Józef Ziółkowski
Józef Julian Ziółkowski (ur. 25 sierpnia 1934 w Husiatynie, zm. 5 listopada 2008) – polski chemik, prof. dr hab. inż. o specjalnościach chemia metaloorganiczna i koordynacyjna, fizykochemia nieorganiczna, kataliza homogeniczna[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
profesor nauk chemicznych | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1956-2008 |
prorektor | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAbsolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej w 1957 roku. Doktorat w 1964, habilitacja w 1974, tytuł profesora nadzwyczajnego w 1976, a zwyczajnego w 1984. Kierownik Instytutu Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, a po przekształceniu go w Wydział Chemii UWr pełnił funkcję dziekana. Był też prorektorem tej uczelni oraz przewodniczącym zarządu „Fundacji dla Uniwersytetu Wrocławskiego”[2]. Był zastępcą przewodniczącego Komitetu Chemii PAN, zastępcą przewodniczącego sekcji V Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów[2], a także członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego i redaktorem naczelnym Wiadomości Chemicznych. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1970) i Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju (1977)[3] Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)[4] i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Krótka biografia i zdjęcie profesora
- ↑ a b Prof. zw. dr hab. i Józef Julian Ziółkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-06-09] .
- ↑ "Przegląd Uniwersytecki. Pismo Uniwersytetu Wrocławskiego" nr 6a (39) Rok VI czerwiec 1999 s. 3
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 sierpnia 2001 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2001 r. nr 38, poz. 620).
- ↑ Ziółkowski Józef, Grabiszyn, 2009 [online], Zarząd Cmentarzy Komunalnych, 16 stycznia 2009 .
Bibliografia
edytuj- kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1993, s. 849-850.