski (lit. Juzef Šostakovski; ur. 1 lipca 1953 w Lubieliszkach w rejonie wileńskim) – polski poeta, dziennikarz i działacz kulturalny działający na Wileńszczyźnie, doktor nauk humanistycznych w zakresie bibliologii.
 Józef Szostakowski czyta swoje wiersze podczas Maja nad Wilią w 2018 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
filolog, historyk, dziennikarz, wykładowca akademicki |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
Życiorys edytuj
W latach 1960–1971 uczył się w Jotajniskiej Szkole Średniej, a następnie w latach 1971–1976 odbył studia polonistyczne i historyczne w Wileńskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym. W trakcie studiów, w 1974, rozpoczął współpracę jako korespondent z polskojęzycznym dziennikiem „Czerwony Sztandar”, w którym później został etatowym dziennikarzem. Także w czasie studiów zadebiutował jako poeta, a swoje wiersze publikował nie tylko na Litwie, ale także z czasem w Polsce. Występował jako aktor w Polskim Zespole Dramatycznym przy Wileńskim Klubie Pracowników Medycyny[1].
W 2000 na Uniwersytecie Warszawskim obronił rozprawę doktorską nt. "Prasa w języku polskim na Litwie w okresie od września 1939 do 1964 roku", której promotorem był prof. Wojciech Podgórski[2].
Po zmianach ustrojowych na Litwie i usamodzielnieniu się tamtejszej prasy pracował w „Kurierze Wileńskim” (1990-1994), tygodniku Związku Polaków na Litwie „Naszej Gazecie” (1994-1995). W latach 1998–2000 współredagował dwutygodnik „Znad Wilii”, stworzony przez Romualda Mieczkowskiego i Czesława Okińczyca. Po przekształceniu tego czasopisma w kwartalnik, nadal z nim stale współpracuje. Poza pracą dziennikarską wykładał także na polonistyce w Litewskim Uniwersytecie Edukologicznym (obecnie Akademia Oświaty Uniwersytetu Witolda Wielkiego). Jest członkiem Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy. Pracuje jako przewodnik po Wilnie. Jest pracownikiem Muzeum im. Wł. Syrokomli w Borejkowszczyźnie[3].
W 2016 odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[4].
Publikacje[5] edytuj
- Józef Szostakowski, Nie ucz się domu, Warszawa 1992 (Oficyna Literatów i Dziennikarzy „Pod Wiatr”)
- Józef Szostakowski, Czerwone gile, Warszawa 1994 (Oficyna Literatów i Dziennikarzy „Pod Wiatr”)
- Józef Szostakowski, Wiersze z listów, Berlin 1994
- Józef Szostakowski, Między wolnością a zniewoleniem. Prasa w języku polskim na Litwie w okresie od września 1939 do 1964 roku, Wilno-Warszawa 2004
- Józef Szostakowski, Śladami pamięci, Muzeum Władysława Syrokomli, Wilno 2012
- Podwileńskie bajanie. Legendy, podania, bajki z okolic Wilna, wybór, komentarze oraz opracowanie literackie Józef Szostakowski, Muzeum Władysława Syrokomli, Wilno 2017
Przypisy edytuj
- ↑ A. Srebrakowski, Polacy w Litewskiej SRR 1944-1989, Toruń 2001.
- ↑ Prasa w języku polskim na Litwie w okresie od września 1939 do 1964 roku w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI).
- ↑ Znamy się ze słyszenia: Józef Szostakowski o Lirze Syrokomli i Nocy Muzeów [online], Wiadomości Znad Wilii, 17 maja 2019 [dostęp 2020-03-04] (pol.).
- ↑ Duda wręczył odznaczenia państwowe Polakom na Litwie [online], Wiadomości Znad Wilii, 15 lutego 2018 [dostęp 2020-03-04] (pol.).
- ↑ Wileńska encyklopedia 1939-2005, opracował Mieczysław Jackiewicz, Warszawa 2007, s. 578–579; Eugeniusz Kurzawa, Słownik polskich pisarzy współczesnych Wileńszczyzny, Zielona Góra 1995, s. 47.
Bibliografia edytuj
- Eugeniusz Kurzawa, Słownik polskich pisarzy współczesnych Wileńszczyzny, Zielona Góra 1995.
- Wileńska encyklopedia 1939-2005, opracował Mieczysław Jackiewicz, Warszawa 2007
- Aleksander Srebrakowski, Polacy w Litewskiej SRR 1944-1989, Toruń 2001